Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης

Κωδικός έργου

MMA.CC.178

Είδος έργου/ Τύπος τεκμηρίου

el Έργο ζωγραφικής

en Painting

Μουσείο

el Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης

en Museum of Modern Art

Συλλογή

el Συλλογή Κωστάκη

en Costakis Collection

Θέμα: Ταξινόμηση αντικειμένου/ έργου (Ύφος/ Τάση/ Ομάδες/ Κινήματα)

el Ρωσική Πρωτοπορία

en Russian Avantgarde

el Σουπρεματισμός

en Suprematism

el Γεωμετρική αφαίρεση

en Geometric abstraction

Τίτλος έργου

el Ζωγραφικό αρχιτεκτόνημα

en Painterly Architectonics

Δημιουργός

el Popova, Liubov (1889-1924)

en Popova, Liubov (1889-1924)

Χρονολογία/ Ημερομηνία δημιουργίας

1918

Πιο πρώιμη χρονολογία (από)

1918

Πιο πρόσφατη χρονολογία (έως)

1918

Ύψος σε εκατοστά

70,8

Πλάτος σε εκατοστά

48,7

Υλικά

el Λάδι σε καμβά

en Oil on canvas

Τεχνικές

el Ελαιογραφία

en Oil painting

Περιγραφή έργου

el Στο διάστημα 1916 - 1918 η Ποπόβα έφτιαξε τα πρώτα ώριμα μη- αντικειμενικά της έργα σε ένα καθαρά προσωπικό στυλ, τα οποία ονόμασε Ζωγραφικά αρχιτεκτονήματα. Ο καταλυτικός παράγοντας στη διαμόρφωση του δικού της μη- αντικειμενικού ιδιώματος ήταν κυρίως η επίδραση του σουπρεματισμού του Μαλέβιτς, η γλώσσα των γεωμετρικών σχημάτων των συγκροτημένων σε δυναμικές συνθέσεις που αιωρούνται μέσα στο χαοτικό, λευκό, κοσμικό διάστημα. Σκοπός της ζωγράφου είναι η δημιουργία μιας δυναμικής κατασκευής διαγωνίως τεμνόμενων και σχεδόν άυλων επιπέδων που διασταυρώνονται υπό διάφορες γωνίες κλίσης μέσα σε έναν πολυσύνθετο ζωγραφικό χώρο. Η σύνθεση διατηρεί μια αέναη οπτική ρευστότητσ που απορέει από το παιχνίδισμα του φωτός πάνω στα ευκρινούς υφής και ωστόσο ημιδιάφανα επίπεδα. Τριγωνικά και τραπεζοειδή επίπεδα διασταυρώνονται μεταξύ τους υπό διαφορετικές κλίσεις και οι κατάφωτες άσπρες περιοχές τους δίνουν την αίσθηση της μαρμαρυγής και ενός χώρου που σφύζει από ζωή. Η σύνθεση υπερβαίνει τα όρια του πίνακα προς κάθε κατεύθυνση. Το έργο αυτό είναι σχεδόν αποκλειστικά μια συμφωνία σε χρώμα μπλέ. Διάφορα επίπεδα που κυμαίνονται τονικά από το πιο ανοικτό έως το σχεδόν μαύρο, οργανώνονται γύρω από ένα φωτεινό κέντρο που κάνει τα γύρω του σχήματα να πάλλονται και να λαμπυρίζουν, ενώ παράλληλα τονίζει την αίσθηση που δημιουργεί η υφή της ζωγραφικής επιφάνειας. Η σύνθεση είναι βασικά χτισμένη πάνω σε ένα σύνολο τριγωνικών σχέσεων και τεμνόμενων διαγώνιων που ενεργοποιούν το ζωγραφικό πεδίο και δημιουργούν ένα δυναμικό χώρο.

en In the period 1916 - 1918 Popova made her first mature non-objective works in a purely personal style, which she called Painterly Architectures. The catalytic factor in the formation of her own non-objective idiom was primarily the influence of Malevich's Suprematism, the language of geometric shapes composed in dynamic compositions floating in chaotic, white, cosmic space. The purpose of the painter is to create a dynamic construction of diagonally intersecting and almost intangible levels that intersect at various angles of inclination within a complex painting space. The composition maintains a perpetual visual fluidity that results from the play of light on the sharply textured and yet translucent planes. Triangular and trapezoidal planes cross each other at different angles and the illuminated white areas give them the feeling of flickering and a space pulsating with life. The composition exceeds the boundaries of the painting in every direction. This project is almost exclusively a blue accord. Various layers ranging tonally from lighter to almost black are organised around a luminous center that causes the surrounding shapes to pulsate and shimmer, while at the same time emphasising the sensation created by the texture of the painted surface. The composition is basically built on a set of triangular relationships and intersecting diagonals that activate the painting field and create a dynamic space.

Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού

el Η Λιουμπόβ Σεργκέγιεβνα Ποπόβα (Ιβανόφσκοε, κοντά στη Μόσχα, 24 Απριλίου 1889 - Μόσχα, 25 Μαίου 1924) σπούδασε στα εργαστήρια των Στανισλάβ Ζουκόφσκι, Iβάν Ντουντίν και Kονσταντίν Γιουόν στη Μόσχα (1907-1908). Tο διάστημα 1910-1912 ταξίδεψε στο Κίεβο, σε αρχαίες ρωσικές πόλεις και στην Ιταλία. Εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από τα έργα του Μιχαήλ Βρούμπελ, του Τζιότο, όπως επίσης και από την αρχαία ρωσική τέχνη και αρχιτεκτονική. Το 1912 δούλεψε στο εργαστήριο «Ο Πύργος» στη Μόσχα, μαζί με τον Τάτλιν. Το χειμώνα της ίδιας χρονιάς πήγε στο Παρίσι και εργάστηκε στην Ακαδημία «Λα Παλέτ», με δασκάλους τους Ανρί Λε Φοκονιέ και Ζαν Μετσενζέ, μαζί με τους Βέρα Πέστελ, Nαντιέζντα Ουνταλτσόβα και άλλους ρώσους καλλιτέχνες. Επέστρεψε στη Μόσχα το 1913. Τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 1914 εξέθεσε με την ομάδα «Βαλές-Καρό» και την άνοιξη της ίδιας χρονιάς ταξίδεψε στη Γαλλία και στην Ιταλία μαζί με τις Ίντα Μπουρμάιστερ και Βέρα Μούχινα. Την περίοδο 1915-1916 στράφηκε σε μια μη-αντικειμενική τεχνοτροπία στην οποία εμφανίζονται μορφές από τη ρωσική αγιογραφία και από την αρχαία ανατολίτικη αρχιτεκτονική (είχε επισκεφθεί τη Σαμαρκάνδη το 1916). Συμμετείχε στις εκθέσεις Πρώτη Φουτουριστική Έκθεση Ζωγραφικής :Tραμ V και Βαλές-Καρό το 1915 και το 1916 αντίστοιχα στη Μόσχα. Το 1916-1917 ήταν ενεργό μέλος της ομάδας «Σουπρέμους» και παρήγαγε σχέδια για τα εργοστάσια Βερμπόφκα στην Ουκρανία. Το 1918-1920 συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις ανάμεσα στις οποίες και στην Δέκατη Κρατική Έκθεση: Μη-Αντικειμενική Δημιουργία και Σουπρεματισμός στη Μόσχα. Το Νοέμβριο του 1918 επέστρεψε στη Μόσχα και από το 1920 δίδαξε στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και ήταν μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ). Υπήρξε μια από τις δημιουργούς του νέου συστήματος της πρακτικής καλλιτεχνικής διδασκαλίας. Το 1921 συμμετείχε στην έκθεση 5 x 5=25 στην Μόσχα. Το 1922-1923 φιλοτέχνησε τα σκηνικά για τις παραγωγές του Βσέβολοντ Μέγιερχολντ των έργων Ο μεγαλόψυχος κερατάς του Φερνάν Kρόμελιχ και Γη σε αναβρασμό του Σεργκέι Tρετιακόφ. To 1924 ξεκίνησε να σχεδιάζει υφάσματα για το Πρώτο Κρατικό Εργοστάσιο Εκτύπωσης Υφασμάτων της Μόσχας. Επίσης φιλοτέχνησε σχέδια για βιβλία και εξώφυλλα περιοδικών, για πορσελάνες και για διαφημιστικές αφίσες. Τα έργα αυτά παρουσιάστηκαν σε έκθεση μετά το θάνατό της στη Μόσχα (1924), στο Κίεβο (1925) και στο Kρασνοντάρ (1926).

