-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με τη ντομάτα και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, μία πραγματική ντομάτα.
-
Η θεματική των έργων του Dylan Graham είναι σε γενικές γραμμές δραματικά παγκόσμια γεγονότα ιδωμένα μέσα από την προσωπική του οπτική αλλά και μέσα από ένα ιστορικό-πολιτικό πλαίσιο. Οι μορφές αποδίδονται κατά κύριο λόγο με μια περίπλοκη σκιαγράφηση ενώ η σύνθεση εμπλουτίζεται με στοιχεία από παραδοσιακούς μύθους από όλο τον κόσμο. Στο Murmansk II τα βομβαρδιστικά που πετούν πάνω από το φαινομενικά ειδυλλιακό τοπίο αποτελούν ένα νεύμα του ρόλου της πρώην σοβιετικής πόλης ως σημαντική τοποθεσία για στρατιωτικό εμπόριο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
-
Ένα από τα βασικά θέματα που πραγματεύεται η Νατάσσα Παπαδοπούλου στα έργα της είναι η θέση της γυναίκας στη μεταφεμινιστική εποχή, κινούμενη συχνά ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον παραλογισμό. Στη φωτογραφική σειρά Caroatid αποδομεί τη στερεοτυπική εικόνα της γυναικείας ομορφιάς δημιουργώντας 3 φωτογραφικά κολάζ, στα οποία τα άκρα μιας γυναίκας μετατρέπονται σε καρότα, συστρέφονται και συμπλέκονται σε μια προσπάθεια να προστατέψει το γυμνό της σώμα από τα φιλήδονα βλέμματα που θα την περιεργαστούν. Κάτι που πετυχαίνει στην πραγματικότητα, καθώς η ηδονή χάνεται όταν κάποιος παρατηρεί το «ειρωνικό υβρίδιο» που κατασκευάζει.
-
Ένα από τα βασικά θέματα που πραγματεύεται η Νατάσσα Παπαδοπούλου στα έργα της είναι η θέση της γυναίκας στη μεταφεμινιστική εποχή, κινούμενη συχνά ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον παραλογισμό. Στη φωτογραφική σειρά Caroatid αποδομεί τη στερεοτυπική εικόνα της γυναικείας ομορφιάς δημιουργώντας 3 φωτογραφικά κολάζ, στα οποία τα άκρα μιας γυναίκας μετατρέπονται σε καρότα, συστρέφονται και συμπλέκονται σε μια προσπάθεια να προστατέψει το γυμνό της σώμα από τα φιλήδονα βλέμματα που θα την περιεργαστούν. Κάτι που πετυχαίνει στην πραγματικότητα, καθώς η ηδονή χάνεται όταν κάποιος παρατηρεί το «ειρωνικό υβρίδιο» που κατασκευάζει.
-
Ένα από τα βασικά θέματα που πραγματεύεται η Νατάσσα Παπαδοπούλου στα έργα της είναι η θέση της γυναίκας στη μεταφεμινιστική εποχή, κινούμενη συχνά ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον παραλογισμό. Στη φωτογραφική σειρά Caroatid αποδομεί τη στερεοτυπική εικόνα της γυναικείας ομορφιάς δημιουργώντας 3 φωτογραφικά κολάζ, στα οποία τα άκρα μιας γυναίκας μετατρέπονται σε καρότα, συστρέφονται και συμπλέκονται σε μια προσπάθεια να προστατέψει το γυμνό της σώμα από τα φιλήδονα βλέμματα που θα την περιεργαστούν. Κάτι που πετυχαίνει στην πραγματικότητα, καθώς η ηδονή χάνεται όταν κάποιος παρατηρεί το «ειρωνικό υβρίδιο» που κατασκευάζει.
