Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης

Κωδικός έργου

MMA.CC.169

Είδος έργου/ Τύπος τεκμηρίου

el Κατασκευή

en Construction

Μουσείο

el Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης

en Museum of Modern Art

Συλλογή

el Συλλογή Κωστάκη

en Costakis Collection

Θέμα: Ταξινόμηση αντικειμένου/ έργου (Ύφος/ Τάση/ Ομάδες/ Κινήματα)

el Ρωσική Πρωτοπορία

el Κονστρουκτιβισμός

el Μοντέρνα τέχνη

en Russian Avantgarde

en Constructivism

en Modern art

Τίτλος έργου

el Δέκα κύβοι

en Ten Cubes

Δημιουργός

el Μιτούριτς, Πιότρ (1887-1956)

en Miturich, Piotr (1887-1956)

Χρονολογία/ Ημερομηνία δημιουργίας

1919 - 1921

Πιο πρώιμη χρονολογία (από)

1919

Πιο πρόσφατη χρονολογία (έως)

1921

Ύψος σε εκατοστά

5.5

Πλάτος σε εκατοστά

5.5

Μήκος σε εκατοστά

5.5

Υλικά

el Μελάνι και γκουάς σε χαρτόνι, 10 κύβοι διαστάσεων 5.5 x 5.5 x 5.5 εκ. ο καθένας

en Ink and gouache on cardboard, 10 cubes 5.5 x 5.5 x 5.5 cm each

Περιγραφή έργου

el Οι κύβοι του Μιτούριτς συσχετίζονται τους χωρικούς πίνακές του αυτής της περιόδου. Το ενδιαφέρον του για τον όγκο και τη σχέση του με το χώρο είναι εμφανές. Κάθε πλευρά και κάθε κύβος είναι σημαντικός για τον όγκο και το χώρο και έχει δουλευτεί με ιδιαίτερη προσοχή.

en Miturich's cubes are correlated with his spatial tables of this period. His interest in volume and its relationship to space is evident. Each side and each cube is important to volume and space and has been worked with great care.

Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού

el Γεννήθηκε στην Πετρούπολη, 24 Σεπτεμβρίου 1887. Πέθανε στη Μόσχα, 27 Οκτωβρίου 1956. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή του Πσκοβ (1899- 1905) και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Κιέβου (1906- 09). Επίσης στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πετρούπολης (1909- 15) με καθηγητή τον Νικολάι Σάμοκις. Το 1916, μετά την αποφοίτηση του από τη Σχολή Μηχανικού, έκανε τη στρατιωτική του θητεία. Έφτιαξε πολλές τρισδιάστατες κατασκευές (1918- 22). Το 1921 γνωρίστηκε με τον Βελιμίρ Χλέμπνικοφ και εικονογράφησε υπέρλογα ποιήματα του. Από το 1922 μέχρι τη δεκαετία του ’50 ασχολήθηκε με τη μηχανική και την τεχνολογία στη σχέση τους με τη φύση. Σχεδίασε μια κατασκευή που συνδύαζε διάφορες αρχές κίνησης. Δίδαξε σχέδιο στο τμήμα γραφικών τεχνών και αρχιτεκτονικής των Βχουτέμας. Συνδέθηκε στενά με τον Βλαντίμιρ Τάτλιν, τον Λεφ Μπρούνι, τον Πιότρ Λβοβ και τον Νικολάι Λαψίν (1915- 24). Μέλος της εταιρείας “Τέσσερις Τέχνες” της Μόσχας (1925- 29).

en He was born in Petersburg, September 24, 1887. He died in Moscow, October 27, 1956. He studied at the Pskov Military School (1899-1905) and at the Kiev School of Fine Arts (1906-09). Also at the Academy of Fine Arts of Petersburg (1909-15) with professor Nikolai Samokish. In 1916, after graduating from the School of Engineering, he did his military service. He made many three-dimensional constructions (1918-22). In 1921 he met Velimir Khlebnikov and illustrated his hyperbolic poems. From 1922 until the 1950s he dealt with engineering and technology in their relationship with nature. He designed a structure that combined various movement principles. He taught drawing in the graphic arts and architecture department of Vkhutemas. He was closely associated with Vladimir Tatlin, Lev Bruni, Piotr Lvov and Nikolai Lapshin (1915-24). Member of the "Four Arts" society of Moscow (1925-29).

Αξία ασφάλισης

12.000

Μονάδα

el Στερλίνες

Όνομα χώρου αποθήκευσης/ Γεωγραφική θέση

el MOMus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη, Κολοκοτρώνη 21, 56430 Σταυρούπολη

Παλιός κωδικός

CC-0508/P.Miturich-/313.80-293

Κωδικός ΥΠΠΟ: 293, Κωδικός Κωστάκη: 313.80, Κωδικός Pictura: C244

Τρόπος απόκτησης

el Αγορά

Προέλευση online

el Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη

en Greek State purchase by the heirs of the Costakis’ family

Λεπτομέρειες προέλευσης

Δώρο στον Κωστάκη από το γιο του καλλιτέχνη, Μ. Μιτούριτς

Βιβλιογραφία

Russian Avant-Garde. The George Costakis Collection. Angelica Zander Rudenstine (general editor), New York 1981, εικ. 684, σελ. 325.

