Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης

Κωδικός έργου

MMA.CC.567

Είδος έργου/ Τύπος τεκμηρίου

el Σχέδιο

en Drawing

Μουσείο

el Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης

en Museum of Modern Art

Συλλογή

el Συλλογή Κωστάκη

en Costakis Collection

Θέμα: Ταξινόμηση αντικειμένου/ έργου (Ύφος/ Τάση/ Ομάδες/ Κινήματα)

el Ρωσική Πρωτοπορία

el Παραγωγισμός

el Θεατρική σκηνή

en Theater

en Russian Avantgarde

en Productivism

Τίτλος έργου

el Σχέδιο για το σκηνικό του θεατρικού έργου “Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς”

en Study for Stage Set for the Play “Magnanimous Cuckold”

Δημιουργός

el Ποπόβα, Λιουμπόβ (1889-1924)

en Popova, Liubov (1889-1924)

Χρονολογία/ Ημερομηνία δημιουργίας

1922

Πιο πρώιμη χρονολογία (από)

1922

Πιο πρόσφατη χρονολογία (έως)

1922

Ύψος σε εκατοστά

25,7

Πλάτος σε εκατοστά

19,2

Υλικά

el Κηρομπογιά και μολύβι σε χαρτί

Περιγραφή έργου

el Γεωμετρική σύνθεση που στηρίζεται στο σχήμα του ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου με τα διάμεσα επίπεδά του, κατακόρυφο και οριζόντιο, και τις διάμεσες σε μερικά και διαγώνιες σε άλλα ευθείες τους. Η σύνθεση είναι ειδωμένη από ψηλά και πλευρικά.

en Geometric composition based on the shape of the rectangular parallelepiped with its median planes, vertical and horizontal, and the medians in some and diagonals in others. The composition is seen from above and laterally.

Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού

el Η Λιουμπόβ Σεργκέγιεβνα Ποπόβα (Ιβανόφσκοε, κοντά στη Μόσχα, 24 Απριλίου 1889 - Μόσχα, 25 Μαίου 1924) σπούδασε στα εργαστήρια των Στανισλάβ Ζουκόφσκι, Iβάν Ντουντίν και Kονσταντίν Γιουόν στη Μόσχα (1907-1908). Tο διάστημα 1910-1912 ταξίδεψε στο Κίεβο, σε αρχαίες ρωσικές πόλεις και στην Ιταλία. Εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από τα έργα του Μιχαήλ Βρούμπελ, του Τζιότο, όπως επίσης και από την αρχαία ρωσική τέχνη και αρχιτεκτονική. Το 1912 δούλεψε στο εργαστήριο «Ο Πύργος» στη Μόσχα, μαζί με τον Τάτλιν. Το χειμώνα της ίδιας χρονιάς πήγε στο Παρίσι και εργάστηκε στην Ακαδημία «Λα Παλέτ», με δασκάλους τους Ανρί Λε Φοκονιέ και Ζαν Μετσενζέ, μαζί με τους Βέρα Πέστελ, Nαντιέζντα Ουνταλτσόβα και άλλους ρώσους καλλιτέχνες. Επέστρεψε στη Μόσχα το 1913. Τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 1914 εξέθεσε με την ομάδα «Βαλές-Καρό» και την άνοιξη της ίδιας χρονιάς ταξίδεψε στη Γαλλία και στην Ιταλία μαζί με τις Ίντα Μπουρμάιστερ και Βέρα Μούχινα. Την περίοδο 1915-1916 στράφηκε σε μια μη-αντικειμενική τεχνοτροπία στην οποία εμφανίζονται μορφές από τη ρωσική αγιογραφία και από την αρχαία ανατολίτικη αρχιτεκτονική (είχε επισκεφθεί τη Σαμαρκάνδη το 1916). Συμμετείχε στις εκθέσεις Πρώτη Φουτουριστική Έκθεση Ζωγραφικής :Tραμ V και Βαλές-Καρό το 1915 και το 1916 αντίστοιχα στη Μόσχα. Το 1916-1917 ήταν ενεργό μέλος της ομάδας «Σουπρέμους» και παρήγαγε σχέδια για τα εργοστάσια Βερμπόφκα στην Ουκρανία. Το 1918-1920 συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις ανάμεσα στις οποίες και στην Δέκατη Κρατική Έκθεση: Μη-Αντικειμενική Δημιουργία και Σουπρεματισμός στη Μόσχα. Το Νοέμβριο του 1918 επέστρεψε στη Μόσχα και από το 1920 δίδαξε στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και ήταν μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ). Υπήρξε μια από τις δημιουργούς του νέου συστήματος της πρακτικής καλλιτεχνικής διδασκαλίας. Το 1921 συμμετείχε στην έκθεση 5 x 5=25 στην Μόσχα. Το 1922-1923 φιλοτέχνησε τα σκηνικά για τις παραγωγές του Βσέβολοντ Μέγιερχολντ των έργων Ο μεγαλόψυχος κερατάς του Φερνάν Kρόμελιχ και Γη σε αναβρασμό του Σεργκέι Tρετιακόφ. To 1924 ξεκίνησε να σχεδιάζει υφάσματα για το Πρώτο Κρατικό Εργοστάσιο Εκτύπωσης Υφασμάτων της Μόσχας. Επίσης φιλοτέχνησε σχέδια για βιβλία και εξώφυλλα περιοδικών, για πορσελάνες και για διαφημιστικές αφίσες. Τα έργα αυτά παρουσιάστηκαν σε έκθεση μετά το θάνατό της στη Μόσχα (1924), στο Κίεβο (1925) και στο Kρασνοντάρ (1926).

