-
Ασπρόμαυρη γραμμική σύνθεση που δομείται με βάση μια κατακόρυφο ευθεία, η οποία εκτείνεται στο σύνολο σχεδόν του ύψους της ζωγραφικής επιφάνειας και διασταυρώνεται κάθετα με άλλη μικρότερη, οριζόντια ευθεία (κάτω αριστερά και προς το κέντρο) καθώς και με τμήμα ορθογωνίου και άλλο στενόμακρο ορθογώνιο, σκιασμένο μαύρο εσωτερικά, στο πάνω της τμήμα.
-
Διπλωμένο φύλλο, δακτυλογραφημένο κείμενο με λίστα έργων του Αλεξέι Μπάμπιτσεφ.
-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση που δομείται από αλληλοτεμνόμενες ή εν μέρει αλληλοκαλυπτόμενες τετράπλευρες, τριγωνικές και καμπυλόγραμμες φόρμες που καταλαμβάνουν το σύνολο της ζωγραφικής επιφάνειας εν είδει μωσαϊκού ή υαλογραφήματος, εκ των οποίων αναδύονται τα σκυμμένα κεφάλια καθώς και τμήματα του σώματος (καμπύλα περιγράμματα, ζεύγη σφαιρών που αποδίδουν τα στήθη) τριών γυμνών γυναικών. Χρωματικά επικρατούν οι τόνοι του καφέ-πορτοκαλί, του κίτρινου, του κόκκινου και του μπλε.
Το έργο του Volkov μεταξύ 1917 και 1924-1925, ιδιαίτερο και προσωπικό, θεωρείται ότι συνδυάζει την παράδοση της αγιογραφίας και της ανατολικής τέχνης, το έργο του Vrubel και τη γεωμετρία της υαλογραφίας, με ίχνη τόσο του κυβισμού όσο και του σουπρεματισμού. Ο καλλιτέχνης, σε πλήρη δράση αυτή την εποχή, παρουσιάζει τα έργα του σε εκθέσεις στην Τασκένδη, στην Πρώτη έκθεση ρωσικής τέχνης στο Βερολίνο (1922) και στο Άμστερνταμ (1923), ενώ το 1923 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στη Μόσχα.
-
Έγχρωμη παραστατική σύνθεση εγγεγραμμένη εντός μεγάλου μη κανονικού εξάπλευρου, όπου απεικονίζονται έξι ολόκληρα και τμήματα άλλων τεσσάρων τουλάχιστον μορφών. Τα πρόσωπα, που διακρίνονται για τα παρόμοια ή κοινά χαρακτηριστικά τους (μεγάλα μάτια, μακριά μύτη τριγωνικής διατομής, μικρό στόμα), περιγράφονται με οβάλ ή πολυγωνικό περίγραμμα και αποδίδονται χρωματικά με φαρδιές πινελιές. Παρουσιάζονται σε πυκνή έως και πολύ πυκνή διάταξη, κυρίως ανά ζεύγη, και προβάλλονται σε πολύχρωμο φόντο όπου επικρατούν κυρίως οι ψυχροί τόνοι του μπλε.
Το έργο του Volkov μεταξύ 1917 και 1924-1925, ιδιαίτερο και προσωπικό, θεωρείται ότι συνδυάζει την παράδοση της αγιογραφίας και της ανατολικής τέχνης, το έργο του Vrubel και τη γεωμετρία της υαλογραφίας, με ίχνη τόσο του κυβισμού όσο και του σουπρεματισμού. Ο καλλιτέχνης, σε πλήρη δράση αυτή την εποχή, παρουσιάζει τα έργα του σε εκθέσεις στην Τασκένδη, στην Πρώτη έκθεση ρωσικής τέχνης στο Βερολίνο (1922) και στο Άμστερνταμ (1923), ενώ το 1923 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στη Μόσχα.
