-
Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού
-
el
Ο Paul Andréevitch Mansouroff ή Pavel Mansurov (Павел Мансуров) (Αγία Πετρούπολη, 2 Μαρτίου 1896; Νίκαια, Γαλλία, 2 Φεβρουαρίου 1983) ήταν ένας συγκρατημένος ζωγράφος του ρωσικού πρωτοποριακού κινήματος της δεκαετίας του 1920. Ήταν επίσης γνωστός ως γραφίστας και δάσκαλος των διακοσμητικών και εφαρμοσμένων τεχνών. Η συμβολή του στην ρωσική πρωτοπορία ήταν μια εντελώς μη αντικειμενική τέχνη που χρησιμοποιούσε επιμήκεις κάθετες επιφάνειες για να εξερευνήσει ζητήματα του χώρου και των χωρικών συσχετισμών. Το 1968 ανακοίνωσε ότι τα έργα του δεν έχουν κανένα θέμα και είναι αποκλειστικά αφηρημένα. Δήλωνε συνεχώς ότι αν κάτι μπορεί να εντοπιστεί στην τέχνη του, αυτό θα ήταν μόνο αποτέλεσμα καθαρής σύμπτωσης.Το 1909 ο Μανσούροφ εισήλθε στην Κεντρική Σχολή Τεχνικού Σχεδίου του Βαρώνου Αλεξάντερ Στίγκλιτς, όπου σπούδασε ανατομία υπό την καθοδήγηση του Β. Ε. Σαβίνσκι και διάφορα είδη χαρακτικής υπό τον Β. Β. Ματάι. Ταυτόχρονα φοίτησε στη σχολή Σχεδίου της Εταιρείας Ενθάρρυνσης των Τεχνών (OPKh). Το 1916–1917 ο Mansurov γνώρισε τους K. S. Malevich, V. E. Tatlin, P. N. Filonov, M. V. Matyushin, V. V. Kandinsky και καθώς ενδιαφερόταν για τις πρωτοποριακές θεωρίες και ιδέες, άρχισε να προπαγανδίζει τη νέα τέχνη. Εκείνη την εποχή ο καλλιτέχνης ζωγράφισε τα πρώτα του αφηρημένα έργα. Το 1917 ασχολήθηκε με την εσωτερική διακόσμηση του λογοτεχνικού και καλλιτεχνικού καμπαρέ Comedians’ Halt ("Prival Komediantov").Επηρεασμένος από τους φίλους του, Μάλεβιτς και Τάτλιν, ο Μανσούροφ έκανε την πρώτη του δημόσια έκθεση με τα αφηρημένα έργα του το 1918 στο Χειμερινό Παλάτι στο Λένινγκραντ. Το 1918 ο Μανσούροφ δημιούργησε επίσης σκηνικά και κοστούμια για το μπαλέτο Upmann: Kuritel’naia Shutka σε μουσική του Arthur Lourié στο Κινεζικό Θέατρο στο Tsarskoye Selo. Συμμετείχε επίσης στο σχεδιασμό της παράστασης Mystery-Bouffe του V. V. Mayakovsky. Ο καλλιτέχνης επίσης δημιούργησε το φυλλάδιο Poor Folk του N. N. Punin. Ωστόσο, ο Mansouroff γρήγορα απομακρύνθηκε από την επιρροή του περιβάλλοντος του και ανέπτυξε ένα πιο προσωπικό και ενστικτώδες στυλ. Μαζί με άλλους καλλιτέχνες ο Μανσούροφ συμμετείχε στον εορταστικό στολισμό της Πετρούπολης για την πρώτη επέτειο της Οκτωβριανής επανάστασης και εκεί ζωγράφισε διακοσμητικά πάνελ της Ευρώπης και της Ασίας για την πλατεία του Αγίου Ισαάκ. Ο Μανσούροφ παρακολούθησε το στούντιο του Τάτλιν στην Οστοζένκα, ιδιαίτερα τον βοήθησε στη δουλειά κάτω από το μνημείο της Τρίτης Διεθνούς. Το 1919 ο Μανσούροφ πήρε μέρος στην Πρώτη Κρατική Ανεξάρτητη Έκθεση Τέχνης στην Πετρούπολη.Το 1919-1920 ο Μανσούροφ έζησε στο Καζάν. Συνελήφθη από την Τσέκα (την Πανρωσική Επιτροπή Έκτακτης Ανάγκης για την Καταπολέμηση της Αντεπανάστασης και του Σαμποτάζ) ως ύποπτος λιποταξίας και φυλακίστηκε για αρκετούς μήνες. Στα τέλη του 1920 — αρχές του 1921 ο Μανσούροφ δίδασκε στη Σχολή Τέχνης του Καζάν. Το 1921–1927 ο καλλιτέχνης εργάστηκε για το Μουσείο Καλλιτεχνικού Πολιτισμού στην Πετρούπολη και ηγήθηκε του πειραματικού τμήματος στο Κρατικό Ινστιτούτο Καλλιτεχνικού Πολιτισμού (GINKhUK), όπου έκανε μια έκθεση και ζήτησε να ενοποιηθούν όλοι οι καλλιτέχνες της avant-garde του 1921. Ο Mansurov εξέθεσε τα έργα του στην Πρώτη έκθεση Ρωσικής Τέχνης στην γκαλερί Van Diemen στο Βερολίνο το 1922, στην Έκθεση έργων καλλιτεχνών της Πετρούπολης, όλων των καλλιτεχνικών κινημάτων το 1923 και στη 14η διεθνή έκθεση καλών τεχνών στη Βενετία το 1924. Ο Μανσούροφ έπρεπε να εγκαταλείψει την ΕΣΣΔ λόγω επιθέσεων σε καλλιτέχνες της avant-garde. Το 1928 ταξίδεψε στη Ρώμη για την προσωπική του έκθεση και μετά δεν επέστρεψε στην ΕΣΣΔ. Το 1929 εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Άρχισε να δημιουργεί σχέδια για υφάσματα με τη βοήθεια του Robert Delaunay και αργότερα έγινε διάσημος σε αυτόν τον τομέα. Έτσι άρχισε να συνεργάζεται με πολλούς διάσημους οίκους μόδας του Παρισιού όπως Chanel, Hermes, Lanvin και άλλους. Ταυτόχρονα, τα αφηρημένα έργα του καλλιτέχνη δεν είχαν επιτυχία στην Ευρώπη και τη δεκαετία του 1930 επέστρεψε στον παραδοσιακό του τρόπο ζωγραφικής. Το 1936 πήρε μέρος στην έκθεση Ρώσων καλλιτεχνών στην γκαλερί Zak στο Παρίσι. Ο Mansouroff είναι γνωστός για τους πίνακές του σε ξύλο, που αναφέρονται ως "Pictural formulae”. Στη δεκαετία του 1950, άρχισε να κάνει συχνά ταξίδια στη Νίκαια και στο Saint-Paul de Vence. Εγκαταστάθηκε εκεί το 1975 και τελικά πέθανε στη Νίκαια στις 2 Φεβρουαρίου 1983.
