-
Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού
-
el
Ο Όμηρος Γεωργιάδης γεννήθηκε το 1912 στη Σώκια της Μικράς Ασίας και με τη μικρασιατική καταστροφή η οικογένειά του πέρασε στη Σάμο. Το 1924 τον στέλνουν στον Πειραιά, όπου παρακολουθεί μαθήματα στη Γαλλική Σχολή Saint Paul και έρχεται σε επαφή με τη γαλλική σκέψη. Τα επόμενα χρόνια ασχολήθηκε με το καπνεμπόριο και ταξίδεψε ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα, όπου το 1945 εγκαταστάθηκε στη Δράμα, σημαντικό κέντρο του καπνεμπορίου. Από το 1949 και μέχρι το θάνατό του το 1976 έζησε στη Θεσσαλονίκη.
Στα πρώιμα έργα του ενδιαφέρεται κυρίως για την οπτική πραγματικότητα, η οποία εκφράζεται μέσα από απεικονίσεις του φυσικού χώρου, με στοιχεία παραστατικότητας, ενώ από τη δεκαετία του 1960 στρέφεται προς την αφαίρεση και αναπτύσσει ένα προσωπικό εικαστικό ιδίωμα, το οποίο χαρακτηρίζεται από τις εξπρεσιονιστικές επιρροές με τονισμένο άλλοτε το γεωμετρικό λεξιλόγιο και τις χρωματικές αξίες και άλλοτε τα βιόμορφα στοιχεία και τους χαμηλούς χρωματικούς τόνους. Κατά τη δεκαετία του 1970 στρέφεται σε φασματικά αρχιτεκτονικά θέματα, στα οποία επικρατούν οι σκούροι τόνοι και μια βαριά απαισιόδοξη διάθεση.
Παράλληλα με τη ζωγραφική, ασχολήθηκε και με τη γλυπτική και μετά το 1972 αποφάσισε να εργαστεί πιο συστηματικά στον πηλό και τον μπρούντζο.
-
en
Omiros Georgiadis was born in 1912 in Sokia in Asia Minor and with the Asia Minor catastrophe his family moved to Samos. In 1924 he was sent to Piraeus, where he attended classes at the French School Saint Paul and came into contact with French thought. In the following years he was involved in the tobacco trade and travelled especially in Northern Greece, where in 1945 he settled in Drama, an important centre of the tobacco trade. From 1949 until his death in 1976 he lived in Thessaloniki.
In his early works he was mainly interested in visual reality, expressed through depictions of natural space, with elements of figurativeness, while from the 1960s he turned to abstraction and developed a personal artistic idiom, characterized by expressionist influences, sometimes emphasizing geometric vocabulary and color values, sometimes emphasizing biomorphic elements and low color tones. During the 1970s he turns to spectral architectural themes, in which dark tones and a heavy pessimism predominate.
Alongside painting, he also became involved in sculpture and after 1972 decided to work more systematically in clay and bronze.
MCA.MMCA.C418.jpg