-
Ασπρόμαυρη γραμμική σύνθεση που δομείται με βάση μια κατακόρυφο ευθεία, η οποία εκτείνεται στο σύνολο σχεδόν του ύψους της ζωγραφικής επιφάνειας και διασταυρώνεται κάθετα με άλλη μικρότερη, οριζόντια ευθεία (κάτω αριστερά και προς το κέντρο) καθώς και με τμήμα ορθογωνίου και άλλο στενόμακρο ορθογώνιο, σκιασμένο μαύρο εσωτερικά, στο πάνω της τμήμα.
-
Διπλωμένο φύλλο, δακτυλογραφημένο κείμενο με λίστα έργων του Αλεξέι Μπάμπιτσεφ.
-
Κάρτα με αναπαραγωγή έργου, 1 φύλλο, έντυπη σελίδα
-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση που δομείται από αλληλοτεμνόμενες ή εν μέρει αλληλοκαλυπτόμενες τετράπλευρες, τριγωνικές και καμπυλόγραμμες φόρμες που καταλαμβάνουν το σύνολο της ζωγραφικής επιφάνειας εν είδει μωσαϊκού ή υαλογραφήματος, εκ των οποίων αναδύονται τα σκυμμένα κεφάλια καθώς και τμήματα του σώματος (καμπύλα περιγράμματα, ζεύγη σφαιρών που αποδίδουν τα στήθη) τριών γυμνών γυναικών. Χρωματικά επικρατούν οι τόνοι του καφέ-πορτοκαλί, του κίτρινου, του κόκκινου και του μπλε.
Το έργο του Volkov μεταξύ 1917 και 1924-1925, ιδιαίτερο και προσωπικό, θεωρείται ότι συνδυάζει την παράδοση της αγιογραφίας και της ανατολικής τέχνης, το έργο του Vrubel και τη γεωμετρία της υαλογραφίας, με ίχνη τόσο του κυβισμού όσο και του σουπρεματισμού. Ο καλλιτέχνης, σε πλήρη δράση αυτή την εποχή, παρουσιάζει τα έργα του σε εκθέσεις στην Τασκένδη, στην Πρώτη έκθεση ρωσικής τέχνης στο Βερολίνο (1922) και στο Άμστερνταμ (1923), ενώ το 1923 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στη Μόσχα.
-
Έγχρωμη παραστατική σύνθεση εγγεγραμμένη εντός μεγάλου μη κανονικού εξάπλευρου, όπου απεικονίζονται έξι ολόκληρα και τμήματα άλλων τεσσάρων τουλάχιστον μορφών. Τα πρόσωπα, που διακρίνονται για τα παρόμοια ή κοινά χαρακτηριστικά τους (μεγάλα μάτια, μακριά μύτη τριγωνικής διατομής, μικρό στόμα), περιγράφονται με οβάλ ή πολυγωνικό περίγραμμα και αποδίδονται χρωματικά με φαρδιές πινελιές. Παρουσιάζονται σε πυκνή έως και πολύ πυκνή διάταξη, κυρίως ανά ζεύγη, και προβάλλονται σε πολύχρωμο φόντο όπου επικρατούν κυρίως οι ψυχροί τόνοι του μπλε.
Το έργο του Volkov μεταξύ 1917 και 1924-1925, ιδιαίτερο και προσωπικό, θεωρείται ότι συνδυάζει την παράδοση της αγιογραφίας και της ανατολικής τέχνης, το έργο του Vrubel και τη γεωμετρία της υαλογραφίας, με ίχνη τόσο του κυβισμού όσο και του σουπρεματισμού. Ο καλλιτέχνης, σε πλήρη δράση αυτή την εποχή, παρουσιάζει τα έργα του σε εκθέσεις στην Τασκένδη, στην Πρώτη έκθεση ρωσικής τέχνης στο Βερολίνο (1922) και στο Άμστερνταμ (1923), ενώ το 1923 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στη Μόσχα.