en Liubov Sergeevna Popova (Ivanovskoe near Moscow, April 24th, 1889- Moscow, May 25th, 1924) studied at the private studios of Stanislav Zhukovskii, Ivan Dudin and Konstantin Yuon in Moscow from 1907 to 1908. In the years 1909-1912 she traveled to Kiev, to ancient Russian cities and Italy. She was particularly impressed by the works of Mikhail Vrubel, Giotto as well as by the old Russian Art and architecture. In 1912 she worked with Tatlin in his studio, in Moscow, known as “The Tower”. In the winter of 1912 she moved to Paris and worked in the Academie La Palette, under Henri Le Fauconnier and Jean Metzinger, with Vera Pestel, Nadezhda Udaltsova and other Russian artists. She returned to Moscow in 1913. In January- February 1914 she exhibited with the “Jack of Diamonds” group and in the spring of 1914 she traveled to France and Italy with Ida Burmeister and Vera Mukhina. In 1915-1916 she made a transition to a non-representational style, to which she applied the forms of Russian icon painting and ancient oriental architecture. She participated in the exhibition The First Futurist Exhibition of Paintings: Tramway V (Petrograd, 1915) and in the Jack of Diamonds (Moscow, 1916). In 1916-1917 she was an active member of the group “Supremus” and produced designs for the Verbovka’s Company in the Ukraine. She participated from 1918 to 1920 in various exhibitions, including the Tenth State Exhibition: Non-objective Creation and Suprematism in Moscow. In November 1918 she returned to Moscow. From 1920 onwards she taught at the Higher State Art-Technical Studios (VKHUTEMAS) and was a member of the Institute of Artistic Culture (INKHUK). She was one of the creators of the new system of practical artistic construction. She also participated in the 5 x 5 = 25 exhibition of 1921 in Moscow. During 1922-1923 she designed the stage sets for Vselovod Meierkhold’s productions of Fernard Kromenlick’s The Magnanimus Cuckold and Sergei Tretiakov’s Earth in Turmoil. In 1924 she started designing textiles for the First State Textile Print Factory in Moscow. She also executed designs for book and magazine covers, posters and porcelain. These artworks were presented at her posthumous exhibition, which traveled from Moscow (1924) to Kiev (1925) and to Krasnodar (1926).

Όνομα χώρου αποθήκευσης/ Γεωγραφική θέση

el MOMus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη, Κολοκοτρώνη 21, 56430 Σταυρούπολη

Παλιός κωδικός

CC-0755/L.Popova-/180.78-76

Κωδικός ΥΠΠΟ: 76

Κωδικός Κωστάκη: 180.78

Κωδικός Pictura: C274

Τρόπος απόκτησης

el Αγορά

Προέλευση online

el Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη

en Greek State purchase by the heirs of the Costakis family

Λεπτομέρειες προέλευσης

Αποκτήθηκε από τον αδελφό της καλλιτέχνιδος Πάβελ Σεργκέγιεβιτς ή από τον πρόγονο του.

31/03/2000, Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη

Βιβλιογραφία

Ν. Adaskina, D. Sarabianov: Adaskina Ν., D. Sarabianov, Lioubov Popova, Philippe Sers, Παρίσι 1989.
Αυλωνίτου Χ., Λ. Ποπόβα: Τα έργα της για το θέατρο. Συλλογή Κωστάκη, 2002, (μεταπτυχιακή εργασία).
Dabrowski M.: Dabrowski Magdalena, Liubov Popova, The Museum of Modern Art, New York, 1991, New York.
Καφέτση Ι: Ρωσική Πρωτοπορία 1910-1930 Η Συλλογή Γ. Κωστάκη, 6/12/1995-8/4/1996, Υπουργείο Πολιτισμού, Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.
Rudenstine: Russian Avant-Garde Art: The George Costakis Collection, εκδ. Abrams 1981.
The Montreal Museum of Fine Arts: The Russian and Soviet Avant-Garde, Works from the Collection of George Costakis, The Montreal Museum of Fine Arts, 1989 (exhibition at the Montreal Museum of Fine Arts from March 17 to May 21, 1989) The Montreal Museum of Fine Arts, Canada 1989.
Licht und Farbe: Licht und Farbe in der Russischen Avant-Garde. Die Sammlung Costakis aus dem Staatlichen Museum fur Zeitgenossische Kunst Thessaloniki, Martin-Gropius-Bau Βερολίνο 2004-2005, Dumont 2004.

Παρατηρήσεις

Σημειώσεις - Παραπομπές Έργου: Αρχείο "Pictura"


Τίτλος/ Σημειώσεις - Παραπομπές: Αρχείο "Pictura"
M. Dabrowski, Καφέτση Ι, σ. 508, εικ. 284.
Rudenstine, σ. 383, αρ. 848

Δήλωση δημιουργού: «Πρέπει να απορρίψουμε εντελώς την αντικειμενική φόρμα και τις συμβατικότητες της παλαιάς παραστατικότητας με τις οποίες αυτή συνδέεται. Πρέπει να νιώσουμε εντελώς ελεύθεροι από ό,τι έχει δημιουργηθεί..». Χ. Αυλωνίτου, σ. 40.
«Σπάμε τους δεσμούς μας με το παρελθόν γιατί δεν το εμπιστευόμαστε πια.. δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι τις δικές μας προϋποθέσεις και μόνο πάνω σε αυτές, που είναι δική μας ανακάλυψη, θα μπορέσουμε να κτίσουμε τη δική μας καινούργια ζωή και μια καινούργια αντίληψη του κόσμου». X. Αυλωνίτου, σ. 39

