CDA-0272
Item
Αντικείμενο/ Έργο
- Κωδικός έργου
- CDA-0272
- Είδος έργου/ Τύπος τεκμηρίου
- el Φωτογραφία
- en Photograph
- Μουσείο
- el Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης
- en Museum of Modern Art
- Συλλογή
- el Δωρεά Κωστάκη - Αρχείο
- en Costakis Donation-Archive
Θέμα
- Θέμα: Ταξινόμηση αντικειμένου/ έργου (Ύφος/ Τάση/ Ομάδες/ Κινήματα)
- el Ρωσική Πρωτοπορία
- el Κονστρουκτιβισμός
- el Θέατρο
- el Παραγωγισμός
- en Russian Avantgarde
- en Constructivism
- en Theater
- en Productivism
Τίτλοι ή Ονόματα
- Τίτλος έργου
- el Φωτογραφία από το θεατρικό έργο "Ο Θάνατος του Ταρέλκιν"
- en Photograph of the play "Tarelkin's Death»"
Δημιουργία
- Δημιουργός
- el Στεπάνοβα, Βαρβάρα (1894-1958)
- en Stepanova, Varvara (1894-1958)
- Χρονολογία/ Ημερομηνία δημιουργίας
- 1922
- Πιο πρώιμη χρονολογία (από)
- 1922
- Πιο πρόσφατη χρονολογία (έως)
- 1922
- Τόπος δημιουργίας
- Μόσχα
Μετρήσεις
- Ύψος σε εκατοστά
- 16.7
- Πλάτος σε εκατοστά
- 11.5
Περιγραφή αντικειμένου
- Περιγραφή έργου
- el Φωτογραφικό στιγμιότυπο της θεατρικής παράστασης "Ο Θάνατος του Ταρέλκιν". Εικονίζεται ένας ηθοποιός σε σκηνική κατασκευή της Στεπάνοβα.
- en Photograph of the theatrical play "The Death of Tarelkin". An actor is depicted in a set construction by Stepanova.
Δημιουργός
- Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού
-
el
Stepanova Varvara / Στεπάνοβα Βαρβάρα
Η Βαρβάρα Φιοντόροβνα Στεπάνοβα γεννήθηκε στη Λιθουανία το 1894 και το 1911 παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Καζάν, όπου γνωρίστηκε με τον μετέπειτα σύζυγό της Αλεξάντρ Ρότσενκο. Από το 1912 συνέχισε τις σπουδές της στη Μόσχα και φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών Στρόγκονοφ. Υπήρξε μέλος του ΙΖΟ Νάρκομπρος και παρουσίασε έντονη εκθεσιακή δραστηριότητα, με συμμετοχές στην Πέμπτη Κρατική Έκθεση (1918-1919), στην Έκθεση των Τεσσάρων (1920) και στην έκθεση 5Χ5=25. Στα χρόνια 1920-1923 μαζί με τον Ρότσενκο ήταν μέλος του ΙΝΧΟΥΚ και συμμετείχε ενεργά στη διαμόρφωση και την εξέλιξη του κινήματος του Κονστρουκτιβισμού. Η καλλιτεχνική της δημιουργία επεκτάθηκε σε διάφορους τομείς εφαρμοσμένων τεχνών αλλά και στην παραγωγή. Από το 1919 ασχολήθηκε με το σχεδιασμό βιβλίων και το 1922 ανέλαβε τη δημιουργία των σκηνικών και των κοστουμιών για το θεατρικό έργο Ο Θάνατος του Ταρέλκιν του Μέγιερχολντ, ενώ για ένα διάστημα (1923-1924) εργάστηκε στο Πρώτο Κρατικό Εργοστάσιο Εκτύπωσης Υφαντών της Μόσχας, ως σχεδιάστρια. Στη δεκαετία του 1920, παράλληλα με τη διδακτική της δραστηριότητα στα ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ, υπήρξε συνεργάτης των περιοδικών ΛΕΦ και ΝΟΒΙ ΛΕΦ, ενταγμένη στον κύκλο του Μαγιακόφσκι. Η ενασχόλησή της με τη γραφιστική και την τυπογραφία συνεχίστηκε και στην επόμενη δεκαετία, καθώς εργάστηκε σε διάφορα περιοδικά, μεταξύ των οποίων και η Η Οικοδόμηση της ΕΣΣΔ. Αργότερα, όπως και ο Ρότσενκο, στράφηκε στη ζωγραφική. Πέθανε τον Μάιο του 1958 στη Μόσχα. - en Varvara Fedorovna Stepanova (Kaunas- Kovno, Lithuania, November 5th, 1894; Moscow, May 20th, 1958) studied at the School of Fine Arts in Kazan (1910-1911) where she met Aleksandr Rodchenko, her future husband. In 1913 she moved to Moscow, studied under Ilia Mashkov and Konstantin Yuon and entered the Stroganov