-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση που δομείται από αλληλοτεμνόμενες ή εν μέρει αλληλοκαλυπτόμενες καμπυλόγραμμες και τριγωνικές κυρίως φόρμες που καταλαμβάνουν το σύνολο της ζωγραφικής επιφάνειας εν είδει μωσαϊκού ή υαλογραφήματος. Ανάμεσά τους αναδύονται σχηματικά κεφάλια και τμήματα σώματος (τρία κεφάλια εντός κυκλικών μοτίβων, χέρι που ίσως (απο)χαιρετά, καμπυλόγραμμο και άλλο τριγωνικό περίγραμμα σώματος, πόδια με γοφούς) τριών μορφών. Από αυτές η μία στο μέσον του πίνακα (με κόκκινο τριγωνικό καπέλο) εμφανίζεται σκυμμένη επί του εδάφους και με ανασηκωμένο το πρόσωπο. Χρωματικά επικρατούν οι τόνοι του κόκκινου, του κίτρινου και λιγότερο του πράσινου, του μοβ και του μαύρου. Κάτω δεξιά διακρίνεται η υπογραφή του καλλιτέχνη και αριστερά η χρονολογία “1922”.
Το έργο του Volkov μεταξύ 1917 και 1924-1925, ιδιαίτερο και προσωπικό, θεωρείται ότι συνδυάζει την παράδοση της αγιογραφίας και της ανατολικής τέχνης, το έργο του Vrubel και τη γεωμετρία της υαλογραφίας, με ίχνη τόσο του κυβισμού όσο και του σουπρεματισμού. Ο καλλιτέχνης, σε πλήρη δράση αυτή την εποχή, παρουσιάζει τα έργα του σε εκθέσεις στην Τασκένδη, στην Πρώτη έκθεση ρωσικής τέχνης στο Βερολίνο (1922) και στο Άμστερνταμ (1923), ενώ το 1923 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στη Μόσχα.
-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση σε σχήμα πλαγιαστού ορθογωνίου που συντίθεται από τριγωνικές και, λιγότερο, τετράπλευρες και καμπυλόγραμμες επιφάνειες σε πυκνή δόμηση. Οι γεωμετρικές επιφάνειες αλληλοτέμνονται ή αλληλοκαλύπτονται εν μέρει και καταλαμβάνουν το σύνολο της στενόμακρης ζωγραφικής επιφάνειας εν είδει μωσαϊκού ή υαλογραφήματος (βιτρό). Χρωματικά επικρατούν οι τόνοι του κίτρινου, του κόκκινου και του καφέ-πορτοκαλί και λιγότερο του πράσινου και του μπλε. Κάτω δεξιά διακρίνεται η υπογραφή του καλλιτέχνη.
Το έργο του Volkov μεταξύ 1917 και 1924-1925, ιδιαίτερο και προσωπικό, θεωρείται ότι συνδυάζει την παράδοση της αγιογραφίας και της ανατολικής τέχνης, το έργο του Vrubel και τη γεωμετρία της υαλογραφίας, με ίχνη τόσο του κυβισμού όσο και του σουπρεματισμού. Ο καλλιτέχνης, σε πλήρη δράση αυτή την εποχή, παρουσιάζει τα έργα του σε εκθέσεις στην Τασκένδη, στην Πρώτη έκθεση ρωσικής τέχνης στο Βερολίνο (1922) και στο Άμστερνταμ (1923), ενώ το 1923 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στη Μόσχα.
-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση ορθογωνίου σχήματος, που συντίθεται κυρίως από τριγωνικές και καμπυλόγραμμες επιφάνειες σε πυκνή δόμηση. Οι γεωμετρικές επιφάνειες αλληλοτέμνονται ή αλληλοκαλύπτονται εν μέρει και καταλαμβάνουν το σύνολο της ζωγραφικής επιφάνειας εν είδει μωσαϊκού ή υαλογραφήματος. Χρωματικά επικρατούν οι τόνοι του καφέ-πορτοκαλί, του κίτρινου, του κόκκινου και λιγότερο του πράσινου και του μπλε.
Το έργο του Volkov μεταξύ 1917 και 1924-1925, ιδιαίτερο και προσωπικό, θεωρείται ότι συνδυάζει την παράδοση της αγιογραφίας και της ανατολικής τέχνης, το έργο του Vrubel και τη γεωμετρία της υαλογραφίας, με ίχνη τόσο του κυβισμού όσο και του σουπρεματισμού. Ο καλλιτέχνης, σε πλήρη δράση αυτή την εποχή, παρουσιάζει τα έργα του σε εκθέσεις στην Τασκένδη, στην Πρώτη έκθεση ρωσικής τέχνης στο Βερολίνο (1922) και στο Άμστερνταμ (1923), ενώ το 1923 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στη Μόσχα.
