-
Περιγραφή έργου
-
el
Ο Θανάσης Πασχαλίδης δημιουργεί μια ενότητα έργων με την οποία επιχειρεί να σκιαγραφήσει τη νεότερη ρωσική ιστορία. Αντιπαραθέτοντας τα πορτραίτα του Νικολάου του Β’, τελευταίου τσάρου της ρωσικής αυτοκρατορίας, με εκείνο του Στάλιν και παραλείποντας τον ενδιάμεσο κρίκο της ιστορικής αλυσίδας, τον Λένιν, γεφυρώνει αυθαίρετα το πριν και το μετά της Οκτωβριανής Επανάστασης, υπονοώντας τις εσωτερικές συνέχειες ανάμεσα σε δύο περιόδους και δύο αντίθετα πολιτικά συστήματα.
Αποδίδει τις μορφές με ρεαλιστική διάθεση, ενώ ορισμένα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά αποκόπτονται ή αποκρύπτονται, όχι τυχαία, με την επικόλληση μιας κόκκινης κουκίδας. Η χρήση της παραπέμπει σαφώς στην επιβολή της λογοκρισίας, η οποία υπήρξε έντονη τη σταλινική περίοδο και εκδηλώθηκε στην πολιτική ιστορία της εποχής με την εξαφάνιση των αντιφρονούντων από τα φωτογραφικά ντοκουμέντα της εποχής που τεκμηρίωναν τη συμμετοχή τους στην πολιτική ζωής. Χρησιμοποιώντας τις μεθόδους της διαγραφής, της αποκοπής και της επικόλλησης, ο καλλιτέχνης προσεγγίζει την ουσία της πολιτικής λειτουργίας του κολάζ και του φωτομοντάζ.
-
en
Thanasis Paschalides creates a series of artworks in which he attempts to outline modern Russian history. By juxtaposing the portraits of Nicholas II, the last tsar of the Russian empire, with that of Stalin and omitting the intermediate link in the historical chain, Lenin, he arbitrarily bridges the before and after of the October Revolution, implying internal continuities between two periods and two opposing political systems.
He renders the figures realistically, while certain physiognomic features are cut out or concealed, not coincidentally, by the addition of a red dot. Its use clearly refers to the imposition of censorship, which was intense in the Stalinist period and manifested itself in the political history of the time with the disappearance of dissidents from the photographic documents of the time documenting their participation in political life. Using the methods of erasure, cutting and pasting, the artist approaches the essence of the political function of collage and photomontage.
