-
Το έργο “Sevan Boys” βιντεοσκοπήθηκε τον Αύγουστο του 2006 κατά τη διάρκεια της συμμετοχής των 2 καλλιτέχνιδων στην 5η Μπιενάλε του Gyumri στην Αρμενία. Στα πλαίσια της διοργάνωσης πραγματοποιήθηκε ένα workshop στη Λίμνη Σεβάν, η οποία υπήρξε κατά το παρελθόν τόπος αναψυχής. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 είχε αρχίσει να χτίζεται ένα μεγάλο ξενοδοχειακό συγκρότημα, το οποίο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και εγκαταλείφθηκε λόγω της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης. Εκεί, οι δύο καλλιτέχνιδες παρακολουθούν μια ομάδα μικρών αγοριών να παίζουν. Η Αικατερίνη Γεγησιάν καταγράφει με την κάμερά της την προσπάθεια να επικοινωνήσει με τα μικρά παιδιά και η Λίζη Καλλιγά ακολουθεί με τη δική της κάμερα τη Γεγησιάν. Το βίντεο συνοδεύεται από μια ενότητα 6 φωτογραφιών.
-
Το έργο “Sevan Boys” βιντεοσκοπήθηκε τον Αύγουστο του 2006 κατά τη διάρκεια της συμμετοχής των 2 καλλιτέχνιδων στην 5η Μπιενάλε του Gyumri στην Αρμενία. Στα πλαίσια της διοργάνωσης πραγματοποιήθηκε ένα workshop στη Λίμνη Σεβάν, η οποία υπήρξε κατά το παρελθόν τόπος αναψυχής. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 είχε αρχίσει να χτίζεται ένα μεγάλο ξενοδοχειακό συγκρότημα, το οποίο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και εγκαταλείφθηκε λόγω της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης. Εκεί, οι δύο καλλιτέχνιδες παρακολουθούν μια ομάδα μικρών αγοριών να παίζουν. Η Αικατερίνη Γεγησιάν καταγράφει με την κάμερά της την προσπάθεια να επικοινωνήσει με τα μικρά παιδιά και η Λίζη Καλλιγά ακολουθεί με τη δική της κάμερα τη Γεγησιάν. Το βίντεο συνοδεύεται από μια ενότητα 6 φωτογραφιών.
-
Το έργο “Sevan Boys” βιντεοσκοπήθηκε τον Αύγουστο του 2006 κατά τη διάρκεια της συμμετοχής των 2 καλλιτέχνιδων στην 5η Μπιενάλε του Gyumri στην Αρμενία. Στα πλαίσια της διοργάνωσης πραγματοποιήθηκε ένα workshop στη Λίμνη Σεβάν, η οποία υπήρξε κατά το παρελθόν τόπος αναψυχής. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 είχε αρχίσει να χτίζεται ένα μεγάλο ξενοδοχειακό συγκρότημα, το οποίο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και εγκαταλείφθηκε λόγω της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης. Εκεί, οι δύο καλλιτέχνιδες παρακολουθούν μια ομάδα μικρών αγοριών να παίζουν. Η Αικατερίνη Γεγησιάν καταγράφει με την κάμερά της την προσπάθεια να επικοινωνήσει με τα μικρά παιδιά και η Λίζη Καλλιγά ακολουθεί με τη δική της κάμερα τη Γεγησιάν. Το βίντεο συνοδεύεται από μια ενότητα 6 φωτογραφιών.
-
Το έργο “Sevan Boys” βιντεοσκοπήθηκε τον Αύγουστο του 2006 κατά τη διάρκεια της συμμετοχής των 2 καλλιτέχνιδων στην 5η Μπιενάλε του Gyumri στην Αρμενία. Στα πλαίσια της διοργάνωσης πραγματοποιήθηκε ένα workshop στη Λίμνη Σεβάν, η οποία υπήρξε κατά το παρελθόν τόπος αναψυχής. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 είχε αρχίσει να χτίζεται ένα μεγάλο ξενοδοχειακό συγκρότημα, το οποίο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και εγκαταλείφθηκε λόγω της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης. Εκεί, οι δύο καλλιτέχνιδες παρακολουθούν μια ομάδα μικρών αγοριών να παίζουν. Η Αικατερίνη Γεγησιάν καταγράφει με την κάμερά της την προσπάθεια να επικοινωνήσει με τα μικρά παιδιά και η Λίζη Καλλιγά ακολουθεί με τη δική της κάμερα τη Γεγησιάν. Το βίντεο συνοδεύεται από μια ενότητα 6 φωτογραφιών.