-
Ορθογώνια σύνθεση που αποτελείται από σειρά επιμέρους σχεδίων εγγεγραμμένων ως επί το πλείστον σε ορθογώνιο πλαίσιο, τα οποία αποδίδουν στην πλειοψηφία τους την παραλλαγή του ίδιου μοτίβου (πέντε φορές). Το τελευταίο αποτελείται από μια τεθλασμένη γραμμή (αποδοσμένη προοπτικά) με τις αντίστοιχες τριγωνικές και τετράπλευρες επιφάνειες διαφορετικής τονικότητας, που δημιουργούνται από συμπληρωματικές κάθετες και πλάγιες ευθείες. Σειρά παράλληλων ευθύγραμμων τμημάτων, που θυμίζουν κουπιά, συμπληρώνουν το μοτίβο. Πάνω ή δεξιά από την ανοιχτόχρωμη τριγωνική επιφάνεια και σε δεύτερο επίπεδο διακρίνεται δοκός επί δύο στύλων. Διάσπαρτες στις ζωγραφική επιφάνεια διακρίνονται σημειώσεις καθώς και χρωματικές φόρμες ή γραμμικά μοτίβα με βάση κυρίως τον κύκλο ή τη σπειροειδή γραμμή.
Μεταξύ 1923-1924 ο Vialov εργάστηκε ως σκηνογράφος στην παραγωγή του V. Kamensky: Stenka Razin, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με το σχεδιασμό βιβλίων και αφισών.
-
Ασπρόμαυρη παραστατική σύνθεση που απεικονίζει ολόσωμο αντρικό και γυναικείο μοντέλο, τον άνδρα αριστερά με καπέλο, κασκόλ, μακρύ σακάκι, παντελόνι ιππασίας και μπότες και τη γυναίκα (δεξιά), της οποίας η ενδυμασία αποδίδεται περισσότερο σχηματικά, με μακρύ φόρεμα ή πανωφόρι, κασκόλ και καπέλο. Ο άντρας κρατά με το αριστερό του χέρι υπό μάλης, μακρόστενο μαύρο αντικείμενο εν είδη χαρτοφύλακα. Τα άνω τους άκρα (κυρίως του άνδρα) απεικονίζονται αφύσικα και υπερβολικά μακριά σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα.
-
Έγχρωμο γεωμετρικό σχέδιο κοστουμιού σε όρθιο ανδρικό μοντέλο με μούσι και ημίψηλο, που εμφανίζεται με ανοιχτό σε διάσταση το αριστερό χέρι. Το ένδυμα αποτελείται από γεωμετρικές, μεγάλες κατά βάση και μονοχρωματικές επιφάνειες (λευκές, μπλε-μοβ, μαύρες ή καφέ) ή μικρότερες πράσινες. Δεξιά και σε όλο το ύψος του ενιαίου, ανοιχτόχρωμου (υπόλευκου) φόντου διακρίνονται σποραδικά επιγραφές (“Πολεμικός Ηγέτης Αρ. 11”) και σημειώσεις.
Μεταξύ 1923-1924 ο Vialov εργάστηκε ως σκηνογράφος στην παραγωγή του V. Kamensky: Stenka Razin) ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με το σχεδιασμό βιβλίων και αφισών.
-
Ασπρόμαυρη γραμμική σύνθεση που δομείται με βάση τρία όρθια στενόμακρα ορθογώνια στο κέντρο της σύνθεσης με αχνότερο κύκλο που καλύπτει τμήμα των δύο από αυτούς σχεδιασμένο στο κάτω τους μέρος καθώς και σειρά ακτινωτών ευθειών ή τεμνόμενων καμπύλων που τα διαπερνούν σε διαγώνια κυρίως διεύθυνση.
To έργο βρίσκεται σε κοινή κορνίζα με το έργο CC-041/K.Vialov-/815.79a-129
-
Ασπρόμαυρη γραμμική σύνθεση που δομείται με βάση μονοδιάστατες (ευθεία), δισδιάστατες (τρίγωνα) και τρισδιάστατες (στερεό) επιφάνειες με έμφαση στην τεθλασμένη γραμμή και τη διαγώνια κυρίως διεύθυνση.
To έργο βρίσκεται σε κοινή κορνίζα με το έργο CC-1041/K.Vialov-/815.79b-130.