-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση που δομείται από αλληλοτεμνόμενες ή εν μέρει αλληλοκαλυπτόμενες καμπυλόγραμμες και τριγωνικές κυρίως φόρμες που καταλαμβάνουν το σύνολο της ζωγραφικής επιφάνειας εν είδει μωσαϊκού ή υαλογραφήματος. Ανάμεσά τους αναδύονται σχηματικά κεφάλια και τμήματα σώματος (τρία κεφάλια εντός κυκλικών μοτίβων, χέρι που ίσως (απο)χαιρετά, καμπυλόγραμμο και άλλο τριγωνικό περίγραμμα σώματος, πόδια με γοφούς) τριών μορφών. Από αυτές η μία στο μέσον του πίνακα (με κόκκινο τριγωνικό καπέλο) εμφανίζεται σκυμμένη επί του εδάφους και με ανασηκωμένο το πρόσωπο. Χρωματικά επικρατούν οι τόνοι του κόκκινου, του κίτρινου και λιγότερο του πράσινου, του μοβ και του μαύρου. Κάτω δεξιά διακρίνεται η υπογραφή του καλλιτέχνη και αριστερά η χρονολογία “1922”.
Το έργο του Volkov μεταξύ 1917 και 1924-1925, ιδιαίτερο και προσωπικό, θεωρείται ότι συνδυάζει την παράδοση της αγιογραφίας και της ανατολικής τέχνης, το έργο του Vrubel και τη γεωμετρία της υαλογραφίας, με ίχνη τόσο του κυβισμού όσο και του σουπρεματισμού. Ο καλλιτέχνης, σε πλήρη δράση αυτή την εποχή, παρουσιάζει τα έργα του σε εκθέσεις στην Τασκένδη, στην Πρώτη έκθεση ρωσικής τέχνης στο Βερολίνο (1922) και στο Άμστερνταμ (1923), ενώ το 1923 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στη Μόσχα.
-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση σε σχήμα πλαγιαστού ορθογωνίου που συντίθεται από τριγωνικές και, λιγότερο, τετράπλευρες και καμπυλόγραμμες επιφάνειες σε πυκνή δόμηση. Οι γεωμετρικές επιφάνειες αλληλοτέμνονται ή αλληλοκαλύπτονται εν μέρει και καταλαμβάνουν το σύνολο της στενόμακρης ζωγραφικής επιφάνειας εν είδει μωσαϊκού ή υαλογραφήματος (βιτρό). Χρωματικά επικρατούν οι τόνοι του κίτρινου, του κόκκινου και του καφέ-πορτοκαλί και λιγότερο του πράσινου και του μπλε. Κάτω δεξιά διακρίνεται η υπογραφή του καλλιτέχνη.
Το έργο του Volkov μεταξύ 1917 και 1924-1925, ιδιαίτερο και προσωπικό, θεωρείται ότι συνδυάζει την παράδοση της αγιογραφίας και της ανατολικής τέχνης, το έργο του Vrubel και τη γεωμετρία της υαλογραφίας, με ίχνη τόσο του κυβισμού όσο και του σουπρεματισμού. Ο καλλιτέχνης, σε πλήρη δράση αυτή την εποχή, παρουσιάζει τα έργα του σε εκθέσεις στην Τασκένδη, στην Πρώτη έκθεση ρωσικής τέχνης στο Βερολίνο (1922) και στο Άμστερνταμ (1923), ενώ το 1923 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στη Μόσχα.
-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση ορθογωνίου σχήματος, που συντίθεται κυρίως από τριγωνικές και καμπυλόγραμμες επιφάνειες σε πυκνή δόμηση. Οι γεωμετρικές επιφάνειες αλληλοτέμνονται ή αλληλοκαλύπτονται εν μέρει και καταλαμβάνουν το σύνολο της ζωγραφικής επιφάνειας εν είδει μωσαϊκού ή υαλογραφήματος. Χρωματικά επικρατούν οι τόνοι του καφέ-πορτοκαλί, του κίτρινου, του κόκκινου και λιγότερο του πράσινου και του μπλε.
