MCA.MMCA.C680

Item

Αντικείμενο/ Έργο

Κωδικός έργου
MCA.MMCA.C680
Είδος έργου/ Τύπος τεκμηρίου
el Εγκατάσταση
en Installation
el Γλυπτό
en Sculpture
Μουσείο
el Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
en Museum of Contemporary Art

Θέμα

Θέμα: Ταξινόμηση αντικειμένου/ έργου (Ύφος/ Τάση/ Ομάδες/ Κινήματα)
el Σύνθεση
el Εγκατάσταση
el Σύγχρονη τέχνη
el Έργα τέχνης
el Θρήνος
en Composition
en Installation
en Contemporary art
en Works of art

Τίτλοι ή Ονόματα

Τίτλος έργου
el Επιτάφιος
en Epitaph

Δημιουργία

Δημιουργός
el Ντάβου, Μπία (1932-1996)
en Davou, Bia (1932-1996)
Χρονολογία/ Ημερομηνία δημιουργίας
1990
Πιο πρώιμη χρονολογία (από)
1990
Πιο πρόσφατη χρονολογία (έως)
1990

Μετρήσεις

Mεταβλητές διαστάσεις (Τιμή/ Μονάδα/ Τύπος)
NAI

Υλικά και Τεχνικές

Υλικά
en Installation/environment
el Εγκατάσταση/περιβάλλον

Περιγραφή αντικειμένου

Περιγραφή έργου
el Η Μπία Ντάβου πέρασε από την παραστατικότητα στην αφαίρεση και, στη δεκαετία του '70, εγκατέλειψε τη ζωγραφική του τελάρου, για να αφοσιωθεί σε τρισδιάστατες κατασκευές και περιβάλλοντα. Μελέτησε τη δομή των προγραμμάτων των ηλεκτρονικών υπολογιστών, αλλά και τα μηχανικά τους μέρη, για να παρουσιάσει έργα στα οποία τα ηλεκτρονικά κυκλώματα και οι σειραϊκές δομές (ακολουθία Fibonacci) αποτελούσαν τις βασικές προϋποθέσεις επικοινωνίας. Σύντομα ο ορθός λόγος της μαθηματικής γλώσσας μετασχηματίστηκε σε ποιητική και λυρική έκφραση. Τα Ιστία, οι Στήλες και τα Σύννεφα και οι Αργοναύτες, αν και βασίζονταν στην αρμονία και την ισορροπία της μαθηματικής λογικής, κινούνταν στην περιοχή του μύθου. Υπήρξε μέλος της ομάδας Διαδικασίες - Συστήματα.
Το έργο της «Επιτάφιος» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Αίθουσα Τέχνης Δεσμός το 1990. Συνθέτοντας ένα μνημειακό περιβάλλον-εγκατάσταση, πιθανότατα αυτοβιογραφικό, γίνεται αντιληπτό πως είναι έκδηλη η πορεία συμφιλίωσης της Μπίας Ντάβου με τον θάνατο. Αντλώντας την έμπνευσή της από ένα απόσπασμα του Θουκυδίδη σχετικά με την εθιμοτυπική τελετουργία ταφής την εποχή του Περικλή, δημιουργεί νοσοκομειακά φορεία καλυμμένα με διάφανες γάζες, οι οποίες παίρνουν την θέση των νεκρικών κλινών, ενταφιάζοντας κατά αυτόν τον τρόπο συμβολικά τα όνειρά της.
en Bia Davou moved from representational to abstract art. In the 1970s she abandoned painting on canvas in favor of three-dimensional constructions and environments. She studied the structure of computer programs and their mechanical aspects producing works in which electrical circuits and serial structures (Fibonacci numbers) were the basic prerequisites for communication. The rationality of the language of mathematics was soon transformed into lyrical, poetic expression. Though based on harmony and equilibrium, her Sails, Columns and Clouds, and Argonauts entered the realms of myth. She was a member of the Diadikasies - Systimata group.
Her work "Epitaph" was presented for the first time at Desmos Art Gallery in 1990. Composing a monumental environment-installation, probably autobiographical, it becomes apparent that Bia Davou's process of reconciliation with death is evident. Drawing her inspiration from a quotation from Thucydides on the etiquette of burial rituals in the time of Pericles, she creates hospital stretchers covered with transparent gauze, which take the place of deathbeds, thus symbolically burying her dreams.

