-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Με έντονες τις επιρροές από τη ρωσική πρωτοπορία και τον κοντρουκτιβισμό ο Francisco Infante-Arana και η Nonna Goriunova αναπτύσσoυν το έργο τους γύρω από την πραγματικότητα του αδύνατου, τις παράδοξες δυνατότητες και το άπειρο του σύμπαντος. Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ο Infante άρχισε να σκέφτεται τον συνδυασμό της δημιουργίας ενός αντικειμένου και τους δεσμούς του με το περιβάλλον του, οι οποίοι αλλοιώνονται ή μετασχηματίζονται από την παρουσία του αντικειμένου. Επεμβαίνουν συχνά με performances και αναπτύσσουν κυρίως μια σειρά από γλυπτά και εγκαταστάσεις από καθρέφτες, τα οποία μόλις τοποθετηθούν στο χώρο έρχονται να τον μεταμορφώσουν. Τις επεμβάσεις αυτές τις φωτογραφίζει και χαρακτηρίζει τις φωτογραφίες ως “artefacts”. Τα έργα τους κινούνται μεταξύ κινητικής τέχνης και land art και αποτελούν παράξενες και περίπλοκες δομές που αμφισβητούν το τοπίο γύρω και ταυτόχρονα την έννοια της δημιουργίας.
-
Στα έργα του o Velizar Krstić δημιουργεί έναν ιδιόμορφο κόσμο στον οποίο προσπαθεί με ιδέες και γλώσσα εικαστική να επεξηγήσει τη σύγχρονη πραγματικότητα μέσα από συμβολικές παραστάσεις και δυνατούς ρυθμούς. Η ανθρώπινη μορφή αποτελεί πρωταρχικό δεδομένο πάνω στην οποία οικοδομεί κατά κανόνα τη δομή του έργου. Παράλληλα, όμως, χρησιμοποιεί παραστάσεις αντικειμένων, τα οποία καταναλώνει και χρησιμοποιεί ο άνθρωπος και σ’ αυτές τις εικόνες μπορεί η ύπαρξη του ανθρώπου να μην υπάρχει, υπάρχει όμως μέσα από τα αντικείμενα που έχει αυτός χρησιμοποιήσει.
Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σύνθεση «Ελβιέλες», όπου απεικονίζει ένα ζευγάρι υποδημάτων, που μέσα από την παλαιότητα και την κατάστασή τους μαρτυρούν τη συνεχή χρήση τους και τη φθορά τους, ενώ ταυτόχρονα υπονοούν την ανθρώπινη παρουσία.
-
Στα έργα του o Velizar Krstić δημιουργεί έναν ιδιόμορφο κόσμο στον οποίο προσπαθεί με ιδέες και γλώσσα εικαστική να επεξηγήσει τη σύγχρονη πραγματικότητα μέσα από συμβολικές παραστάσεις και δυνατούς ρυθμούς. Η ανθρώπινη μορφή αποτελεί πρωταρχικό δεδομένο πάνω στην οποία οικοδομεί κατά κανόνα τη δομή του έργου. Παράλληλα, όμως, χρησιμοποιεί παραστάσεις αντικειμένων, τα οποία καταναλώνει και χρησιμοποιεί ο άνθρωπος και σ’ αυτές τις εικόνες μπορεί η ύπαρξη του ανθρώπου να μην υπάρχει, υπάρχει όμως μέσα από τα αντικείμενα που έχει αυτός χρησιμοποιήσει.
Η χαρακτική σύνθεση «Παλιές Ελβιέλες» αποτελεί μία τέτοια περίπτωση. Ένα ζευγάρι παπουτσιών που φέρουν στο μπροστινό τους μέρος εγχαράξεις γραμμάτων και αριθμών, υπονοούν την ανθρώπινη δραστηριότητα μέσα από την κατάσταση και τη φθορά τους.
-
Στα έργα του o Velizar Krstić δημιουργεί έναν ιδιόμορφο κόσμο στον οποίο προσπαθεί με ιδέες και γλώσσα εικαστική να επεξηγήσει τη σύγχρονη πραγματικότητα μέσα από συμβολικές παραστάσεις και δυνατούς ρυθμούς. Η ανθρώπινη μορφή αποτελεί πρωταρχικό δεδομένο πάνω στην οποία οικοδομεί κατά κανόνα τη δομή του έργου.