Το έργο του Volkov μεταξύ 1917 και 1924-1925, ιδιαίτερο και προσωπικό, θεωρείται ότι συνδυάζει την παράδοση της αγιογραφίας και της ανατολικής τέχνης, το έργο του Vrubel και τη γεωμετρία της υαλογραφίας, με ίχνη τόσο του κυβισμού όσο και του σουπρεματισμού. Ο καλλιτέχνης, σε πλήρη δράση αυτή την εποχή, παρουσιάζει τα έργα του σε εκθέσεις στην Τασκένδη, στην Πρώτη έκθεση ρωσικής τέχνης στο Βερολίνο (1922) και στο Άμστερνταμ (1923), ενώ το 1923 κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στη Μόσχα.
-
Ορθογώνια σύνθεση που αποτελείται από σειρά επιμέρους σχεδίων εγγεγραμμένων ως επί το πλείστον σε ορθογώνιο πλαίσιο, τα οποία αποδίδουν στην πλειοψηφία τους την παραλλαγή του ίδιου μοτίβου (πέντε φορές). Το τελευταίο αποτελείται από μια τεθλασμένη γραμμή (αποδοσμένη προοπτικά) με τις αντίστοιχες τριγωνικές και τετράπλευρες επιφάνειες διαφορετικής τονικότητας, που δημιουργούνται από συμπληρωματικές κάθετες και πλάγιες ευθείες. Σειρά παράλληλων ευθύγραμμων τμημάτων, που θυμίζουν κουπιά, συμπληρώνουν το μοτίβο. Πάνω ή δεξιά από την ανοιχτόχρωμη τριγωνική επιφάνεια και σε δεύτερο επίπεδο διακρίνεται δοκός επί δύο στύλων. Διάσπαρτες στις ζωγραφική επιφάνεια διακρίνονται σημειώσεις καθώς και χρωματικές φόρμες ή γραμμικά μοτίβα με βάση κυρίως τον κύκλο ή τη σπειροειδή γραμμή.
Μεταξύ 1923-1924 ο Vialov εργάστηκε ως σκηνογράφος στην παραγωγή του V. Kamensky: Stenka Razin, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με το σχεδιασμό βιβλίων και αφισών.
-
Ασπρόμαυρη παραστατική σύνθεση που απεικονίζει ολόσωμο αντρικό και γυναικείο μοντέλο, τον άνδρα αριστερά με καπέλο, κασκόλ, μακρύ σακάκι, παντελόνι ιππασίας και μπότες και τη γυναίκα (δεξιά), της οποίας η ενδυμασία αποδίδεται περισσότερο σχηματικά, με μακρύ φόρεμα ή πανωφόρι, κασκόλ και καπέλο. Ο άντρας κρατά με το αριστερό του χέρι υπό μάλης, μακρόστενο μαύρο αντικείμενο εν είδη χαρτοφύλακα. Τα άνω τους άκρα (κυρίως του άνδρα) απεικονίζονται αφύσικα και υπερβολικά μακριά σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα.
-
Έγχρωμο γεωμετρικό σχέδιο κοστουμιού σε όρθιο ανδρικό μοντέλο με μούσι και ημίψηλο, που εμφανίζεται με ανοιχτό σε διάσταση το αριστερό χέρι. Το ένδυμα αποτελείται από γεωμετρικές, μεγάλες κατά βάση και μονοχρωματικές επιφάνειες (λευκές, μπλε-μοβ, μαύρες ή καφέ) ή μικρότερες πράσινες. Δεξιά και σε όλο το ύψος του ενιαίου, ανοιχτόχρωμου (υπόλευκου) φόντου διακρίνονται σποραδικά επιγραφές (“Πολεμικός Ηγέτης Αρ. 11”) και σημειώσεις.
Μεταξύ 1923-1924 ο Vialov εργάστηκε ως σκηνογράφος στην παραγωγή του V. Kamensky: Stenka Razin) ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με το σχεδιασμό βιβλίων και αφισών.
-
Ασπρόμαυρη γραμμική σύνθεση που δομείται με βάση τρία όρθια στενόμακρα ορθογώνια στο κέντρο της σύνθεσης με αχνότερο κύκλο που καλύπτει τμήμα των δύο από αυτούς σχεδιασμένο στο κάτω τους μέρος καθώς και σειρά ακτινωτών ευθειών ή τεμνόμενων καμπύλων που τα διαπερνούν σε διαγώνια κυρίως διεύθυνση.