-
Το έργο “Sevan Boys” βιντεοσκοπήθηκε τον Αύγουστο του 2006 κατά τη διάρκεια της συμμετοχής των 2 καλλιτέχνιδων στην 5η Μπιενάλε του Gyumri στην Αρμενία. Στα πλαίσια της διοργάνωσης πραγματοποιήθηκε ένα workshop στη Λίμνη Σεβάν, η οποία υπήρξε κατά το παρελθόν τόπος αναψυχής. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 είχε αρχίσει να χτίζεται ένα μεγάλο ξενοδοχειακό συγκρότημα, το οποίο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και εγκαταλείφθηκε λόγω της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης. Εκεί, οι δύο καλλιτέχνιδες παρακολουθούν μια ομάδα μικρών αγοριών να παίζουν. Η Αικατερίνη Γεγησιάν καταγράφει με την κάμερά της την προσπάθεια να επικοινωνήσει με τα μικρά παιδιά και η Λίζη Καλλιγά ακολουθεί με τη δική της κάμερα τη Γεγησιάν. Το βίντεο συνοδεύεται από μια ενότητα 6 φωτογραφιών.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Στη σειρά έργων «Όνειρα» η Rula Halawani θέλει να προβάλλει μια διαφορετική εικόνα των παιδιών της Παλαιστίνης: τα παιδιά εξασκούν τα αγαπημένα τους αθλήματα και μέσω αυτών εκφράζουν τα όνειρά τους. Μέσα στις εύθραυστες συνθήκες ζωής που ζουν, μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας, βίας, πολέμου εξακολουθούν να έχουν δυνατά όνειρα, την επιθυμία να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους: να γίνουν κορυφαίοι-ες αθλητές-τριες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, βόλευ ή ακόμη διάσημοι/ες χορευτές/χορεύτριες. Πάντοτε, όμως, το υπέρτατο όνειρο παραμένει το κοινό αγαθό της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρμονικής ζωής.
-
Η ενότητα έργων «Γη του Ζαχαροκάλαμου», που αποτελείται από 15 φωτογραφίες, αφηγείται μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στον ιρανικό νότο. Πρόκειται για τη διαδικασία συγκομιδής των ζαχαροκάλαμων: στην αρχή καίνε τη γη και μετά αρχίζουν να κόβουν με κοφτερά δρεπάνια όλα τα ζαχαροκάλαμα. Μια εργασία επίπονη και επικίνδυνη που για τους περισσότερους φαντάζει απλή και εύκολη. Ο Salehi επιλέγει να φωτογραφίσει την καθημερινή ρουτίνα, τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις παρατηρώντας τους εργάτες χωρίς εκείνοι να το γνωρίζουν. Σύμφωνα με τον ίδιο τον καλλιτέχνη: «…είναι όμορφο και ανθρωπιστικό να καταγράφεις αυτές τις κινήσεις, αυτές τις λεπτομέρειες που τελικά κανείς δεν ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει». Στην πλειονότητα των φωτογραφιών επιλέγει να αποδώσει τις δραστηριότητές τους μέσα από ομαδικές λήψεις. Δεν λείπει, ωστόσο, και εκείνη όπου πρωταγωνιστής της σύνθεσης είναι ο ίδιος ο εργάτης, θέτοντας έτσι στο επίκεντρο τον ίδιο τον άνθρωπο με τα σκαμμένα χαρακτηριστικά προσώπου που μαρτυρούν τις δύσκολες συνθήκες εργασίας. Με τον τρόπο αυτό επιχειρεί να κάνει ένα κοινωνικόπολιτικό σχόλιο σχετικά με τις συνθήκες καταπόνησης των εργατών, που συχνά μπορεί να είναι απάνθρωπες, τις συνθήκες διαβίωσής τους και ακόμη να προκαλέσει ερωτήματα και σκέψεις για ανάλογες περιπτώσεις σε όλον τον κόσμο.