Art and Industry Institute. She exhibited at the Fifth State Exhibition: From Impressionism to Non-objective Art (1918-1919) and the Tenth State Exhibition: Non-objective Creation and Suprematism (1919) in Moscow. She participated in the Exhibition of Four (Moscow, 1920 -with Kandinsky, Rodchenko, and Nikolai Sinezubov), in the exhibition 5 x 5 = 25 (Moscow, 1921) and also in the First Russian Art Exhibition at the “Galerie van Diemen” in Berlin (1922). During the years 1917-1919 she wrote zaum poetry. In addition she created non-representational collage and calligraphic books. In 1918 she joined The Visual Arts Department of the People’s Commissariat for Enlightenment (IZO NARKOMPROS) and during the years 1920 - 1923 she was an active member of the Institute of Artistic Culture (INKHUK). In 1922 she designed the costumes and sets for Aleksandr Sukhovo-Kobylin’s Death of Tarelkin, in which, under the direction of Vsevolod Meierkhold, she worked out variations on mechanical, robotlike constructions of the human figure. She also designed sets for Vitalii Zhemchuzhyi’s Book Evening in 1924. In 1923-1924 she began workins as a textile designer together with Liubov Popova at the First State Textile Print Factory in Moscow. From 1923 to 1928 she was closely associated with the journal LEF (Left Front of the Arts) and Novyi LEF (New Left Front of the Arts), edited by Osip Brik and Vladimir Maiakovsky. Stepanova was a member of the Productivist group with Rodchenko, Popova and Tatlin. Furthermore, she taught in the Textile Department of the Higher State Art-Technical Studios (VKHUTEMAS) from 1924 to 1925. In 1925 she participated in the Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes in Paris. From the mid-1920s onwards she focused on graphic design, on typographic and poster design as well as on cinematography. In the 1930s she worked for several magazines including USSR in Construction. She started painting again in the late 1930s.
Τρέχουσα θέση/ φύλαξη
- Όνομα χώρου αποθήκευσης/ Γεωγραφική θέση
- el Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Εγνατίας 154, 54636 Θεσσαλονίκη
- Παλιός κωδικός
- Κωδικός Pictura: Α296
Ιδιοκτησία συλλογής
- Τρόπος απόκτησης
- el Δωρεά
- Προέλευση online
- el Δωρεά της Οικογένειας Κωστάκη
- en Donation of the Costakis' family
Βιβλιογραφία
- Βιβλιογραφία
-
Rodchenko - Stepanova, κατάλογος έκθεσης, Fundacion Banco Central Hispanoamericano, Madrid Capital Europea de la Cultura, 1992
Невер Петер (ed.), Александр Родченко - Варвара Степанова. Будущее-единственая наша цель ..., κατάλογος έκθεσης, Австрийский Музей Прикладного Искусства, Вена, 1991
Lutz Becker (ed.), Κατασκευή. Ο Τάτλιν και ο κύκλος του, κατάλογος έκθεσης, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, 2001
Φως και Χρώμα στη Ρωσική Πρωτοπορία, Η Συλλογή Κωστάκη του Κρατικού μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, κατάλογος έκθεσης, Martin-Gropius-Bau, Βερολίνο, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης - Συλλογή Λούντβιχ, Βιέννη, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, 2005
Παπανικολάου Μιλτιάδης (επιμ.), Πρωτοπορία. Αριστουργήματα της Συλλογής Κωστάκη, κατάλογος έκθεσης, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, 2000.