To έργο βρίσκεται σε κοινή κορνίζα με το έργο CC-041/K.Vialov-/815.79a-129
-
Ασπρόμαυρη γραμμική σύνθεση που δομείται με βάση μονοδιάστατες (ευθεία), δισδιάστατες (τρίγωνα) και τρισδιάστατες (στερεό) επιφάνειες με έμφαση στην τεθλασμένη γραμμή και τη διαγώνια κυρίως διεύθυνση.
To έργο βρίσκεται σε κοινή κορνίζα με το έργο CC-1041/K.Vialov-/815.79b-130.
-
Παραστατική σύνθεση που απεικονίζει πορτραίτο αντρικής μορφής που κοιτά προς τα αριστερά της. Το κεφάλι αποδίδεται σε μπροστινή και ελαφρώς πλάγια όψη, με νατουραλιστική τεχνοτροπία και έντονη χρήση σκίασης. Στο κάτω μέρος της σύνθεσης περιγράφεται σχηματικά ο λαιμός και η γένεση των ώμων της μορφής. Η σύνθεση προβάλλεται σε ενιαίο, ουδέτερο φόντο, στο οποίο διακρίνονται αχνά ίχνη γραμμικής σκίασης. Κάτω δεξιά διακρίνεται η υπογραφή του καλλιτέχνη και αριστερά, αχνότερα, η χρονολογία “1919”.
-
Έγχρωμη παραστατική σύνθεση που αποδίδει ντυμένη γυναικεία μορφή, καθιστή σε πολυθρόνα, η οποία καταλαμβάνει το σύνολο σχεδόν της ζωγραφικής επιφάνειας. Η γυναίκα, της οποίας το πρόσωπο αποδίδεται σχηματικά, φορά μακρύ πανωφόρι με γούνινο γιακά και μανίκια και ψηλό καπέλο (με φτερό), ενώ ακουμπά το αριστερό χέρι στο δεξί της γόνατο, γέρνει ελαφρώς προς τα δεξιά και στηρίζεται με το δεξί στο δεξί μπράτσο της πολυθρόνας. Στο φόντο διακρίνεται βιολοντσέλο και ίσως τμήμα άλλης μορφής με καπέλο. Η σύνθεση δομείται με βάση καμπυλόγραμμες κυρίως φόρμες.
-
Ασπρόμαυρη παραστατική σύνθεση που απεικονίζει κεφάλι πιθήκου με ημίψηλο καπέλο και κοστούμι με παπιγιόν. Το κεφάλι του πιθήκου είναι σχεδιασμένο σε μπροστινή και δεξιά πλάγια όψη, έτσι ώστε να φαίνεται το δεξί τμήμα του και αποδίδεται νατουραλιστικά, με έντονη γραμμική σκίαση ανά περιοχές. Από τα υπόλοιπα διακρίνεται αχνά μόνο το περίγραμμα της ενδυματολογικής αναφοράς και του ημίψηλου καπέλου. Η σύνθεση προβάλλεται σε ενιαίο, ουδέτερο φόντο.
-
Ασπρόμαυρη γραμμική παραστατική σύνθεση που απεικονίζει καθιστή μορφή με μουσικό όργανο (βιολοντσέλο) ανάμεσα στους μηρούς. Η σύνθεση αποδίδεται σχηματικά σε κυβιστική βασικά σύνταξη, με ευθύγραμμα και καμπυλόγραμμα μοτίβα καθώς και γραμμική σκίαση, τμηματικά, διαφοροποιούμενης πυκνότητας και τονικότητας και διαγώνιας διεύθυνσης. Η σύνθεση προβάλλεται σε ενιαίο, ουδέτερο φόντο. Κάτω δεξιά διακρίνονται επιγραφές και η χρονολογία “1929” (recto).
Έγχρωμη ημι-παραστατική σύνθεση με επαναλαμβανόμενα μοτίβα και χρωματικές επιφάνειες (verso).