en Liubov Sergeevna Popova (Ivanovskoe near Moscow, April 24th, 1889- Moscow, May 25th, 1924) studied at the private studios of Stanislav Zhukovskii, Ivan Dudin and Konstantin Yuon in Moscow from 1907 to 1908. In the years 1909-1912 she traveled to Kiev, to ancient Russian cities and Italy. She was particularly impressed by the works of Mikhail Vrubel, Giotto as well as by the old Russian Art and architecture. In 1912 she worked with Tatlin in his studio, in Moscow, known as “The Tower”. In the winter of 1912 she moved to Paris and worked in the Academie La Palette, under Henri Le Fauconnier and Jean Metzinger, with Vera Pestel, Nadezhda Udaltsova and other Russian artists. She returned to Moscow in 1913. In January- February 1914 she exhibited with the “Jack of Diamonds” group and in the spring of 1914 she traveled to France and Italy with Ida Burmeister and Vera Mukhina. In 1915-1916 she made a transition to a non-representational style, to which she applied the forms of Russian icon painting and ancient oriental architecture. She participated in the exhibition The First Futurist Exhibition of Paintings: Tramway V (Petrograd, 1915) and in the Jack of Diamonds (Moscow, 1916). In 1916-1917 she was an active member of the group “Supremus” and produced designs for the Verbovka’s Company in the Ukraine. She participated from 1918 to 1920 in various exhibitions, including the Tenth State Exhibition: Non-objective Creation and Suprematism in Moscow. In November 1918 she returned to Moscow. From 1920 onwards she taught at the Higher State Art-Technical Studios (VKHUTEMAS) and was a member of the Institute of Artistic Culture (INKHUK). She was one of the creators of the new system of practical artistic construction. She also participated in the 5 x 5 = 25 exhibition of 1921 in Moscow. During 1922-1923 she designed the stage sets for Vselovod Meierkhold’s productions of Fernard Kromenlick’s The Magnanimus Cuckold and Sergei Tretiakov’s Earth in Turmoil. In 1924 she started designing textiles for the First State Textile Print Factory in Moscow. She also executed designs for book and magazine covers, posters and porcelain. These artworks were presented at her posthumous exhibition, which traveled from Moscow (1924) to Kiev (1925) and to Krasnodar (1926).

Αξία ασφάλισης

20.000

Μονάδα

el Στερλίνες

Όνομα χώρου αποθήκευσης/ Γεωγραφική θέση

el MOMus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη, Κολοκοτρώνη 21, 56430 Σταυρούπολη

Παλιός κωδικός

CC-0770/L.Popova-/200.78-305

Κωδικός ΥΠΠΟ: 305, Κωδικός Κωστάκη: 200.78, Κωδικός Pictura: C628

Τρόπος απόκτησης

el Αγορά

Προέλευση online

el Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη

en Greek State purchase by the heirs of the Costakis’ family

Λεπτομέρειες προέλευσης

Αποκτήθηκε από τον αδελφό της καλλιτέχνιδος Πάβελ Σεργκέγιεβιτς ή από τον πρόγονο του.

Βιβλιογραφία

Λιουμπόβ Ποπόβα. Φόρμα. Χρώμα. Χόρος, επιμ. Μαρία Τσαντσάνογλου, Μόσχα 2019, σελ. 178
Ν. Adaskina, D. Sarabianov: Adaskina Ν., D. Sarabianov, Lioubov Popova, Philippe Sers, Παρίσι 1989.
Αυλωνίτου Χ., Λ. Ποπόβα: Τα έργα της για το θέατρο. Συλλογή Κωστάκη, 2002, (μεταπτυχιακή εργασία).
Dabrowski M.: Dabrowski Magdalena, Liubov Popova, The Museum of Modern Art, New York, 1991, New York.
Καφέτση Ι: Ρωσική Πρωτοπορία 1910-1930 Η Συλλογή Γ. Κωστάκη, 6/12/1995-8/4/1996, Υπουργείο Πολιτισμού, Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.
Καφέτση ΙΙ: Ρωσική Πρωτοπορία 1910-1930 Η Συλλογή Γ. Κωστάκη, Θεωρία – Κριτική 6/12/1995-8/4/1996, Υπουργείο Πολιτισμού, Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.
Lodder Ch.: Lodder Christina, Russian Constructivism, Yale University 1983.
Rudenstine: Russian Avant-Garde Art: The George Costakis Collection, εκδ. Abrams 1981.

