-
Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού
-
el
Η Λιουμπόβ Σεργκέγιεβνα Ποπόβα (1889-1924) σπούδασε αρχικά σε εργαστήρια στη Μόσχα και στη συνέχεια ταξίδεψε για να διευρύνει την καλλιτεχνική της μόρφωση στο εσωτερικό της Ρωσίας, Κίεβο και στην Ιταλία (1910-1912), όπου γνώρισε τη ρωσική εικαστική παράδοση και την τέχνη της Αναγέννησης. Το 1912 εργάστηκε στο εργαστήριο του Τάτλιν στη Μόσχα και συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, μαζί με άλλους Ρώσους καλλιτέχνες όπως η Ναντιέζντα Ουνταλτσόβα και η Βέρα Πέστελ, στην Ακαδημία "Λα Παλέτ". Από το 1914 συμμετείχε στις εκθέσεις της ομάδας "Βαλές Καρό" και ακολούθησε μια σταθερή εκθεσιακή πορεία, συμβάλλοντας σημαντικά στα κινήματα του Κυβοφουτουρισμού, του Σουπρεματισμού - ως ενεργό μέλος της ομάδας "Σουπρέμους" του Καζιμίρ Μαλέβιτς για το διάστημα 1916-1917- και στη συνέχεια του Κονστρουκτιβισμού. Παρουσίασε μεγάλη καλλιτεχνική δραστηριότητα με ευρύ φάσμα εικαστικής παραγωγής, καθώς ασχολήθηκε με το θέατρο, όπου δημιούργησε τα πρωτοποριακά σκηνικά για τα έργα "Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς" του Κρόμελινκ και "Γη σε Αναβρασμό" του Τρετιακόφ, σε παραγωγή του Βσέβολοντ Μέγιερχολντ, ενώ εργάστηκε στο σχεδιασμό υφασμάτων για το Πρώτο Κρατικό Εργοστάσιο Εκτύπωσης Υφασμάτων της Μόσχας. Παράλληλα ενδιαφέρθηκε για τη γραφιστική και παρήγαγε σχέδια για αφίσες, εξώφυλλα περιοδικών, βιβλία και πορσελάνες. Υπήρξε μέλος του ΙΝΧΟΥΚ και δίδαξε στα ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ, πρωτοστατώντας στην οργάνωση ενός νέου συστήματος καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Μετά το θάνατό της το 1924 διοργανώθηκε στη Μόσχα μεγάλη αναδρομική έκθεση, αντιπροσωπευτική του εύρους της εικαστικής παραγωγής της.
Η Βέρα Ιγνάτιεβνα Μούχινα (1889-1953) γεννήθηκε στη Ρίγα και σπούδασε ζωγραφική στα εργαστήρια του Γιουόν και του Μάσκοφ στη Μόσχα, όπου ανέπτυξε στενή σχέση με τη Λιουμπόβ Ποπόβα και τη Ναντιέζντα Ουνταλτσόβα. Μαζί τους ταξίδεψε στο Παρίσι, όπου για το διάστημα 1912-1914 παρακολούθησε μαθήματα του Μπουρντέλ στην Academie de la Grande Chaumiere και διαλέξεις ανατομίας στην Ecole des Beaux Arts, ενώ στον κύκλο επαφών της εκείνης της περιόδου εντάσσονται και οι γλύπτες Ζάντκιν και Λίπσιτς. Καθιερώθηκε ως γλύπτρια που ανήκει στο χώρο της πρωτοπορίας, ωστόσο οι επιρροές του Ροντέν και του Μπουρντέλ είναι εμφανείς στα μνημειακά έργα της και καθιστούν τη γλυπτική της δόκιμη στις απαιτήσεις της σοβιετικής προπαγάνδας, για την οποία εργάστηκε μετά την Επανάσταση. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας γλυπτών "Μόνολιτ" μαζί με τους Μπαμπίτσεφ, Ποπόβα, Κορολιόφ κ.ά., δίδαξε στα ΒΧΟΥΤΕΙΝ της Μόσχας (1926-1930) και παράλληλα με τη συμμετοχή της στη δημιουργία δημόσιων μνημείων ασχολήθηκε με την παραγωγή σκηνικών και κοστουμιών στο θέατρο και τον κινηματογράφο, καθώς και το σχεδιασμό υφασμάτων και ενδυμάτων. Το 1937 ένα μεγάλων διαστάσεων έργο της κοσμούσε το σοβιετικό περίπτερο στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού, ενώ το 1951 φιλοτέχνησε το άγαλμα του Γκόρκι στη Μόσχα.
-
en
Liubov Sergeyevna Popova (1889-1924) first studied in workshops in Moscow and then travelled to broaden her artistic education within Russia, Kiev and Italy (1910-1912), where she became acquainted with the Russian artistic tradition and Renaissance art. In 1912 she worked in Tatlin's studio in Moscow and continued her studies in Paris, along with other Russian artists such as Nadezhda Udalchova and Vera Pestel, at the La Palette Academy. From 1914 she participated in the exhibitions of the "Vales Caro" group and followed a steady exhibition career, making important contributions to the movements of Cubism, Suprematism - as an active member of Kazimir Malevich's "Supremus" group for the period 1916-1917 - and then Constructivism. She showed great artistic activity with a wide range of artistic production, being involved in the theatre, where he created the pioneering sets for Cromelinck's The Magnanimous Cuckold and Tretyakov's Earth in Turmoil, produced by Vsevolod Meyerhold, and worked on the design of fabrics for the First State Textile Printing Factory in Moscow. At the same time he became interested in graphic design and he produced designs for posters, magazine covers, books and porcelain. She was a member of INHOOK and taught at the BHOUTEMAS, pioneering the organization of a new system of art education. After her death in 1924, a major retrospective exhibition representative of the breadth of her artistic output was held in Moscow.
Vera Ignatievna Muchina (1889-1953) was born in Riga and studied painting at the workshops of Yuon and Maskov in Moscow, where she developed a close relationship with Lyubov Popova and Nadezhda Udalchova. She travelled with them to Paris, where she attended Bourdelle's classes at the Academie de la Grande Chaumiere and anatomy lectures at the Ecole des Beaux Arts between 1912 and 1914, while the sculptors Zadkin and Lipschitz also joined her circle of contacts during this period. She established herself as a sculptor belonging to the avant-garde, but the influences of Rodin and Bourdelle are evident in her monumental works and make her sculpture suitable for the demands of Soviet propaganda, for which she worked after the Revolution. She was a founding member of the Monolit sculpture group along with Babichev, Popova, Korolyov, etc., taught at the Moscow Bkhutin (1926-1930), and alongside her involvement in the creation of public monuments she was involved in the production of stage and costume sets for the theatre and cinema, as well as the design of textiles and clothing. In 1937 a large-scale work of hers adorned the Soviet pavilion at the Paris International Exhibition, and in 1951 she created the statue of Gorky in Moscow.