-
Ασπρόμαυρη παραστατική σύνθεση που εγγράφεται εντός ορθογωνίου και αποδίδει σειρά οικιακών βασικά σκευών (τσαγιέρα, μικροί κύβοι εν είδη κουτιών ο ένας πάνω στον άλλον κλπ) ακουμπισμένων πάνω σε χαμηλή ορθογώνια βάση. Στο πίσω μέρος της σύνθεσης και αριστερά, κυρίως, διακρίνονται γραμμικοί σχηματισμοί με ευθείες σε ακτινωτή διάταξη και έμφαση στη γραμμική, διαγώνιας διεύθυνσης σκίαση ενώ δεξιά εμφανίζεται μέρος κυκλικού δίσκου. Η σύνθεση προβάλλεται σε ενιαίο, ουδέτερο φόντο.
-
Πολύχρωμη αφηρημένη σύνθεση που δομείται με βάση μεγάλες μονοχρωματικές ή σχεδόν μονοχρωματικές και μικρότερες ποικιλόχρωμες ζωγραφικές φόρμες ακανόνιστου σχήματος καθώς και ευθύγραμμων, και καμπύλων ή κυματοειδών μοτίβων, που συχνά παρατίθενται σε σειρά ή τέμνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας γωνίες και επιφάνειες. Η σύνθεση, στην οποία επικρατούν οι αποχρώσεις του κόκκινου, του πράσινου και του κίτρινου, προβάλλεται σε ουδέτερο φόντο.
-
Έγχρωμη σύνθεση που αποτελείται από ένα μεγάλο όρθιο οβάλ εγγεγραμμένο στο ορθογώνιο της ζωγραφικής επιφάνειας. Το οβάλ δομείται με βάση μικρές γεωμετρικές (κυρίως ορθογώνιες και λιγότερο καμπύλες) φόρμες, διακοσμημένες με γεωμετρικά μοτίβα ή ποικίλες εικονιστικές αναφορές και γράμματα του λατινικού αλφαβήτου. Οι επιφάνειες συναρμόζονται μεταξύ τους σε επάλληλη και εν μέρει αλληλοκαλυπτόμενη διάταξη, εν είδη κολάζ, με διαφοροποιημένα επίπεδα αλλά μικρό βάθος και έντονη διακοσμητικότητα. Η οβάλ κεντρική σύνθεση κινείται χρωματικά στους τόνους κυρίως του καφέ, της ώχρας, του υπόλευκου και του μαύρου (με εξαίρεση μια μπλε επιφάνεια) και προβάλλεται σε ενιαίο υπόλευκο φόντο.
-
Έγχρωμη παραστατική σύνθεση που δομείται με βάση μικρογραφικά διακοσμητικά μοτίβα τα οποία στο κέντρο της ζωγραφικής επιφάνειας συναρμόζονται σε πυκνή, κατακόρυφη, οριζόντια και διαγώνια διάταξη διαμορφώνοντας, εν είδη μωσαϊκού, την κύρια και πλάγια όψη ενός σπιτιού με δίρριχτη στέγη, του οποίου διακρίνονται αποδομημένες αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες (παράθυρα, πόρτες) σε μη χρηστική λειτουργία. Δεξιά και σε επαφή με αυτό, εμφανίζονται αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες άλλου σπιτιού (τοίχος όψης, κατώφλι, εξώθυρα, παράθυρο, καμινάδα). Το φόντο, στο οποίο εμφανίζονται σποραδικά παραστατικές αναφορές (όπως δεξί μάτι με φρύδι, φυτικό μοτίβο, δέντρο, ανοιχτή πόρτα κλπ.), δομείται στο μεγαλύτερο μέρος του από τα ίδια διακοσμητικά μοτίβα σε ανάλογη σύνταξη, ενώ δεξιά κυριαρχούν δύο μεγάλες ενιαίες μονοχρωματικές επιφάνειες (πράσινη πάνω και κόκκινη κάτω), στην κόκκινη από τις οποίες διακρίνεται μεμονωμένο γωνιακό μοτίβο. Το σύνολο διακρίνεται για την έμφαση στην επιπεδότητα και το μικρό βάθος καθώς και τον έντονα διακοσμητικό χαρακτήρα.