Δημιουργός

Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού
el Η Μπία Ντάβου γεννήθηκε το 1932 στην Αθήνα και σπούδασε ζωγραφική (1952-58) στο εργαστήριο του Κώστα Ηλιάδη. Υπήρξε μέλος της ομάδας «Διαδικασίες – Συστήματα».
Τη δεκαετία του 1960 έδωσε έργα που κινούνται στο πλαίσιο του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, με κύρια στοιχεία την ορμητική χειρονομιακή πινελιά και τη διερεύνηση των δομικών στοιχείων του χώρου. Στις αρχές της επόμενης δεκαετίας θα δώσει μια σειρά από τρισδιάστατες κατασκευές από πλεξιγκλάς με παραθέσεις και επαλληλίες διάτρητων έγχρωμων πλεγμάτων. Η τεχνολογία και η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών θα την οδηγήσει τη δεκαετία του 1970 σε μινιμαλιστικές συνθέσεις (Σειραϊκές Δομές). Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, θα χρησιμοποιήσει τα πανιά-ιστία σε διάφορους συνδυασμούς –ελεύθερα στον χώρο ή ως βασικό στοιχείο σε εκτεταμένες εγκαταστάσεις-περιβάλλοντα. Στα υφάσματα που χρησιμοποιεί επεμβαίνει χρωματικά, ενώ συχνά στην επιφάνειά τους σημειώνονται, ράβονται, υφαίνονται με κόκκινη κλωστή στίχοι από την Οδύσσεια. Οι προτάσεις της ενέχουν ένα έντονα συμβολικό περιεχόμενο, υπαινίσσονται το μεγάλο ταξίδι της ζωής και του θανάτου.
Πραγματοποίησε δώδεκα ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα (οι περισσότερες στην Αίθουσα Τέχνης Δεσμός) και τη Θεσσαλονίκη. Το 2008 πραγματοποιήθηκε αναδρομική έκθεση του έργου της στο ΕΜΣΤ, Αθήνα. Σημαντικές ήταν οι συμμετοχές της σε ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις: Πανελλήνιες (1957, 1960, 1963, 1965, 1967, 1987), Biennale Παρισιού (1961), Αλεξανδρείας (1967) και Sao Paulo (1987), Ευρωπάλια (Βρυξέλλες, 1982) κ.ά
Πέθανε το 1996 στην Αθήνα.
en Bia Davou was born in 1932 in Athens and studied painting (1952-58) in the studio of Kostas Eliades. She was a member of the group "Processes - Systems".
In the 1960s she produced works that move within the framework of abstract expressionism, with the main elements being the impetuous gestural brushstroke and the investigation of the structural elements of space. At the beginning of the following decade she would give a series of three-dimensional constructions in Plexiglas with juxtapositions and overlays of perforated coloured grids. The technology and use of computers will lead her in the 1970s to minimalist compositions (Serial Structures). From the early 1980s, she would use sail-fabric in various combinations - free in space or as a key element in extended installation-environments. She intervenes in the fabrics she uses in terms of colour, and verses from the Odyssey are often marked, stitched, woven in red thread on their surface. Her sentences contain a strong symbolic content, hinting at the great journey of life and death.
She has had twelve solo exhibitions in Athens (most of them at Desmos Art Gallery) and Thessaloniki. In 2008, a retrospective exhibition of her work was held at EMST, Athens. Her participation in group exhibitions and international events was significant: Panhellenic (1957, 1960, 1963, 1963, 1965, 1967, 1987), Paris Biennale (1961), Alexandria (1967) and Sao Paulo (1987), Europalia (Brussels, 1982), etc.
She died in 1996 in Athens.

Αξία/ Εκτίμηση

Αξία ασφάλισης
29.350
Μονάδα
el Ευρώ

Τρέχουσα θέση/ φύλαξη

Όνομα χώρου αποθήκευσης/ Γεωγραφική θέση
el Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Εγνατίας 154, 54636 Θεσσαλονίκη
Παλιός κωδικός
1990.027IN.0968

Ιδιοκτησία συλλογής

Τρόπος απόκτησης
el Δωρεά
Προέλευση online
el Δωρεά Ζάφου Ξαγοράρη
en Donation of Zafos Xagoraris
Λεπτομέρειες προέλευσης
Δωρεά Ζάφου Ξαγοράρη (2001)

Βιβλιογραφία

Βιβλιογραφία
Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Η Μόνιμη Συλλογή, Τόμος VI-Τελευταία Αποκτήματα 2000-2018, Θεσσαλονίκη 2023, σελ. 274-275.

Τεκμηριωτής/ Συντελεστής

Τεκμηριωτής/ Συντελεστής
Έλενα Κεχαγιά