Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης

Κωδικός έργου

MMA.CC.469

Είδος έργου/ Τύπος τεκμηρίου

el Σχέδιο

en Drawing

Μουσείο

el Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης

en Museum of Modern Art

Συλλογή

el Συλλογή Κωστάκη

en Costakis Collection

Θέμα: Ταξινόμηση αντικειμένου/ έργου (Ύφος/ Τάση/ Ομάδες/ Κινήματα)

el Ρωσική Πρωτοπορία

el Μετα-Πρωτοπορία

el Ζευγάρι

el Ανθρώπινη φιγούρα

el Μοντέρνα τέχνη

Τίτλος έργου

el Κόκκινο ζευγάρι που τραγουδάει

en Red Couple Singing

Δημιουργός

el Νικρίτιν, Σολομών (1898-1965)

en Nikritin, Solomon (1898-1965)

Χρονολογία/ Ημερομηνία δημιουργίας

1927

Πιο πρώιμη χρονολογία (από)

1927

Πιο πρόσφατη χρονολογία (έως)

1927

Ύψος σε εκατοστά

45.2

Πλάτος σε εκατοστά

32

Υλικά

el Γκουάς σε χαρτί, κολλημένο σε χαρτί

en Gouache on paper, mounted on paper

Τεχνικές

en Gouache

Περιγραφή έργου

el Απεικονίζεται ζευγάρι γυμνής κοπέλας και ντυμένου άνδρα που παίζει ακορντεόν. Η κοπέλα έχει περασμένο το αριστερό της χέρι στο λαιμό του άνδρα και φαίνονται να τραγουδούν. Η απόδοση των μορφών είναι αφαιρετική ενώ η σύνθεση κινείται αποκλειστικά στις αποχρώσεις του κόκκινου και προβάλλεται σε ουδέτερο φόντο.

en It depicts a couple of a naked girl and a clothed man playing an accordion. The girl has her left arm around the man's neck and they appear to be singing. The rendering of the figures is abstract while the composition is exclusively in shades of red and projected on a neutral background.

Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού

el Ο Σολομόν Μπορίσοβιτς Nικρίτιν (Σαλμόν Σολομόν Λεβί) (Τσέρνιγκοφ, Ουκρανία, 23 Δεκεμβρίου 1898 - Μόσχα, 3 Δεκεμβρίου 1965) σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Κιέβου (1909-1914). Τα χρόνια 1914- 1917 υπήρξε μαθητής του Λεονίντ Παστερνάκ στη Μόσχα και του Αλεξάντρ Γιακοβλέφ στην Πετρούπολη. Από το 1918 ως το 1920 σπούδασε στο εργαστήριο της Αλεξάντρα Έξτερ στο Κίεβο, όπου συμμετείχε ενεργά στην οργάνωση του καλλιτεχνικού παραρτήματος της «Εβραϊκής Πολιτιστικής Λίγκας». Συμπλήρωσε την καλλιτεχνική του εκπαίδευση στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) της Μόσχας (1920-1922). Το 1921, μαζί με τους Aλεξάντρ Λαμπάς, Σεργκέι Λουτσίσκιν, Κλιμέντ Ρέντκο, Μιχαήλ Πλαξίν και Aλεξάντρ Τίσλερ, ίδρυσε την ομάδα «Προβολισμός» και στη συνέχεια την ομάδα «Ηλεκτροοργανισμός», η οποία διοργάνωσε έκθεση στο Μουσείο Ζωγραφικής Παιδείας της Μόσχας (1922). Κατόπιν τα έργα του παρουσιάστηκαν στην Πρώτη έκθεση ρωσικής τέχνης στην «Γκαλερι βαν Ντίμεν» του Βερολίνου το 1922 και στο Άμστερνταμ το 1923. Το 1922 επίσης σχημάτισε την ομάδα των Προβολιστών με το όνομα «Μέθοδος». Συμμετείχε στην Πρώτη Διαλογική Έκθεση των Ενώσεων Δραστικής Επαναστατικής Τέχνης στη Μόσχα το 1924 και υπέγραψε τη διακήρυξη των Προβολιστών στον κατάλογό της. Το 1931 ήταν μέλος της ομάδας «IΖΟΜΠΡΙΓΚΑΝΤΑ» και από το 1922 εργάστηκε στο Μουσείο Ζωγραφικής Παιδείας, επικεφαλής του Τμήματος Ανάλυσης. Τα χρόνια 1922-1930 δίδαξε στη Σχολή Καλλιτεχνικής Παιδείας του Ριαζάν. Στις δεκαετίες 1930 και 1940 σχεδίασε εσωτερικούς χώρους μουσείων και εκθέσεων και παράλληλα συνέχισε να ζωγραφίζει στο πλαίσιο της θεωρίας του για το διαλεκτικό ρεαλισμό.