-
Αναφορικά με το έργο του “Dada or not Dada” ο καλλιτέχνης βρίσκει έναυσμα στην έκθεση DADA, που πραγματοποιήθηκε 5 Οκτωβρίου 2004 – 9 Ιανουαρίου 2005 στο Center Pompidou, και στην βασική μουσειογραφική της ιδέα, η οποία θεωρήθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένη, καθώς κατάφερε να προσπελάσει το τεράστιο υλικό τόσο χρονολογικά όσο και γεωγραφικά. Όπως ο ίδιος αναφέρει: «Πολλοί επισκέπτες συνδύασαν τις δυο διαδρομές και δημιούργησαν έτσι διαφορετικές εκδοχές του πνεύματος-κινήματος DADA (…). Την ίδια εποχή ο δακτύλιος του Παρισιού, καθώς και τα προάστια άλλων πόλεων της Γαλλίας, εφλέγετο. Ένα αίσθημα απειλής από τους εξεγερμένους νεαρούς βάραινε τους κατοίκους στα κέντρα των πόλεων, και ιδιαίτερα τους Παριζιάνους. Δύο ερώτημα κυριαρχούσαν. Το πρώτο, γιατί οι νεαροί εξεγερμένοι δεν εγκαταλείπουν τους χώρους παραμονής τους και δεν έρχονται στο κέντρο των πόλεων – εντέλει καταστρέφουν την υποδομή των συνοικιών τους και αφήνουν άθικτες τις υποδομές των «εχθρών» τους; Το δεύτερο, πού είναι το πραγματικό πνεύμα DADA στις αίθουσες του μουσείου ή στις νυχτερινές δράσεις των νεαρών επαναστατών; Μήπως η ακαδημαϊκή (έγκυρη αναμφίβολα) έκθεση, ήταν η απόδειξη της αποδυνάμωσης του DADA, αλλά και κάθε πρωτοπορίας; (…). Η φωτογραφία με τη γιαπωνέζα και την προσθήκη των ψηφιακών γραμμάτων υποδεικνύει την τύχη του παγκοσμιοποιημένου κόσμου, το επείγον του προβληματισμού αλλά και τη δυνατότητα παραγωγής έργου τέχνης μέσα από τις δυνάμεις της τεχνο-επιστήμης, που δεν παύουν να λειτουργούν ως βηματοδότες των μεταβολών στο σύγχρονο κόσμο. Η εικόνα υπονοεί ότι αν είναι να υπάρξει το DADA θα είναι DADA του σήμερα και του αύριο».
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με την πέτρα και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, μια πραγματική πέτρα.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το κλαδί και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό κλαδί.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με τη ντομάτα και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, μια πραγματική ντομάτα.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το πορτοκάλι και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό πορτοκάλι.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το κλαδί και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό κλαδί.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με την πέτρα και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, μία πραγματική πέτρα.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το κλειδί και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό κλειδί.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το κλειδί και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό κλειδί.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με την οδοντόβουρτσα και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, μια πραγματική οδοντόβουρτσα.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με την οδοντόβουρτσα και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, μία πραγματική οδοντόβουρτσα.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το πορτοφόλι και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό πορτοφόλι.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το κοχύλι και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό κοχύλι.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το καρότο και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό καρότο.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το μαχαίρι και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό μαχαίρι.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το πορτοκάλι και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό πορτοκάλι.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το πορτοφόλι και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό πορτοφόλι.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το καρότο και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό καρότο.
-
Η ενότητα Πλατωνικός Έρως παραπέμπει στο Συμπόσιο του Πλάτωνα και τις νεοπλατωνικές θεωρίες για το «Είδος» ως το πρότυπο του συνόλου των σκέψεων, των εννοιών, των πραγμάτων και της αντανάκλασής τους. Μιας αντανάκλασης, η οποία εμφανίζεται ελλιπής και βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα στο τέλμα του υλικού κόσμου, υποφέρει και επιδιώκει να ενωθεί εκ νέου με το πλήρωμα του «Είδους». Με τον τρόπο αυτόν προκύπτει ο «Πλατωνικός Έρως». Ο καλλιτέχνης επιλέγει διάφορα ζεύγη αντικειμένων για να απεικονίσει αυτή τη θεωρία, τα οποία χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα φυσικά (πέτρα, κοχύλι, κλαδί, ντομάτα, καρότο), τα γενικής χρήσεως (μαχαίρι, πηρούνι, κουτάλι) και τα προσωπικά (οδοντόβουρτσα, πορτοφόλι, κλειδί). Έτσι, κατά την παρουσίαση τους βρίσκονται τα δύο ίδια ζωγραφικά αντικείμενα, στη συγκεκριμένη περίπτωση τα δύο σχέδια με το μαχαίρι και ανάμεσα στο ζεύγος σχεδίων βρίσκεται αναρτημένο σε φυσική μορφή και το υποτιθέμενο «Είδος» τους, ένα πραγματικό μαχαίρι.