-
en
Paul Andréevitch Mansouroff or Pavel Mansurov (Павел Мансуров) (Saint-Petersburg, March 2nd, 1896; Nice, France, February 2nd, 1983) was an understated painter of the Russian avant-garde movement of the 1920s. He was as well addressed as graphic artist and master of decorative and applied arts. Mansouroff’s contribution to the avant-garde in Russia was a wholly non-objective art that used elongated vertical surfaces to explore questions of space and spatial correlations. In 1968 he declared his works to not have any subject and be exclusively abstract. He continuously stated that if something can be identified in his art, that would only be the result of pure coincidence. In 1909 Mansurov entered the Central School of Technical Drawing of Baron Alexander Stieglitz, where he studied anatomy under the guidance of V. E. Savinsky and different kinds of etching under V. V. Matai. At the same time he attended the Drawing school under the Society for the Encouragement of the Arts (OPKh). In 1916–1917 Mansurov met K. S. Malevich, V. E. Tatlin, P. N. Filonov, M. V. Matyushin, V. V. Kandinsky; he was interested in avant-garde theories and ideas and he began to propagandise new art. At that time the artist painted his first abstract works. In 1917 he was engaged in interior design of the Literary and Artistic cabaret Comedians’ Halt (“Prival Komediantov”). Influenced by his friends, Malevich and Tatlin, Mansouroff made his first public exhibit of his abstract works in 1918 at Winter Palace in Leningrad. In 1918 Mansurov also created scene and costume designs for the ballet Upmann: Kuritel’naia Shutka on the music by Arthur Lourié at the Chinese Theatre in Tsarskoye Selo; he also took part in design of the play Mystery-Bouffe by V. V. Mayakovsky. The artist created booklet Poor Folk by N. N. Punin. However, Mansouroff quickly moved away from the influence of his entourage and developed a more personal and instinctive style. Alongside with other artists Mansurov participated in festive decoration of Petrograd for the first anniversary of October revolution, he painted decorative panels Europe and Asia for the Saint Isaac’s Square. Mansurov attended the studio of Tatlin at Ostozhenka, in particular he assisted him in work under the monument of the Third International. In 1919 Mansurov took part in the First State Independent Art Exhibition in Petrograd. In 1919–1920 Mansurov lived in Kazan. He was arrested by the Cheka (the All-Russian Emergency Commission for Combating Counter-Revolution and Sabotage) on suspicion of desertion, and was put for several months into prison. At the end of 1920 — the beginning of 1921 Mansurov taught at Kazan Art School. In 1921–1927 the artist worked for the Museum of Artistic Culture in Petrograd and headed the experimental section at the State Institute of Artistic Culture (GINKhUK), where he made a report and called for consolidation of all avant-garde artists in 1921. Mansurov exhibited his works at the First Russian Art exhibition in the Van Diemen gallery in Berlin in 1922, at the Exhibition of works by Petrograd artists of all art movements in 1923, at the 14th International exhibition of fine arts in Venice in 1924. Mansurov had to leave the USSR because of attacks at avant-garde artists. In 1928 he travelled to Rome for his personal exhibition, and then he has not returned to the USSR. In 1929 he settled in France. Mansurov began to create drawings for textile with the assistance of Robert Delaunay, and later he became famous in this field. Mansurov began to collaborate with many famous Paris fashion houses Chanel, Hermes, Lanvin and others. At the same time the artis’'s abstract works weren’t successful in Europe, in 1930s he returned to his traditional manner of painting. In 1936 he took part in the exhibition of Russian Artists at the gallery Zak in Paris. Mansouroff is known for his paintings on wood, referred to as “Pictural formulae.” In the 1950s, he started making frequent trips to Nice and Saint-Paul de Vence. He settled there in 1975 and died in Nice on 2 February 1983.
MMA.CC.84