Παρατηρήσεις

Τίτλος/ Σημειώσεις - Παρατηρήσεις: Αρχείο "Pictura" και βιβλιογραφία: Χωρίς τίτλο
Ο τίτλος δόθηκε από τη συντάκτρια του δελτίου για λόγους ομοιογένειας με τα άλλα έργα της ίδιας ομάδας.
Τίτλος/ Σημειώσεις - Παραπομπές: Αρχείο "Pictura"
Rudenstine, σ. 401, εικ. 884.

Δημιουργία - Παραπομπές: Αρχείο "Pictura"
Rudenstine, σ. 401, εικ. 884

Μετρήσεις - Παραπομπές: Λίστα SMCA07

Υλικά και Τεχνικές Περιγραφή: Μαύρο κραγιόν σε χαρτί

Υλικά και Τεχνικές - Παραπομπές: Αρχείο "Pictura"
Rudenstine, σ. 401, εικ. 884
Λίστα SMCA07

Ιστορικό έργου: Το σχέδιο εκτέλεσε η Popova ενόψει της συνεργασίας της με τα Ελεύθερα Εργαστήρια του Vsevolod Meyerhold για τα σκηνικά του έργου “Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς”, που η καλλιτέχνιδα κλήθηκε να υλοποιήσει στα τέλη του 1921.
Λίγο μετά την πρεμιέρα της παράστασης η καλλιτέχνιδα κλήθηκε να λογοδοτήσει στο Inkhuk για τον «αισθητικό» χαρακτήρα των σκηνικών της.


Ιστορικό έργου - Παραπομπές: Αυλωνίτου Χ., σσ. 92-93.
Rudenstine, σ. 399
Ch. Lodder, Καφέτση Ι, σσ. 368 και εξ.
Ch. Lodder, σ. 170 και εξ.
Καφέτση ΙI, σ. 335
Ν. Adaskina, D. Sarabianov, σ. 251.
Γενικό Πλαίσιο Έργου - Παραπομπές: Αυλωνίτου Χ., σσ. 87-108, passim.
Rudenstine, σ. 399
Ch. Lodder, Καφέτση Ι, σσ. 368 και εξ.
Ch. Lodder, σ. 170 και εξ.
Καφέτση ΙI, σ. 335
Ν. Adaskina, D. Sarabianov, σσ. 250 και εξ.
Dabrowski M., σσ. 24-26.

Τίτλοι συναφών έργων: Προσχέδιο κλουβιού για το σκηνικό του θεατρικού έργου “Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς” (199.78, Συλλογή Κωστάκη)
Άτιτλο (προσχέδιο κλουβιού για το σκηνικό του θεατρικού έργου “Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς”, 201.78 Συλλογή Κωστάκη)
Σχέδιο σκηνικού για το θεατρικό έργο “Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς” (PC-12138, Πινακοθήκη Tretiakov)
Περιγραφή σχέσης με συναφή έργα: Τύπος σχέσης: Προσχέδια του ίδιου έργου / Κοινή ομάδα έργων
Περιγραφή σχέσης: Τα σχέδια 199.78, 200.78 και 201.78 συνανήκουν σε ομάδα προπαρασκευαστικών σχεδίων για το «κλουβί» », που αποτελούσε το κάτω μέρος του δεξιού πλαισίου (στηρίγματος, βάσης) του σκηνικού του θεατρικού έργου: "Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς" (προσχέδια του ίδιου έργου). Τα έργα αυτά μαζί με άλλα ακόμη της ίδιας εποχής (τρία τουλάχιστον της δωρεάς Κωστάκη στην Πινακοθήκη Tretiakov) αποτελούν προπαρασκευαστικά σχέδια και το τελικό σχέδιο του σκηνικού για το θεατρικό έργο “Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς” (Κοινή ομάδα έργων).


Συναφή έργα - Παραπομπές: Rudenstine, σ. 401, εικ. 883-886
Αυλωνίτου Χ., σσ. 87-108, passim.
Ν. Adaskina, D. Sarabianov, σσ. 250 και εξ.
Dabrowski M., σσ. 24-26.

Ιδιοκτησία/ Ιστορία Συλλογής - Παραπομπές: Rudenstine, σ. 344
Εκθέσεις/ Ιστορία Δανεισμών - Παρατηρήσεις: Δεν αναφέρονται.

QR Code

https://dam.momus.gr/files/qr/qr-13334.png

Επιπρόσθετες πληροφορίες

Το έργο “Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς”, η ρωσική έκδοση του θεατρικού έργου Le Cocu Magnifiuque του Βέλγου F. Krommelynck, που ανέβηκε στο Θέατρο του Ηθοποιού από τα Ελεύθερα Εργαστήρια και το σκηνοθέτη Vsevolod Meyerhold τον Απρίλιο του 1922 εντάσσεται στην προσπάθεια του σκηνοθέτη να δημιουργήσει ένα νέο αφαιρετικό τύπο θεάτρου, «απογυμνωμένου» από κάθε στοιχείο ιστορικής ακρίβειας, ψυχολογικού ρεαλισμού ή οπτικών ψευδαισθήσεων, όπου θα διαμορφωνόταν ο νέος σωματικά και πνευματικά αρμονικός και κοινωνικά ενεργός άνθρωπος.