Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης

Κωδικός έργου

MMA.CC.621

Είδος έργου/ Τύπος τεκμηρίου

el Σχέδιο

en Drawing

Μουσείο

el Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης

en Museum of Modern Art

Συλλογή

el Συλλογή Κωστάκη

en Costakis Collection

Θέμα: Ταξινόμηση αντικειμένου/ έργου (Ύφος/ Τάση/ Ομάδες/ Κινήματα)

el Ρωσική Πρωτοπορία

el Μετα-Πρωτοπορία

el Μοντέρνα τέχνη

en Russian Avantgarde

en Post - Avantgarde

en Modern art

Τίτλος έργου

el Μη-αντικειμενική σύνθεση

en Non-Objective Composition

Δημιουργός

el Κλιούν, Ιβάν (1873-1943)

en Kliun, Ivan (1873-1943)

Χρονολογία/ Ημερομηνία δημιουργίας

1933

Πιο πρώιμη χρονολογία (από)

1933

Πιο πρόσφατη χρονολογία (έως)

1933

Ύψος σε εκατοστά

39.8

Πλάτος σε εκατοστά

30.3

Υλικά

el Μολύβι, ακουαρέλα και γκουάς σε χαρτί

en Pencil, watercolor and gouache on paper

Περιγραφή έργου

el Ο Κλιουν έχει ζωγραφίσει μια Νεκρή φύση, της οποίας δεν αναγνωρίζουμε τα στοιχεία, αλλά μας δίνεται αφαιρετικά η εντύπωσή τους. Το κεντρικό σχέδιο μοιάζει με ψάρι και έχει τοποθετηθεί στο κέντρο του έργου. Δίνεται έντονα η εντύπωση της κίνησης και τα σχήματα έχουν "τοποθετηθεί" το ένα πάνω στο άλλο, θυμίζοντας τα κολάζ των Κυβιστών του Συνθετικού Κυβισμού.

en Kliun has painted a Still Life, the elements of which we do not recognize, but are abstractly given their impression. The central design looks like a fish and is placed in the center of the work. The impression of movement is strongly given and the shapes are "placed" on top of each other, reminiscent of the Cubists' collages of Synthetic Cubism.

Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού

el Τα χρόνια 1881-1892 η οικογένεια του Ιβάν Βασιλιεβίτς Kλιούν (Kλιουνκόφ) (Μπολσίγιε Γκόρκι, περιοχή Ποκρόφσκι της επαρχίας Βλαντιμίρ, 1 Σεπτεμβρίου 1873 - Μόσχα, 13 Δεκεμβρίου 1943) ζούσε στην Ουκρανία. Το 1892-1893 ο Kλιούν εργάστηκε ως λογιστής σε εργοστάσιο ζαχάρεως στην επαρχία Βορόνεζ. Την περίοδο 1892-1896 έζησε στην Πολωνία, όπου και παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή για την Προώθηση των Τεχνών της Βαρσοβίας (1896). Το 1898 εγκαταστάθηκε στη Μόσχα, όπου εργάστηκε ως λογιστής και από το 1900 μαθήτευσε σε διάφορα εργαστήρια, ανάμεσα στα οποία και αυτό του Φιόντορ Ρέρμπεργκ (1903-1906), όπου συνάντησε τον Μαλέβιτς. Συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις στη Μόσχα, στην Πετρούπολη, στο Οριόλ και στο Kούρσκ. Την περίοδο 1914-1916 δημιούργησε σειρές ανάγλυφων και γλυπτών στο χώρο. Το 1915 υποστήριξε το σουπρεματισμό του Μαλέβιτς και τα χρόνια 1915-1916 συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες εκθέσεις της πρωτοπορίας μεταξύ των οποίων στην Πρώτη Φουτουριστική Έκθεση Ζωγραφικής: Tραμ V (Πετρούπολη,1915), στην Τελευταία Φουτουριστική Έκθεση Ζωγραφικής: 0,10 (Πετρούπολη, 1915-1916), στην έκθεση Το Μαγαζί (Μόσχα, 1916) και στην έκθεση της ομάδας «Βαλές-Καρό» (Μόσχα,1916). Το 1918 ορίστηκε διευθυντής του Κεντρικού Γραφείου Εκθέσεων του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών του Λαϊκού Κομισαριάτου (IΖΟ NΑΡΚΟΜΠΡΟΣ), τα χρόνια 1918-1921 ήταν καθηγητής ζωγραφικής στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ), στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και κατά την περίοδο 1920-1921 ήταν μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (IΝΧΟΥΚ). Το 1919 συμμετείχε στην Πέμπτη Κρατική Έκθεση: Από τον Ιμπρεσιονισμό στη Μη-Αντικειμενική Τέχνη και στην Δέκατη Κρατική Έκθεση: Μη-Αντικειμενική Δημιουργία και Σουπρεματισμός στη Μόσχα. Στις δεκαετίες 1920-1930 δημιούργησε μια σειρά νεκρών φύσεων με γεωμετρικές φόρμες και χρωματικούς συνδυασμούς. Το 1922 παρουσίασε έργα του στην Πρώτη Έκθεση Ρωσικής Τέχνης στην «Γκαλερί βαν Ντίμεν» στο Βερολίνο. Κατά το διάστημα 1923-1930 σχεδίασε μια σειρά φουτουριστικών εκδόσεων και το 1925 στράφηκε στον πουρισμό. Το 1936 ζωγράφισε μία μνημειακή σύνθεση για τον προθάλαμο του Πανρωσικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Αλιείας και Ωκεανογραφίας με τίτλο Η Ζωή στη Θάλασσα.