-
Παραστατική σύνθεση που απεικονίζει πορτραίτο αντρικής μορφής που κοιτά προς τα αριστερά της. Το κεφάλι αποδίδεται σε μπροστινή και ελαφρώς πλάγια όψη, με νατουραλιστική τεχνοτροπία και έντονη χρήση σκίασης. Στο κάτω μέρος της σύνθεσης περιγράφεται σχηματικά ο λαιμός και η γένεση των ώμων της μορφής. Η σύνθεση προβάλλεται σε ενιαίο, ουδέτερο φόντο, στο οποίο διακρίνονται αχνά ίχνη γραμμικής σκίασης. Κάτω δεξιά διακρίνεται η υπογραφή του καλλιτέχνη και αριστερά, αχνότερα, η χρονολογία “1919”.
-
Έγχρωμη παραστατική σύνθεση που αποδίδει ντυμένη γυναικεία μορφή, καθιστή σε πολυθρόνα, η οποία καταλαμβάνει το σύνολο σχεδόν της ζωγραφικής επιφάνειας. Η γυναίκα, της οποίας το πρόσωπο αποδίδεται σχηματικά, φορά μακρύ πανωφόρι με γούνινο γιακά και μανίκια και ψηλό καπέλο (με φτερό), ενώ ακουμπά το αριστερό χέρι στο δεξί της γόνατο, γέρνει ελαφρώς προς τα δεξιά και στηρίζεται με το δεξί στο δεξί μπράτσο της πολυθρόνας. Στο φόντο διακρίνεται βιολοντσέλο και ίσως τμήμα άλλης μορφής με καπέλο. Η σύνθεση δομείται με βάση καμπυλόγραμμες κυρίως φόρμες.
-
Ασπρόμαυρη παραστατική σύνθεση που απεικονίζει κεφάλι πιθήκου με ημίψηλο καπέλο και κοστούμι με παπιγιόν. Το κεφάλι του πιθήκου είναι σχεδιασμένο σε μπροστινή και δεξιά πλάγια όψη, έτσι ώστε να φαίνεται το δεξί τμήμα του και αποδίδεται νατουραλιστικά, με έντονη γραμμική σκίαση ανά περιοχές. Από τα υπόλοιπα διακρίνεται αχνά μόνο το περίγραμμα της ενδυματολογικής αναφοράς και του ημίψηλου καπέλου. Η σύνθεση προβάλλεται σε ενιαίο, ουδέτερο φόντο.
-
Ασπρόμαυρη γραμμική παραστατική σύνθεση που απεικονίζει καθιστή μορφή με μουσικό όργανο (βιολοντσέλο) ανάμεσα στους μηρούς. Η σύνθεση αποδίδεται σχηματικά σε κυβιστική βασικά σύνταξη, με ευθύγραμμα και καμπυλόγραμμα μοτίβα καθώς και γραμμική σκίαση, τμηματικά, διαφοροποιούμενης πυκνότητας και τονικότητας και διαγώνιας διεύθυνσης. Η σύνθεση προβάλλεται σε ενιαίο, ουδέτερο φόντο. Κάτω δεξιά διακρίνονται επιγραφές και η χρονολογία “1929” (recto).
Έγχρωμη ημι-παραστατική σύνθεση με επαναλαμβανόμενα μοτίβα και χρωματικές επιφάνειες (verso).
-
Ασπρόμαυρη παραστατική σύνθεση που εγγράφεται εντός ορθογωνίου και αποδίδει σειρά οικιακών βασικά σκευών (τσαγιέρα, μικροί κύβοι εν είδη κουτιών ο ένας πάνω στον άλλον κλπ) ακουμπισμένων πάνω σε χαμηλή ορθογώνια βάση. Στο πίσω μέρος της σύνθεσης και αριστερά, κυρίως, διακρίνονται γραμμικοί σχηματισμοί με ευθείες σε ακτινωτή διάταξη και έμφαση στη γραμμική, διαγώνιας διεύθυνσης σκίαση ενώ δεξιά εμφανίζεται μέρος κυκλικού δίσκου. Η σύνθεση προβάλλεται σε ενιαίο, ουδέτερο φόντο.
-
Πολύχρωμη αφηρημένη σύνθεση που δομείται με βάση μεγάλες μονοχρωματικές ή σχεδόν μονοχρωματικές και μικρότερες ποικιλόχρωμες ζωγραφικές φόρμες ακανόνιστου σχήματος καθώς και ευθύγραμμων, και καμπύλων ή κυματοειδών μοτίβων, που συχνά παρατίθενται σε σειρά ή τέμνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας γωνίες και επιφάνειες. Η σύνθεση, στην οποία επικρατούν οι αποχρώσεις του κόκκινου, του πράσινου και του κίτρινου, προβάλλεται σε ουδέτερο φόντο.