en Solomon Borisovich Nikritin (Salmon Solomon Levi) (Chernigov, Ukraine, December 23rd, 1898-Moscow, December 3rd, 1965) attended the School of Fine Arts in Kiev(1909-1914). During the years 1914 - 1917 he was a student of Leonid Pasternak in Moscow and later of Aleksandr Jakovlev in Petrograd. From 1918 till 1920 he studied at the studio of Aleksandra Ekster in Kiev, where he took an active part in the organization of the artistic branch of the “Jewish Cultural League”. He integrated his artistic education at the Higher State Art-Technical Studios (VKHUTEMAS) in Moscow (1920-1922). In 1921, together with Aleksandr Labas, Sergei Luchishkin, Kliment Redko, Mikhail Plaksin and Aleksandr Tyshler he founded the “Projection” group and later the “Electroorganism” group, which held an exhibition at the Museum of Painterly Culture in Moscow (1922). His works were presented at the First Russian Art Exhibition (Berlin, “Galerie van Diemen”, 1922; Amsterdam, 1923). In 1922 he formed the Projectionists group called “Method”. He participated in the First Discussional Exhibition of the Associations of Active Revolutionary Art in Moscow (1924) and signed the Projectionists group declaration in the catalogue. In 1931 he joined the “IZOBRIGADA” group and from 1922 onwards he worked at the Museum of Painterly Culture, head of the Department of Analysis. During the years 1922-1930 he taught at the School of Art Education in Riasan. In the 1930s and 1940s he designed museum and exhibition interiors and continued painting based on his theory of dialectical realism.

Αξία ασφάλισης

12.000

Μονάδα

el Στερλίνες

Όνομα χώρου αποθήκευσης/ Γεωγραφική θέση

el MOMus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη, Κολοκοτρώνη 21, 56430 Σταυρούπολη

Παλιός κωδικός

CC-0598/S.Nikritin-/C143-1252

Κωδικός ΥΠΠΟ: 1252, Κωδικός Κωστάκη: C143, Κωδικός Pictura: C047

Τρόπος απόκτησης

el Αγορά

Προέλευση online

el Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη

en Greek State purchase by the heirs of the Costakis’ family

Λεπτομέρειες προέλευσης

Αγοράστηκε από την χήρα του καλλιτέχνη

Βιβλιογραφία

Καφέτση Ι: Ρωσική Πρωτοπορία 1910-1930 Η Συλλογή Γ. Κωστάκη, 6/12/1995-8/4/1996, Υπουργείο Πολιτισμού, Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.

Rudenstine: Russian Avant-Garde Art: The George Costakis Collection, εκδ. Abrams 1981.

Licht und Farbe in der Russischen Avant-Garde. Die Sammlung Costakis aus dem Staatlichen Museum fur Zeitgenossische Kunst Thessaloniki, Martin-Gropius-Bau Βερολίνο 2004-2005, Dumont 2004.

Φωτεινές Σφαίρες-Σκοτεινοί Σταθμοί. Η τέχνη του Solomon Nikritin, συλλογικός τόμος, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη 2004

Θεσσαλονίκη. Συλλογή Γιώργου Κωστάκη. Restart, [Κατάλογος ομώνυμης έκθεσης, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη 30.06.2018-16.09.2019], Θεσσαλονίκη 2018

Παρατηρήσεις

Τίτλος/ Σημειώσεις - Παραπομπές: Αρχείο "Pictura"
Solomon Nikritin, σ. 448, εικ. 105.