Θεσσαλονίκη. Συλλογή Γιώργου Κωστάκη. Restart, [Κατάλογος ομώνυμης έκθεσης, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη 30.06.2018-16.09.2019], Θεσσαλονίκη 2018

Παρατηρήσεις

Σημειώσεις - Παραπομπές Έργου: Abrams εικ. 684, σελ. 325.
Ταξινόμηση - Παρατηρήσεις: 10 χάρτινοι 1/2 κύβοι
Υλικά και Τεχνικές Περιγραφή: κατασκευή
Περιγραφή - Παραπομπές: Abrams, 325.
Ιδιοκτησία/ Ιστορία Συλλογής - Παραπομπές: Abrams, 325.

QR Code

https://dam.momus.gr/files/qr/qr-11249.png

Επιπρόσθετες πληροφορίες

Η ιστορία των καλλιτεχνικών κινημάτων της «ρωσικής πρωτοπορίας» οριοθετείται κατά προσέγγιση στα χρόνια ανάμεσα στο 1910 και το 1930. Στα χρόνια αυτά μεσολαβεί η επανάσταση του Οκτωβρίου 1917 και η αλλαγή του πολιτικού συστήματος στη Ρωσία. Από τις αρχές του 20ου αιώνα στη Ρωσία διαμορφώθηκαν ορισμένες προϋποθέσεις υλικές, κοινωνικές και αισθητικές που κατέστησαν εύφορο το έδαφος για τη δημιουργία και ανάπτυξη πειραματικών καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων. Οι υλικές προϋποθέσεις αφορούσαν τα νέα τεχνολογικά επιτεύγματα (τηλέφωνο, τηλέγραφος, κινηματογράφος, αεροπλάνο κ.α.), τον εξηλεκτρισμό, την εκβιομηχάνιση, τον νέο αστικό χωροταξικό σχεδιασμό. Οι κοινωνικές προϋποθέσεις αφορούσαν την δηλωμένη από το 1905 λαϊκή επιθυμία για κοινωνικές αλλαγές λόγω της ανυπαρξίας εργατικού δικαίου και της συνεχιζόμενης φεουδαρχικής κατάστασης στην αγροτική οικονομία. Η κοινωνική δυσαρέσκεια εξαπλώθηκε σε όλα τα κοινωνικά στρώματα μετά την ήττα της Ρωσίας στον ρωσο-ιαπωνικό πόλεμο του 1905 και κυρίως μετά την μεγάλη οικονομική και διοικητική κρίση που ξέσπασε λόγω του ανοιχτού μετώπου στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η παρακμή στην οποία είχε οδηγηθεί η παλαιότερη τέχνη σε συνδυασμό με την επαναστατική νοοτροπία που είχε καταλάβει τα ρωσικά κοινωνικά στρώματα οδήγησαν στην αναζήτηση νέων μορφών τέχνης, συχνά μέσα από τη λαϊκή παράδοση, την αγιογραφία, την παιδική ζωγραφιά. Η επικράτηση της μορφής έναντι του περιεχομένου έγινε βασική αρχή των νέων πειραματισμών, εκδηλώθηκε θεωρητικά με τον φορμαλισμό και οδήγησε στην άνθηση όλων των τεχνών. Εκτός από τις εικαστικές τέχνες, μιλούμε για πρωτοπορία στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την λογοτεχνία, τη μουσική. Συναντούμε επίσης την εφαρμογή της κάθε μορφής ριζοσπαστικής καλλιτεχνικής έκφρασης στην καθημερινή ζωή. Οι καλλιτέχνες της πρωτοπορίας σχεδίαζαν θεατρικά κοστούμια και σκηνικά, εξέδρες για λαϊκές συγκεντρώσεις, υφάσματα και στολές εργασίας, οικιακά σκεύη, είδη καθημερινής χρήσης, με σκοπό να φέρουν την τέχνη στη ζωή, να καταργήσουν τις αστικές διακρίσεις. Μετά το 1917 ιδρύθηκαν νέοι θεσμοί και ιδρύματα που υποστήριζαν την τέχνη της πρωτοπορίας. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1920 άρχισε να σκληραίνει σταδιακά η στάση του καθεστώτος απέναντι στα κινήματα και τους εκπροσώπους της πρωτοπορίας, με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική επιβολή το 1934 του δόγματος του «σοσιαλιστικού ρεαλισμού» και την καταδίκη της πρωτοποριακής τέχνης από το σταλινισμό, μία καταδίκη που συνδέθηκε στις περισσότερες περιπτώσεις με προσωπικές διώξεις εναντίον των καλλιτεχνών και με απαγόρευση έκθεσης των έργων τους.