-
Ο Σουλίμο-Σαμουίλο παρακολούθησε μεταξύ 1926 και 1928 την Κολεκτίβα Δασκάλων της Αναλυτικής Τέχνης (κολεκτίβα “Τεχνίτες της Αναλυτικής Τέχνης”) με επικεφαλής τον Pavel Filonov. Ως μέλος της, από το 1926 ή 1927, συμμετείχε σε έκθεση στον Οίκο Τυπογραφίας στο Λένινγκραντ, η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνδυασμό με την παράσταση του "Γενικού Επιθεωρητή" του Νικολάι Γκόγκολ. Η κολεκτίβα "Τεχνίτες της Αναλυτικής Τέχνης" σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης, αλλά ταυτόχρονα διακόσμησε τους τοίχους του αμφιθεάτρου με τεράστια ταμπλό και δύο γλυπτά. Το έργο -ένα από τα τέσσερα τμήματα ενός ταμπλό του Σουλίμο-Σαμουίλο-
Το έργο "Απόσπασμα από διακοσμητικό πανό για τον Οίκο Τυπογραφίας του Λένινγκραντ (Mορφή)" πρόκειται για μια έγχρωμη παραστατική σύνθεση που προβάλλεται σε μπλε, πράσινο και κόκκινο φόντο. Κυριαρχεί η εικόνα μιας καφέ μπότας με σπιρούνι (αριστερά) και τμήμα ψηλόλιγνου δεξιού ποδιού με παντελόνι, λυγισμένου και στηριζόμενου στο γόνατο (δεξιά). Σε δεύτερο επίπεδο κυριαρχούν ποικιλόχρωμα και μικρογραφικά αποδοσμένα μοτίβα που αποδίδουν άνθη (εν είδη κυρίως τριαντάφυλλου αριστερά και “καμπανούλας” κάτω δεξιά) καθώς και διακοσμητικά μοτίβα. Πίσω και αριστερά από τη φτέρνα του δεξιού ποδιού παρουσιάζεται ειδωμένο από ψηλά σπίτι με δίρριχτη στέγη και μικρή καμινάδα, σε μπροστινή και ελαφρώς πλάγια όψη, το οποίο δομείται με βάση ποικιλόχρωμα διακοσμητικά μοτίβα σε μικρογραφική κλίμακα.
-
Μεταξύ 1926 και 1928 ο καλλιτέχνης παρακολούθησε την Κολεκτίβα Δασκάλων της Αναλυτικής Τέχνης (κολεκτίβα “Τεχνίτες της Αναλυτικής Τέχνης”) με επικεφαλής τον Pavel Filonov. Ως μέλος της, από το 1926 ή 1927, συμμετείχε σε έκθεση στον Οίκο Τυπογραφίας στο Λένινγκραντ.
Το έργο "Απόσπασμα από διακοσμητικό πανό για τον Οίκο Τυπογραφίας του Λένινγκραντ (Mορφή)" πρόκειται για μια έγχρωμη παραστατική σύνθεση που δομείται με βάση μικρογραφικά μονοχρωματικά (ενιαία ή με πτυχώσεις) αλλά και ποικιλόχρωμα διακοσμητικά μοτίβα που συναρμόζονται σε πυκνή, κατακόρυφη, οριζόντια και διαγώνια διάταξη διαμορφώνοντας εν είδη μωσαϊκού, την εικόνα μεγάλης, ντυμένης, καθιστής ανθρώπινης μορφής. Διακρίνονται τα ελαφρώς ανοιχτά και λυγισμένα στα γόνατα πόδια (ως τον αστράγαλο το δεξί και ως τη φτέρνα το αριστερό) και το δεξί χέρι ακουμπισμένο στο αντίστοιχο γόνατο καθώς και τμήματα του αριστερού χεριού και του λαιμού. Στα άκρα της μορφής διακρίνονται εμφανώς ανατομικές λεπτομέρειες όπως νύχια και φλέβες. Κάτω και αριστερά της κύριας μορφής διακρίνεται ίσως τμήμα δεύτερης (χέρι) ενώ το φόντο, στο οποίο εμφανίζονται σποραδικά παραστατικές αναφορές όπως παράθυρα, δομείται από τα ίδια διακοσμητικά μοτίβα σε ανάλογη σύνταξη.