-
Η ενότητα έργων «Γη του Ζαχαροκάλαμου», που αποτελείται από 15 φωτογραφίες, αφηγείται μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στον ιρανικό νότο. Πρόκειται για τη διαδικασία συγκομιδής των ζαχαροκάλαμων: στην αρχή καίνε τη γη και μετά αρχίζουν να κόβουν με κοφτερά δρεπάνια όλα τα ζαχαροκάλαμα. Μια εργασία επίπονη και επικίνδυνη που για τους περισσότερους φαντάζει απλή και εύκολη. Ο Salehi επιλέγει να φωτογραφίσει την καθημερινή ρουτίνα, τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις παρατηρώντας τους εργάτες χωρίς εκείνοι να το γνωρίζουν. Σύμφωνα με τον ίδιο τον καλλιτέχνη: «…είναι όμορφο και ανθρωπιστικό να καταγράφεις αυτές τις κινήσεις, αυτές τις λεπτομέρειες που τελικά κανείς δεν ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει». Στην πλειονότητα των φωτογραφιών επιλέγει να αποδώσει τις δραστηριότητές τους μέσα από ομαδικές λήψεις. Δεν λείπει, ωστόσο, και εκείνη όπου πρωταγωνιστής της σύνθεσης είναι ο ίδιος ο εργάτης, θέτοντας έτσι στο επίκεντρο τον ίδιο τον άνθρωπο με τα σκαμμένα χαρακτηριστικά προσώπου που μαρτυρούν τις δύσκολες συνθήκες εργασίας. Με τον τρόπο αυτό επιχειρεί να κάνει ένα κοινωνικόπολιτικό σχόλιο σχετικά με τις συνθήκες καταπόνησης των εργατών, που συχνά μπορεί να είναι απάνθρωπες, τις συνθήκες διαβίωσής τους και ακόμη να προκαλέσει ερωτήματα και σκέψεις για ανάλογες περιπτώσεις σε όλον τον κόσμο.
-
Η ενότητα έργων «Γη του Ζαχαροκάλαμου», που αποτελείται από 15 φωτογραφίες, αφηγείται μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στον ιρανικό νότο. Πρόκειται για τη διαδικασία συγκομιδής των ζαχαροκάλαμων: στην αρχή καίνε τη γη και μετά αρχίζουν να κόβουν με κοφτερά δρεπάνια όλα τα ζαχαροκάλαμα. Μια εργασία επίπονη και επικίνδυνη που για τους περισσότερους φαντάζει απλή και εύκολη. Ο Salehi επιλέγει να φωτογραφίσει την καθημερινή ρουτίνα, τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις παρατηρώντας τους εργάτες χωρίς εκείνοι να το γνωρίζουν. Σύμφωνα με τον ίδιο τον καλλιτέχνη: «…είναι όμορφο και ανθρωπιστικό να καταγράφεις αυτές τις κινήσεις, αυτές τις λεπτομέρειες που τελικά κανείς δεν ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει». Στην πλειονότητα των φωτογραφιών επιλέγει να αποδώσει τις δραστηριότητές τους μέσα από ομαδικές λήψεις. Δεν λείπει, ωστόσο, και εκείνη όπου πρωταγωνιστής της σύνθεσης είναι ο ίδιος ο εργάτης, θέτοντας έτσι στο επίκεντρο τον ίδιο τον άνθρωπο με τα σκαμμένα χαρακτηριστικά προσώπου που μαρτυρούν τις δύσκολες συνθήκες εργασίας. Με τον τρόπο αυτό επιχειρεί να κάνει ένα κοινωνικόπολιτικό σχόλιο σχετικά με τις συνθήκες καταπόνησης των εργατών, που συχνά μπορεί να είναι απάνθρωπες, τις συνθήκες διαβίωσής τους και ακόμη να προκαλέσει ερωτήματα και σκέψεις για ανάλογες περιπτώσεις σε όλον τον κόσμο.
-
Η ενότητα έργων «Γη του Ζαχαροκάλαμου», που αποτελείται από 15 φωτογραφίες, αφηγείται μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στον ιρανικό νότο. Πρόκειται για τη διαδικασία συγκομιδής των ζαχαροκάλαμων: στην αρχή καίνε τη γη και μετά αρχίζουν να κόβουν με κοφτερά δρεπάνια όλα τα ζαχαροκάλαμα. Μια εργασία επίπονη και επικίνδυνη που για τους περισσότερους φαντάζει απλή και εύκολη. Ο Salehi επιλέγει να φωτογραφίσει την καθημερινή ρουτίνα, τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις παρατηρώντας τους εργάτες χωρίς εκείνοι να το γνωρίζουν. Σύμφωνα με τον ίδιο τον καλλιτέχνη: «…είναι όμορφο και ανθρωπιστικό να καταγράφεις αυτές τις κινήσεις, αυτές τις λεπτομέρειες που τελικά κανείς δεν ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει». Στην πλειονότητα των φωτογραφιών επιλέγει να αποδώσει τις δραστηριότητές τους μέσα από ομαδικές λήψεις. Δεν λείπει, ωστόσο, και εκείνη όπου πρωταγωνιστής της σύνθεσης είναι ο ίδιος ο εργάτης, θέτοντας έτσι στο επίκεντρο τον ίδιο τον άνθρωπο με τα σκαμμένα χαρακτηριστικά προσώπου που μαρτυρούν τις δύσκολες συνθήκες εργασίας. Με τον τρόπο αυτό επιχειρεί να κάνει ένα κοινωνικόπολιτικό σχόλιο σχετικά με τις συνθήκες καταπόνησης των εργατών, που συχνά μπορεί να είναι απάνθρωπες, τις συνθήκες διαβίωσής τους και ακόμη να προκαλέσει ερωτήματα και σκέψεις για ανάλογες περιπτώσεις σε όλον τον κόσμο.