-
Έγχρωμη σύνθεση που αποτελείται από ένα μεγάλο όρθιο οβάλ εγγεγραμμένο στο ορθογώνιο της ζωγραφικής επιφάνειας. Το οβάλ δομείται με βάση μικρές γεωμετρικές (κυρίως ορθογώνιες και λιγότερο καμπύλες) φόρμες, διακοσμημένες με γεωμετρικά μοτίβα ή ποικίλες εικονιστικές αναφορές και γράμματα του λατινικού αλφαβήτου. Οι επιφάνειες συναρμόζονται μεταξύ τους σε επάλληλη και εν μέρει αλληλοκαλυπτόμενη διάταξη, εν είδη κολάζ, με διαφοροποιημένα επίπεδα αλλά μικρό βάθος και έντονη διακοσμητικότητα. Η οβάλ κεντρική σύνθεση κινείται χρωματικά στους τόνους κυρίως του καφέ, της ώχρας, του υπόλευκου και του μαύρου (με εξαίρεση μια μπλε επιφάνεια) και προβάλλεται σε ενιαίο υπόλευκο φόντο.
-
Ασπρόμαυρο σκίτσο που απεικονίζει όρθια γυμνή γυναικεία μορφή σε μπροστινή και ελαφρώς πλάγια όψη. Η μορφή αποδίδεται κυρίως με το περίγραμμα της, οι ανατομικές λεπτομέρειες του προσώπου απουσιάζουν ενώ το σώμα περιγράφεται εικονιστικά με βάση γεωμετρικά στοιχεία (βασικά κυκλικά) και έντονη γραμμική σκίαση (recto).
Αχνό ασπρόμαυρο σκίτσο που απεικονίζει περιγραμματικά τμήμα όρθιας γυμνής γυναικείας μορφής σε πίσω όψη. Η μορφή αποδίδεται με το κεφάλι γερμένο εμπρός και προς τα αριστερά ενώ στα δεξιά της εμφανίζεται το αποτύπωμα της μπροστινής όψης του φύλλου (verso).
-
Ασπρόμαυρο σκίτσο που απεικονίζει γυμνή γυναικεία μορφή σε μπροστινή και πλάγια όψη. Η μορφή αποδίδεται αφαιρετικά, μόνο με το περίγραμμά της. Διακρίνονται ίχνη συνθετικών χαράξεων του καλλιτέχνη.
-
Ασπρόμαυρη σύνθεση που απεικονίζει ντυμένη μορφή που κάθεται σε καρέκλα με ψηλή πλάτη. Η μορφή φορά καπέλο και σκούρο μακρύ ένδυμα που αφήνει ακάλυπτες μόνο τις παλάμες, ενώ γύρω από το λαιμό έχει περασμένο μακρύ γούνινο φουλάρι που φτάνει ως τα γόνατά της. Έχει ευθυτενή πλάτη και κοιτά ευθεία μπροστά και προς τα πάνω. Είναι ειδωμένη από χαμηλά. Πίσω από τη μορφή απεικονίζεται αχνότερα τμήμα εσωτερικού, ίσως παράθυρο με κουρτίνα. Το φόντο όπως και οι πτυχώσεις του ενδύματος αποδίδονται με πυκνή γραμμική σκίαση διαγώνιας διεύθυνσης.
-
Ασπρόμαυρο αχνό σκίτσο που απεικονίζει ακέφαλη γυμνή γυναικεία μορφή σε μπροστινή και (δεξιά) πλάγια όψη. Η μορφή αποδίδεται κυρίως με το περίγραμμά της, ενώ διακρίνονται τα χαρακτηριστικά του φύλου της.
-
Σύνθεση που δομείται με βάση τη συμπλοκή ευθειών διαγώνιας κατεύθυνσης, που εκτείνονται σε όλο σχεδόν το μήκος της ζωγραφικής επιφάνειας. Οι ευθείες φαίνεται ανά ομάδες να συγκλίνουν, ή να ξεκινούν από ένα σημείο, ενώ τέμνουν εγκάρσια κυκλικές και ορθογώνιες επιφάνειες. Δεύτερη και τρίτη, μικρότερης κλίμακας, συνθέσεις ανάλογης σύνταξης, με ευθύγραμμα και κυκλικά ή ημι-κυλινδρικά στοιχεία, διακρίνονται κάτω δεξιά.