en The Kliunkov family lived in Ukraine (1881- 1892), where Ivan Vasilievich Kliun (Kliunkov) (Bolshiye Gorki, Porkoskii regim, Vladimir province, September 1st, 1873- Moscow, December 13th, 1943) worked as a bookkeeper at a sugar factory in Voronezh Province. During the years 1892-1893 he lived in Poland. In 1898 he returned to Moscow and started attending the School of the Society for the Encouragement of the Arts. Working as a bookkeeper he attended lessons at various studios, such as Fiodor Rerberg’s, where he met Malevich (1906). He participated in several exhibitions in Moscow, St.Petersburg, Orel and Kursk. From 1914 to 1916 he created a series of relieves and spatial sculptures. In 1915 he followed Malevich’s Suprematism. In 1915-1916 he participated in the major avant-garde exhibitions, including First Futurist Exhibition of Paintings: Tramway V and The Last Futurist Exhibition of Pictures: 0.10 in Petrograd as well as in The Store and in the sxhibition of the group “Jack of Diamonds”, both in Moscow. From 1918 onwards he was the director of the Central Exhibition Bureau of the People’s Commissariat for Enlightenment (IZO-NARKOMPROS). From 1918 to 1921 he taught painting at the Free State Art Studios (SVOMAS) and at the Higher State Art-Technical Studios (VKHUTEMAS). In 1920-1921 he joined the Institute of Artistic Culture (INKHUK). In 1919 he participated in the Fifth State Exhibition: From Impressionism to Non-objective Art and in the Tenth State Exhibition: Non-objective Creation and Suprematism in Moscow. During the 1920s and 1930s he created a series of still life paintings based on geometric forms and color relationships. In 1922 he participated in the First Russian Art Exhibition at the “Galerie van Diemen” in Berlin. In 1923-1930 he designed a series of Futurist publications and in 1925 he turned to Pourism. In 1936 he painted a monumental panel, entitled Life in the sea, for the vestibule of the All-Soviet Research Institute of Fishery and Oceanography.