Καφέτση Άννα (επιμ.), Ρωσική Πρωτοπορία 1910-1930. Η Συλλογή Κωστάκη, κατάλογος έκθεσης, Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου, Αθήνα, 1995.
Bowlt John & Drutt Matthew (eds), Amazons of the Avant-Garde, κατάλογος έκθεσης, The Solomon R.Guggenheim Foundation, New York, 2000.
Rudnitsky Konstantin, Russian and Soviet Theater 1905-1932, Harry N.Abrams, New York, 1988.
Παρατηρήσεις
- Παρατηρήσεις
-
Βαθμός (συμμετοχής) Δημιουργού: Φωτογραφία από θεατρικό έργο του οποίου τα σκηνικά και κοστούμια σχεδίασε η Βαρβάρα Στεπάνοβα.
Ύφος / Περίοδοι/ Ομάδες/ Κινήματα - Περιγραφή:Η Βαρβάρα Στεπάνοβα συνεργάστηκε με το Θέατρο της Επανάστασης του Βσέβολοντ Μέγιερχολντ, όπου εφάρμοσε τις αρχές του Κονστρουκτιβισμού στο σχεδιασμό κοστουμιών και σκηνικών. Έχοντας ήδη την εμπειρία στην κατασκευή "κονστρουκτιβιστικών" στολών εργασίας και ως μέλος της ομάδας στο ΙΝΧΟΥΚ, η Στεπάνοβα δημιούργησε σκηνικά και ενδύματα που φέρουν στοιχεία του κινήματος, όπως το βιομηχανικό περιβάλλον, η αυστηρή τεκτονική άρθρωση, η χρήση υλικών όπως το μέταλλο και το ξύλο, η μηχανική κίνηση και λειτουργία των συσκευών.
Υλικά και Τεχνικές Περιγραφή: Ασπρόμαυρη φωτογραφία
Περιγραφή - Παραπομπές: Rudnitsky, Russian and Soviet Theater, σ. 94-95
Other metadata
- Επιπρόσθετες πληροφορίες
- Η παράσταση ανέβηκε στη Μόσχα το 1922 σε σκηνοθεσία του Βσέβολοντ Μέγιερχολντ και σκηνικά και κοστούμια της Βαρβάρα Στεπάνοβα. Η διάθεση απόδοσης του έργου σε μια ατμόσφαιρα τσίρκου, κατά την πρόθεση του Μέγιερχολντ, υλοποιείται με την κατασκευή των σκηνικών που μοιάζουν με μηχανικές συσκευές, βαμμένες λευκές, απογυμνωμένες από κάθε είδους διακοσμητικό στοιχείο, αυτόματες, κινούμενες και πολλές φορές μακάβριες, όπως η γιγάντια μηχανή του κιμά που δεσπόζει ως το κεντρικό τμήμα του σκηνικού. Οι συσκευές αυτές με την "αυτόβουλη" κίνηση εμπλέκονται στη δράση του έργου, αποπνέουν μια δυσοίωνη υπόνοια ζωής και συχνά θυμίζουν όργανα βασανιστηρίων, δημιουργώντας μια δυσάρεστη αίσθηση ενός "τρομαχτικού τσίρκου", όπως το διατύπωσε ο Βασίλι Σαχνόφσκι. Τα κοστούμια των ηθοποιών παραπέμπουν σε στολές φυλακισμένων ή τροφίμων νοσοκομείο, σε κάθε περίπτωση σημειωλογικά αναφέρονται σε ιδιότητα εγκλείστου, εντείνοντας το κλειστοφοβικό αίσθημα.