Στη χαρακτική σύνθεση «Μνημόσυνο Ι» αποτυπώνονται με τρόπο μοναδικό τα βιώματα του καλλιτέχνη από την περίοδο του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία και μαρτυρά την από πλευράς του αναζήτηση του σκοτεινού περιεχομένου της ανθρώπινης ιστορίας. Η απουσία χρώματος, η ασπρόμαυρη αποτύπωση ανθρώπινων πορτρέτων -εν είδη φωτογραφίας ταυτότητας- τοποθετημένων το ένα δίπλα στο άλλο με προεξέχουσα μια κεντρική φιγούρα, η οποία εμπερικλείει κι άλλες, η παρουσία του σταυρού καθώς και η χαρακτηριστική διαμόρφωση του κεντρικού σημείου του δεξιού θέματος δημιουργούν με έναν τρόπο μοναδικό ένα κολάζ που λειτουργεί ως προσκλητήριο για το μνημόσυνο των θυμάτων.
-
Στα έργα του o Velizar Krstić δημιουργεί έναν ιδιόμορφο κόσμο στον οποίο προσπαθεί με ιδέες και γλώσσα εικαστική να επεξηγήσει τη σύγχρονη πραγματικότητα μέσα από συμβολικές παραστάσεις και δυνατούς ρυθμούς. Η ανθρώπινη μορφή αποτελεί πρωταρχικό δεδομένο πάνω στην οποία οικοδομεί κατά κανόνα τη δομή του έργου.
Στη χαρακτική σύνθεση «Θύμα Ι» η ανθρώπινη μορφή τοποθετημένη σε διαγώνιο άξονα καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας του έργου. Η μαύρη ανδρική φιγούρα, υπερμεγέθης, πάνω στο λευκό χαρτί με τα χέρια σχεδόν σταυρωμένα στο ύψος της κοιλιάς, μαρτυρά την βιαιότητα μιας πράξης θανάτου και αποτυπώνει τα βιώματα του καλλιτέχνη από την περίοδο του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία.
-
Στα έργα του o Velizar Krstić δημιουργεί έναν ιδιόμορφο κόσμο στον οποίο προσπαθεί με ιδέες και γλώσσα εικαστική να επεξηγήσει τη σύγχρονη πραγματικότητα μέσα από συμβολικές παραστάσεις και δυνατούς ρυθμούς. Η ανθρώπινη μορφή αποτελεί πρωταρχικό δεδομένο πάνω στην οποία οικοδομεί κατά κανόνα τη δομή του έργου.
Τα βιώματα του καλλιτέχνη από την περίοδο του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία και η αναζήτηση του σκοτεινού περιεχομένου της ανθρώπινης ιστορίας τον ωθούν στη δημιουργία έργων που φέρουν τα αποτυπώματα των σκληρών επιπτώσεων του πολέμου. Στο έργο «Μνημόσυνα Μαΐου – Ιουνίου» τοποθετεί ανθρώπινα πορτρέτα, σε διαστάσεις φωτογραφίας ταυτότητας, το ένα δίπλα στο άλλο δημιουργώντας ένα κολάζ ανθρώπων. Χωρίζει νοητά τη σύνθεση σε δύο μέρη και στο κέντρο κάθε μέρους τοποθετεί δύο θέματα, αριστερά ένα ανθρώπινο πορτραίτο σε μεγαλύτερο μέγεθος και δεξιά μια ανθρώπινη μορφή που παραπέμπει στα έργα του "Θύμα Ι" και "Θύμα ΙΙ" και χτίζει όλη τη σύνθεση γύρω από αυτά τα σημεία. Η παντελής απουσία χρώματος και η όλη διαμόρφωση της επιφάνειας του έργου μπορούν να παραπέμψουν σε ένα προσκλητήριο για το μνημόσυνο των θυμάτων.
-
Στα έργα του o Velizar Krstić δημιουργεί έναν ιδιόμορφο κόσμο στον οποίο προσπαθεί με ιδέες και γλώσσα εικαστική να επεξηγήσει τη σύγχρονη πραγματικότητα μέσα από συμβολικές παραστάσεις και δυνατούς ρυθμούς. Η ανθρώπινη μορφή αποτελεί πρωταρχικό δεδομένο πάνω στην οποία οικοδομεί κατά κανόνα τη δομή του έργου.
Στη χαρακτική σύνθεση «Θύμα ΙΙ» η ανθρώπινη μορφή τοποθετημένη σε διαγώνιο άξονα καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας του έργου, όπως και στο έργο «Θύμα Ι» όμως σε αντικατοπτρισμό. Η υπερμεγέθης ανδρική φιγούρα είναι τοποθετημένη σε διαγώνιο άξονα επάνω στη λευκή επιφάνεια, της οποίας καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος. Οι κηλίδες αίματος επάνω στο κεφάλι και στον θώρακα μαρτυρούν την βιαιότητα της πράξης θανάτου, σύμβολο των δυσάρεστων και ολέθριων συνεπειών του πολέμου, όπως μαρτυρά άλλωστε και ο τίτλος του έργου, τον οποίο σημειώνει ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