Δήλωση δημιουργού: «Αυτό που με απασχολεί άμεσα με τη ζωγραφική μου, είναι μια σειρά εικαστικών κινηματογραφικών έργων. Εννοώ την αλυσίδα θεματικά και μορφολογικά αλληλοσυνδεόμενων πινάκων που ο ένας παράγει τον άλλον. Παρόλο που ο καθένας από αυτούς αποτελεί αυτόνομη μονάδα, συσχετίζονται μεταξύ τους όχι μόνο μηχανικά αλλά σαν ένα μορφολογικό / αρχιτεκτονικό και (για να μιλήσουμε με μουσικούς όρους) συμφωνικό σύνολο». (S. Nikritin, Επιστολή στον D. P. Stenberg, Ιδιωτικό αρχείο, Καφέτση Ι, σ. 546, εικ. 493).
«Η στατική ζωγραφική επιφάνεια του μουσαμά δεν πεθαίνει αλλά μεταμορφώνεται σε επιφάνεια προβολής. Γίνεται το εργαστηριακό πεδίο πάνω στο οποίο διαπλέκονται τα βασικά προβλήματα σχετικά με την ποιότητα του σύγχρονου φιλμ, τα προβλήματα που σχετίζονται με την ακρίβεια του μοντάζ των κινηματογραφικών κάδρων..». (Solomon Nikritin 1925-1927, Μ. Τσαντσάνογλου, Solomon Nikritin, σ. 153.)

Υλικά και Τεχνικές Περιγραφή: Γκουάς σε χαρτί επικολλημένο σε χαρτί.
Υλικά και Τεχνικές - Παραπομπές: Αρχείο "Pictura"
Solomon Nikritin, σ. 448, εικ. 105.

Γενικό Πλαίσιο Έργου - Παραπομπές: I. Lebedeva, Καφέτση Ι, σ. 546, εικ. 493.
Μ. Τσαντσάνογλου, Solomon Nikritin, σ. 153 και εξ.
I. Leites, Solomon Nikritin, σ. 213.

Συναφή έργα - Παραπομπές: Solomon Nikritin, εικ. 104-105
Ιδιοκτησία/ Ιστορία Συλλογής - Παραπομπές: Rudenstine, σ. 330.

Εκθέσεις/ Ιστορία Δανεισμών - Παραπομπές: Solomon Nikritin, εικ. 105.

QR Code

https://dam.momus.gr/files/qr/qr-13154.png

Επιπρόσθετες πληροφορίες

Γύρω στο 1925-1927 ο Nikritin συνόψισε σε δώδεκα παραγράφους τις θέσεις του για τη σχέση της ζωγραφικής με τον κινηματογράφο με τίτλο “Μουσείο Στατικού Κινηματογράφου” και υπότιτλο “Πέθανε ή όχι η ζωγραφική του καβαλέτου: Ή η ζωγραφική και ο κινηματογράφος”.
Το 1927 ο καλλιτέχνης παρουσιάζει τη δεύτερη ατομική του έκθεση στο Μουσείο Ζωγραφικής Παιδείας.
Από τα μέσα του 1920 και μετά το Νικρίτιν απασχολεί στη ζωγραφική του μια σειρά εικαστικών κινηματογραφικών έργων σαν «συμφωνικό σύνολο» με αλληλοσυνδεόμενους πίνακες «που ο ένας παράγει τον άλλον» ενώ παραμένει καθένας «αυτόνομη μονάδα». Το θέμα που τους ενώνει, πάντα κατά τον ίδιο, είναι «το πορτρέτο των βασικών τάξεων της σύγχρονης εποχής μέσα από τις αμοιβαίες σχέσεις και τα πεπρωμένα τους». Πρόκειται για κάτι ανάλογο με την Ανθρώπινη κωμωδία του Μπαλζάκ «όσον αφορά τη σχέση του περιεχομένου με τις ταξικές, ιστορικές και ιδεολογικές μεταλλάξεις».