-
Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού
-
el
Η Ναντιέζντα Αντρέγιεβνα Ουνταλτσόβα (Οριόλ,11 Ιανουαρίου 1886 - Μόσχα, 25 Ιανουαρίου 1961) παρακολούθησε μαθήματα στο εργαστήριο των Ιβάν Ντουντίν και Kονσταντίν Γιουόν(1905-1909). Το 1907 συνάντησε τη Βέρα Mούχινα, τη Λιουμπόφ Ποπόβα και τον Aλεξάντρ Βεσνίν και την επόμενη χρονιά, το 1908, ταξίδεψε στη Γερμανία. Το 1909 εργάστηκε πάνω σε μελέτες του χώρου μαζί με τους Βλαντίμιρ Φαβόρσκι και Kονσταντίν Iστόμιν, στο εργαστήριο του Iστβάν Kις. Το Νοέμβριο του 1912 πήγε στο Παρίσι, ταυτόχρονα με την Λιουμπόφ Ποπόβα, και σπούδασε στην Ακαδημία «Λα Παλέτ» και στα εργαστήρια των Mετσενζέ, Λε Φοκονιέ και Σεγκονζάκ. Παράλληλα μελέτησε το έργο του Πικάσο και του Πουσέν, καθώς επίσης την γερμανική ζωγραφική του 17ου αιώνα και τα μεσαιωνικά βιτρό. Ήταν ίσως πιο κοντά στη Γαλλική Σχολή από όλους τους ρώσους καλλιτέχνες της πρωτοπορίας. Το 1913 επέστρεψε στη Μόσχα, εργάστηκε στα εργαστήρια των Tάτλιν και Mοργκουνόφ πάνω σε προβλήματα του κυβισμού και συνεργάστηκε με την Ποπόβα και τον Βεσνίν. Πήρε μέρος στις εκθέσεις: Βαλές-Καρό (Μόσχα, 1914), Πρώτη Φουτουριστική Έκθεση Ζωγραφικής: Τραμ V (Πετρούπολη, 1915), Τελευταία Φουτουριστική Έκθεση Ζωγραφικής: 0.10 (Πετρούπολη, 1915-1916) και Το Μαγαζί (Μόσχα, 1916). Από το 1916 ως το 1917 ήταν μέλος της ομάδας «Σουπρέμους» και την ίδια περίοδο δημιούργησε διακοσμητικά σχέδια για την εταιρεία υφασμάτων Βερμπόφκα στην Ουκρανία. Το 1917 συμμετείχε στη διακόσμηση του εσωτερικού του «Καφέ Πιτορέσκ» της Μόσχας. Από το 1918 και μετά δίδαξε στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ) της Μόσχας, αρχικά ως βοηθός του Μαλέβιτς και στη συνέχεια ως καθηγήτρια ζωγραφικής. Το 1918 συνεργάστηκε με την εφημερίδα Αναρχία και ξεκίνησε να εργάζεται στο Τμήμα Εικαστικών Τεχνών του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης (IZO NΑΡΚΟΜΠΡΟΣ). Το 1919 ήταν μέλος της «Ένωσης των Ακραίων Νεωτεριστών της Ζωγραφικής» μαζί με τους Aλεξάντρ Ντρέβιν, Aλεξάντρ Ρότσενκο, Βαρβάρα Στεπάνοβα και Aλεξάντρ Βεσνίν. To 1920-1921 ήταν μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ) από το οποίο αποχώρησε μαζί με τους Ντρέβιν , Kαντίνσκι, Kλιούν και Κορολιόφ διαφωνώντας για την απόρριψη της καθαρής τέχνης του καβαλέτου από τους κονστρουκτιβιστές-παραγωγιστές. Από το 1920 ως το 1930 δίδαξε στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και στη συνέχεια στο Υφαντουργικό Ινστιτούτο της Μόσχας. Το 1922 έστειλε έργα της στην Πρώτη Έκθεση Ρωσικής Τέχνης στην «Γκαλερί βαν Ντίμεν» του Βερολίνου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 στη ζωγραφική της επιστρέφει σε ένα νατουραλιστικό στυλ, επηρεασμένη από τον σύζυγό της Ντρέβιν. Το 1928 πραγματοποίησε μαζί του έκθεση στο Κρατικό Ρωσικό Μουσείο του Λένινγκραντ και το 1934 στο Πολιτιστικό και Ιστορικό Μουσείο του Eρεβάν. To 1945 παρουσίασε έργα της σε ατομική έκθεση στη Μόσχα.
-
en
Nadezhda Andreevna Udaltsova (Orel, January 11th, 1886; Moscow, January 25th, 1961) attended lessons at the studios of Ivan Dudin and Konstantin Yuon (1905-1909). In 1907 she met Vera Mukhina, Liubov Popova and Aleksandr Vesnin. In 1908 she traveled to Germany. In 1909, together with Vladimir Favorskii and Konstantin Istomin she worked at the private studio of Istvan Kiss, upon studies of space. In November 1912 she went to Paris, at the same time with Liubov Popova, where she studied at the Academie La Palette and visited the studios of Metzinger, Le Fauconnier and Segonzac. She studied the work of Picasso and Poussin, as well as the Dutch painting of the 17th century and medieval stained-glass windows. She was perhaps the one closest to the Paris school of all the artists of the Russian avant-garde. In 1913 she returned to Moscow, she worked at the studios of Tatlin and Morgunov, upon various issues of Cubism and collaborated with Popova and Vesnin. She participated in the Jack of Diamonds exhibition (Moscow, 1914) and in First Futurist Exhibition of Paintings: Tramway V (Petrograd, 1915), in the Last Futurist Exhibition of Pictures:0.10 (Petrograd, 1915-1916) and in The Store exhibition (Moscow, 1916). From 1916 to 1917 she was a member of the “Supremus” group and during the same period she also produced decorative designs for the Verbovka Textile Company in Ukraine. In 1917 she contributed to the design of the interior of the Café Pittoresque in Moscow. From 1918 onwards she taught at the Free State Art Studios (SVOMAS) in Moscow, initially as an assistant of Malevich and later as a professor of painting. In 1918 she joined the newspaper Anarchy and began working at The Visual Arts Department of the People’s Commissariat for Enlightenment (IZO NARKOMPROS). In 1919 she became a member of the “Association of Extreme Innovators in Painting” together with Drevin, Rodchenko, Stepanova and Vesnin. She was a member of the Institute of Artistic Culture (INKHUK) during the years 1920-1921; she left with Drevin, Kandinsky, Kliun and Korolev, in disagreement over the rejection of pure easel art by the Constructivists-Productivists. From 1920 to 1930 she taught at the Higher State Art-Technical Studios (VKHUTEMAS) and then at the Textile Institute of Moscow. In 1922 she participated in the First Russian Art Exhibition, at the “Galerie van Diemen” in Berlin. In the late 1920s her painting depicts a naturalistic style, under the influence of her husband Drevin. She had shows with him at the State Russian Museum, in Leningrad (1928), and at the Cultural and Historical Museum in Erevan (1934). She also had a retrospective exhibition in Moscow (1945).