Όνομα χώρου αποθήκευσης/ Γεωγραφική θέση

el MOMus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη, Κολοκοτρώνη 21, 56430 Σταυρούπολη

Παλιός κωδικός

Κωδικός ΥΠΠΟ: 202, Κωδικός Κωστάκη: 186.80, Κωδικός Pictura: C195

CC-0201/I.Kliun-/186.80-202

Τρόπος απόκτησης

el Αγορά

Προέλευση online

el Αγορά του Ελληνικού Κράτους από τους κληρονόμους της οικογένειας Κωστάκη

en Greek State purchase by the heirs of the Costakis’ family

Λεπτομέρειες προέλευσης

Αγοράστηκε από την κόρη του καλλιτέχνη

Βιβλιογραφία

Φως και Χρώμα στη Ρωσική Πρωτοπορία. Η Συλλογή Κωστάκη του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης, Μιλτιάδης Παπανικολάου (επιστημονική επιμέλεια), Κολωνία 2004. Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη - Martin Gropius Bau, Βερολίνο - Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης – Συλλογή Λούντβιχ, Βιέννη.

Νατάλια Αντάσκινα, Η τύχη της πρωτοπορίας την περίοδο του Ολοκληρωτισμού: Η μη - επίσημη τέχνη του 1920-1940 στη Συλλογή Κωστάκη, στον κατάλογο Ρωσική Πρωτοπορία 1910-1930. Η Συλλογή Γ. Κωστάκη, Άννα Καφέτση (επιστημονική επιμέλεια) Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου, Αθήνα 1995.

Παρατηρήσεις

Σημειώσεις - Παραπομπές Έργου: Φως και Χρώμα αρ. 36, σελ. 89.

Δημιουργία - Παραπομπές: Φως και Χρώμα, 644
Ύφος / Περίοδοι/ Ομάδες/ Κινήματα - Περιγραφή:Πρόκειται για ένα ζωγραφικό σχέδιο της δεκαετίας του 1930, στο οποίο ο Κλιουν συνδυάζει την αφαίρεση με την εν δυνάμει παραστατική απόδοσή της.
Περιγραφή - Παραπομπές: Αντάσκινα, Η τύχη της πρωτοπορίας, στον κατάλογο Καφέτση, 576-590.
Τίτλοι συναφών έργων: Ivan Kliun, Χωρίς τίτλο (185.80), 1930, υδατόχρωμα και κολάζ με χαρτί σε χαρτί, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη.

QR Code

https://dam.momus.gr/files/qr/qr-13441.png

Επιπρόσθετες πληροφορίες

Ο Κλιουν είναι ορθολογικός καλλιτέχνης. Πολλά έργα του μπορούν να θεωρηθούν υπόδειγμα καλλιτεχνικού προσανατολισμού ή ορισμένου σταδίου εξέλιξης της καλλιτεχνικής μορφής. Δεύτερο μεγάλο προτέρημά του ήταν η τάση του για μίμηση και δανεισμό. Ίσως η μεθοδικότητά του και ο ορθολογισμός του να συνδέονται μ'αυτό. Την περίοδο της κρίσης της πρωτοπορίας, όταν παντού σταμάτησαν να εκφράζονται νέες ελκυστικές φόρμες, ο Κλιουν στράφηκε προς τα πίσω, στην ιστορία. Στις νεκρές φύσεις της περιόδου 1925-1932 ο Κλιουν προβάλλεται ως καθαρός εκπρόσωπος της "μετα-πρωτοπορίας", ζωγράφος εν μέρει του σαλονιού, αρκετά διακοσμητικός και πάντα ορθολογικός.
Τη δεκαετία του 1920 και κυρίως τη δεκαετία του 1930 οι καλλιτέχνες έπρεπε να προσαρμοστούν στα νέα ιδεολογικά και καλλιτεχνικά πρότυπα που επέβαλε το καθεστώς μέσω του Σοσιαλιστικού Ρεαλισμού. Το 1934 διατυπώθηκαν από τους κομματικούς ιδεολόγους οι βασικές κατευθύνσεις για την τέχνη και άρχισε η σχεδιασμένη πάλη εναντίον των καλλιτεχνικών ρευμάτων που δεν εντάσσονταν στα προδιαγραμμένα πλαίσια. Αρκετοί λοιπόν από τους καλλιτέχνες επέσρεψαν πίσω στις ρίζες τους, επανεξέτασαν το ρεαλισμό, μια πιο λυρική εκδοχή του, ενώ άλλοι στράφηκαν στην επιστήμη και στην υπηρεσία της τέχνης μέσα από την παραγωγή.