-
Η ενότητα έργων «Γη του Ζαχαροκάλαμου», που αποτελείται από 15 φωτογραφίες, αφηγείται μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στον ιρανικό νότο. Πρόκειται για τη διαδικασία συγκομιδής των ζαχαροκάλαμων: στην αρχή καίνε τη γη και μετά αρχίζουν να κόβουν με κοφτερά δρεπάνια όλα τα ζαχαροκάλαμα. Μια εργασία επίπονη και επικίνδυνη που για τους περισσότερους φαντάζει απλή και εύκολη. Ο Salehi επιλέγει να φωτογραφίσει την καθημερινή ρουτίνα, τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις παρατηρώντας τους εργάτες χωρίς εκείνοι να το γνωρίζουν. Σύμφωνα με τον ίδιο τον καλλιτέχνη: «…είναι όμορφο και ανθρωπιστικό να καταγράφεις αυτές τις κινήσεις, αυτές τις λεπτομέρειες που τελικά κανείς δεν ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει». Στην πλειονότητα των φωτογραφιών επιλέγει να αποδώσει τις δραστηριότητές τους μέσα από ομαδικές λήψεις. Δεν λείπει, ωστόσο, και εκείνη όπου πρωταγωνιστής της σύνθεσης είναι ο ίδιος ο εργάτης, θέτοντας έτσι στο επίκεντρο τον ίδιο τον άνθρωπο με τα σκαμμένα χαρακτηριστικά προσώπου που μαρτυρούν τις δύσκολες συνθήκες εργασίας. Με τον τρόπο αυτό επιχειρεί να κάνει ένα κοινωνικόπολιτικό σχόλιο σχετικά με τις συνθήκες καταπόνησης των εργατών, που συχνά μπορεί να είναι απάνθρωπες, τις συνθήκες διαβίωσής τους και ακόμη να προκαλέσει ερωτήματα και σκέψεις για ανάλογες περιπτώσεις σε όλον τον κόσμο.
-
Η ενότητα έργων «Γη του Ζαχαροκάλαμου», που αποτελείται από 15 φωτογραφίες, αφηγείται μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στον ιρανικό νότο. Πρόκειται για τη διαδικασία συγκομιδής των ζαχαροκάλαμων: στην αρχή καίνε τη γη και μετά αρχίζουν να κόβουν με κοφτερά δρεπάνια όλα τα ζαχαροκάλαμα. Μια εργασία επίπονη και επικίνδυνη που για τους περισσότερους φαντάζει απλή και εύκολη. Ο Salehi επιλέγει να φωτογραφίσει την καθημερινή ρουτίνα, τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις παρατηρώντας τους εργάτες χωρίς εκείνοι να το γνωρίζουν. Σύμφωνα με τον ίδιο τον καλλιτέχνη: «…είναι όμορφο και ανθρωπιστικό να καταγράφεις αυτές τις κινήσεις, αυτές τις λεπτομέρειες που τελικά κανείς δεν ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει». Στην πλειονότητα των φωτογραφιών επιλέγει να αποδώσει τις δραστηριότητές τους μέσα από ομαδικές λήψεις. Δεν λείπει, ωστόσο, και εκείνη όπου πρωταγωνιστής της σύνθεσης είναι ο ίδιος ο εργάτης, θέτοντας έτσι στο επίκεντρο τον ίδιο τον άνθρωπο με τα σκαμμένα χαρακτηριστικά προσώπου που μαρτυρούν τις δύσκολες συνθήκες εργασίας. Με τον τρόπο αυτό επιχειρεί να κάνει ένα κοινωνικόπολιτικό σχόλιο σχετικά με τις συνθήκες καταπόνησης των εργατών, που συχνά μπορεί να είναι απάνθρωπες, τις συνθήκες διαβίωσής τους και ακόμη να προκαλέσει ερωτήματα και σκέψεις για ανάλογες περιπτώσεις σε όλον τον κόσμο.