Δημιουργία - Παρατηρήσεις: Κατά Καφέτση Ι: 1918
Σύμφωνα με το αρχείο "Pictura", τη λίστα SMCA07 και κατά τη Rudenstine το έργο δημιουργήθηκε περίπου μεταξύ 1918-1919.
Δημιουργία - Παραπομπές: Λίστα SMCA07
Αρχείο "Pictura"
M. Dabrowski, Καφέτση Ι, σ. 508, εικ. 284.
Rudenstine, σ. 383, αρ. 848
Αυλωνίτου Χ., σ. 39.
Ν. Adaskina, D. Sarabianov, σ. 194.

Ύφος / Περίοδοι/ Ομάδες/ Κινήματα - Παραπομπές: Καφέτση Ι, σ. 508, εικ. 283, 284.
Μετρήσεις - Παρατηρήσεις: Αρχείο "Pictura": 73.1x48.1(ορατό)


Μετρήσεις - Παραπομπές: Λίστα SMCA07

Υλικά και Τεχνικές Περιγραφή: Λάδι σε καμβά.


Υλικά και Τεχνικές - Παραπομπές: Αρχείο "Pictura"
Καφέτση Ι, σ. 508, εικ. 283, 284.
Rudenstine, σ. 383, αρ. 848
Λίστα SMCA07

Περιγραφή - Παραπομπές: Μ. Dabrowski, Καφέτση Ι, σ. 508, εικ. 283, 284.
Αυλωνίτου Χ., σ. 40.

Γενικό Πλαίσιο Έργου - Παραπομπές: Μ. Dabrowski, Καφέτση Ι, σ. 508, εικ. 283, 284.
Αυλωνίτου Χ., σσ. 38-40.
Ν. Adaskina, D. Sarabianov, σ. 133-136.
Dabrowski M., σσ. 17-21.

Τίτλοι συναφών έργων: Ζωγραφικό Αρχιτεκτόνημα (178.78, Συλλογή Κωστάκη).


Περιγραφή σχέσης με συναφή έργα: Κοινή ομάδα έργων
Περιγραφή Σχέσης: Όλα τα Ζωγραφικά Αρχιτεκτονήματα του 1918 αποτελούν μια ξεχωριστή
ομάδα καθώς διαφέρουν από εκείνα του 1916-1917. Συγκεκριμένα στα πρώτα τα γεωμετρικά
σχήματα που συμπλέκονται μεταξύ τους καταλαμβάνουν το σύνολο της ζωγραφικής
επιφάνειας ενώ τα δεύτερα προβάλλονται μπροστά από ένα ενιαίο φόντο.

Συναφή έργα - Παραπομπές: Ν. Adaskina, D. Sarabianov, σ. 134 και εξ.
Dabrowski Magdalena, σσ. 17-21.

Ιδιοκτησία/ Ιστορία Συλλογής - Παραπομπές: Rudenstine, σ. 344
Εκθέσεις/ Ιστορία Δανεισμών - Παραπομπές: The Montreal Museum of Fine Arts, σ. 140, εικ. 181.
Καφέτση Ι, σ. 508, εικ. 284.
Licht und Farbe, σ. 179, εικ. 117.

QR Code

https://dam.momus.gr/files/qr/qr-11267.png

Επιπρόσθετες πληροφορίες

Γενικό πλαίσιο: Οι συνθέσεις με τίτλο Zωγραφικά Αρχιτεκτονήματα αποτελούν τα πρώτα ώριμα μη-αντικειμενικά έργα της Popova σε καθαρά προσωπικό στυλ που διαδέχτηκαν τις κυβιστικές της συνθέσεις με μουσικά όργανα του 1915. Θεωρείται γενικά ότι η ζωγράφος άρχισε να κάνει τέτοια έργα μετά το ταξίδι της στη Samarkand (Σαμαρκάνδη) και το Birsk (Μπιρσκ), στα τέλη του 1916. Ο Rakitin συνδέει τον τίτλο της σειράς αυτής με το ταξίδι στη Samarkand (Σαμαρκάνδη) και τη γνωριμία της ισλαμικής αρχιτεκτονικής, ενώ κατά την M. Dabrowski πρωτεύοντα ρόλο στη διαμόρφωση του μη – αντικειμενικού ιδιώματος της Popova έπαιξε η επίδραση του σουπρεματισμού του Malevich. Από το 1918 στα Zωγραφικά Αρχιτεκτονήματα επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Popova γίνεται η «κατασκευαστική» πλευρά της ζωγραφικής.