-
Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού
-
el
Η Ηώ Αγγελή γεννήθηκε το 1960 στη Μυτιλήνη. Αρχικά σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και στη συνέχεια φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο τον Δημήτρη Μυταρά (1981-1986). Με υποτροφία της Α.Σ.Κ.Τ. πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Royal College of Art του Λονδίνου (1988-1990) ενώ με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. παρακολούθησε μαθήματα σκηνογραφίας στο Slade-St. Martin’s School of Art & Design (1990-1991).
Στα πρώιμα έργα της πρωταγωνιστεί η ανθρώπινη μορφή και το χρώμα αποτελεί βασικό στοιχείο. Τη δεκαετία του 1990 οι συνθέσεις της κινούνται στο πλαίσιο της αφαίρεσης, τα εικονιστικά μοτίβα όμως παραμένουν και από τα μέσα της δεκαετίας στρέφει το ενδιαφέρον της στον αστικό χώρο και το περιβάλλον και προχωρά σε απεικονίσεις πόλεων και τοπίων, ενώ μετά τα μέσα του 2000 στράφηκε στην αποτύπωση εσωτερικών χώρων και στη συνέχεια γυναικείων μορφών, οι οποίες συνομιλούν σιωπηλά με την αλληγορία της ιστορίας τους. Στα πιο πρόσφατα έργα επανεξετάζει τα ζητήματα της ρευστότητας του χώρου και διερευνά τον ρόλο του τόσο ως χώρου όσο και ως τόπου αποδίδοντας τον με μεγαλύτερη ή μικρότερη συμβολική διάθεση και αφηγηματικότητα.
Εξέθεσε το έργο της σε ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Τρίκαλα, Λευκωσία και Ύδρα ενώ έχει λάβει μέρος σε περισσότερες από εκατό ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
-
en
Io Angeli was born in 1960 in Mytilene. She initially studied architecture at the National Technical University of Athens and then studied at the Athens School of Fine Arts with Dimitris Mytaras (1981-1986). With a scholarship from the Royal College of Art in London (1988-1990) and with a scholarship from the I.K.Y. he attended stage design courses at Slade-St. Martin's School of Art & Design (1990-1991).
The human form is prominent in her early works and colour is a key element. In the 1990s her compositions move within the framework of abstraction, but the figurative motifs remain and from the mid-1990s she turned her interest to urban space and the environment and moved on to depictions of cities and landscapes, while after the mid-2000s she turned to depicting interiors and then female figures, which silently converse with the allegory of their history. In more recent works she revisits issues of the fluidity of space and explores its role as both space and place, rendering it with greater or lesser symbolic mood and narrative.
She has exhibited her work in solo exhibitions in Athens, Thessaloniki, Trikala, Nicosia and Hydra and has participated in more than a hundred group exhibitions in Greece and abroad.