-
Δύο τυπωμένες σελίδες με δώδεκα ποιήματα και ένα εισαγωγικό κείμενο του Α. Κρουτσόνιχ και έντεκα έγχρωμα μη-αντικειμενικά κολάζ της Όλγας Ροζάνοβα με ύφασμα και χαρτί, τα οποία περιλαμβάνονται στο βιβλίο των δύο που φέρει τον τίτλο Οικουμενικός Πόλεμος, σε ποίηση Α. Κρουτσόνιχ, Μόσχα 1916, 13 σελίδες, 100 χειροποίητα αντίτυπα. Ο ίδιος ο Κρουτσόνιχ γράφει στον πρόλογο της έκδοσης ότι "τα κολάζ αυτά γεννήθηκαν από την ίδια έμπνευση που γεννήθηκε και η υπέρλογη γλώσσα (ζαούμ), δηλαδή από την απελευθέρωση της δημιουργίας από τις περιττές ανέσεις [...] Η υπέρλογη ζωγραφική αρχίζει να κυριαρχεί. Η υπέρλογη ποίηση (της οποίας είμαι ο πρώτος εκπρόσωπος) τείνει το χέρι στην υπέρλογη ζωγραφική". Στα ποιήματά του ο Α. Κρουτσόνιχ βασίζεται στις αριθμητικές θεωρίες του Β. Χλέμπνικοφ και υπολογίζει ότι θα ξεσπάσει ένας παγκοσμιος πόλεμος το 1985.
-
Η καλλιτεχνική παραγωγή του Ρότσενκο παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία στιλ σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του. Ιδιαίτερα στην κονστρουκτιβιστική περίοδο, η νέα μορφολογική του γλώσσα άλλαζε με ταχύτατο ρυθμό. Τα έργα του που περιέχονται στη Συλλογή Κωστάκη αντανακλούν την εκφραστική αυτή πολυμορφία. Το άτιτλο του 1918 αντιπροσωπεύει μια άλλη ομάδα έργων του Ροτσένκο, βασισμένων στις αμοιβαίες συναρτήσεις απλών κυκλικών σχημάτων με χρώματα που δημιουργούν αντιθέσεις πάνω σε ένα ομοιόμορφο χρωματικό φόντο. Μερικά από αυτά φτιάχτηκαν στο διάστημα 1918-1920 και πολλά δημοσιεύονται στη μονογραφία του Σελίμ Ο. Χαν-Μαγκομεντόφ για το Ρότσενκο. Μπορούν να θεωρηθούν μετεξέλιξη των σχεδίων με χάρακα και διαβήτη της περιόδου 1915-16 και αποτελούν ένα ενδιάμεσο στάδιο ανάμεσα σ' αυτά και τις γραμμικές συνθέσεις της επόμενης χρονιάς όπως ο "Γραμμισμός" του 1920.
-
Σύνθεση βασισμένη σε μουσικά όργανα ή άλλες παραστατικές αναφορές σχετικές με τη μουσική, προορισμένη για μουσική έκδοση.
Στην περίοδο 1922-1923 η Popova φιλοτέχνησε πλήθος σχεδίων για βιβλία, περιοδικά και άλλα γραφιστικά προϊόντα όπως αφίσες. Σε αυτά επικρατεί μια λιτή χρωματική και σχεδιαστική γκάμα που ωστόσο χρησιμοποιείται με απεριόριστη εφευρετικότητα από την καλλιτέχνιδα, ενώ σε αυτή διακρίνεται – παρά το περιορισμένο χρονολογικό διάστημα – και μια προοδευτική εξέλιξη του γραφιστικού της σχεδιασμού.
