-
Συνοπτικό βιογραφικό δημιουργού
-
el
Η Λιουμπόβ Σεργκέγιεβνα Ποπόβα (1889-1924) σπούδασε αρχικά σε εργαστήρια στη Μόσχα και στη συνέχεια ταξίδεψε για να διευρύνει την καλλιτεχνική της μόρφωση στο εσωτερικό της Ρωσίας, Κίεβο και στην Ιταλία (1910-1912), όπου γνώρισε τη ρωσική εικαστική παράδοση και την τέχνη της Αναγέννησης. Το 1912 εργάστηκε στο εργαστήριο του Τάτλιν στη Μόσχα και συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, μαζί με άλλους Ρώσους καλλιτέχνες όπως η Ναντιέζντα Ουνταλτσόβα και η Βέρα Πέστελ, στην Ακαδημία "Λα Παλέτ". Από το 1914 συμμετείχε στις εκθέσεις της ομάδας "Βαλές Καρό" και ακολούθησε μια σταθερή εκθεσιακή πορεία, συμβάλλοντας σημαντικά στα κινήματα του Κυβοφουτουρισμού, του Σουπρεματισμού - ως ενεργό μέλος της ομάδας "Σουπρέμους" του Καζιμίρ Μαλέβιτς για το διάστημα 1916-1917- και στη συνέχεια του Κονστρουκτιβισμού. Παρουσίασε μεγάλη καλλιτεχνική δραστηριότητα με ευρύ φάσμα εικαστικής παραγωγής, καθώς ασχολήθηκε με το θέατρο, όπου δημιούργησε τα πρωτοποριακά σκηνικά για τα έργα "Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς" του Κρόμελινκ και "Γη σε Αναβρασμό" του Τρετιακόφ, σε παραγωγή του Βσέβολοντ Μέγιερχολντ, ενώ εργάστηκε στο σχεδιασμό υφασμάτων για το Πρώτο Κρατικό Εργοστάσιο Εκτύπωσης Υφασμάτων της Μόσχας. Παράλληλα ενδιαφέρθηκε για τη γραφιστική και παρήγαγε σχέδια για αφίσες, εξώφυλλα περιοδικών, βιβλία και πορσελάνες. Υπήρξε μέλος του ΙΝΧΟΥΚ και δίδαξε στα ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ, πρωτοστατώντας στην οργάνωση ενός νέου συστήματος καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Μετά το θάνατό της το 1924 διοργανώθηκε στη Μόσχα μεγάλη αναδρομική έκθεση, αντιπροσωπευτική του εύρους της εικαστικής παραγωγής της.
Ο Αλεξάντρ Αλεξάντροβιτς Βέσνιν (1883-1959) καθιερώθηκε ως ζωγράφος, σκηνογράφος και αρχιτέκτονας. Παρακολούθησε μαθήματα στην Πρακτική Ακαδημία της Μόσχας και στο Ινστιτούτο Πολιτικών Μηχανικών της Πετρούπολης κατά τα διαστήματα 1901-1904 και 1911-1912, ενώ παράλληλα μαθήτευε στα εργαστήρια του Κονσταντίν Γιουόν και του Γιαν Τσιονγκλίνσκι. Ξεκίνησε την εκθεσιακή του δραστηριότητα από το 1911 και εισήλθε στους κύκλους της πρωτοπορίας εργαζόμενος στο εργαστήριο του Βλαντίμιρ Τάτλιν (1912-1914). Απέκτησε επαφές με πολλούς καλλιτέχνες όπως ο Ρότσενκο και η Στεπάνοβα, είχε μια ιδιαίτερα στενή σχέση με τη Λιουμπόβ Ποπόβα και μετείχε μαζί τους στην έκθεση 5x5=25. Υπήρξε ενεργό μέλος του ΙΝΧΟΥΚ, όπου διατύπωσε τις αρχές του Κονστρουκτιβισμού στην Αρχιτεκτονική. Συνεργάστηκε με τον Μέγιερχολντ στο θέατρο, δημιουργώντας κονστρουκτιβιστικά σκηνικά για τις θεατρικές παραστάσεις (1918-1923), αλλά και στην οργάνωση μαζικών εκδηλώσεων, όπου μαζί με την Ποπόβα σχεδίασε τις μακέτες της Πόλης του Μέλλοντος για το φεστιβάλ "Ο αγώνας και η νίκη των Σοβιέτ" (1921). Κατά την περίοδο 1923-1925 υπήρξε μόνιμος συνεργάτης του περιοδικού ΛΕΦ, μαζί με μια ομάδα μαθητών του ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ που δημιούργησε. Εργάστηκε με τα αδέλφια του Λεονίντ και Βίκτορ στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και το 1925 συγκρότησε την Ένωση Σύγχρονων Αρχιτεκτόνων (ΟΣΑ), ενώ κατά τη δεκαετία 1939-1949 υπήρξε πρόεδρος της Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής.
O Aλεξάντρ Mιχαήλοβιτς Ρότσενκο (Πετρούπολη, 23 Νοεμβρίου 1891 - Μόσχα, 3 Δεκεμβρίου 1956) σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Καζάν (1910-1914), όπου γνώρισε και τη μέλλουσα γυναίκα του Βαρβάρα Στεπάνοβα. Μετά την αποφοίτησή του εγκαταστάθηκε στη Μόσχα, όπου παρακολούθησε μαθήματα στο Καλλιτεχνικό και Τεχνικό Ινστιτούτο Στρόγκανοφ. Η πρώτη μεγάλη έκθεση που συμμετείχε ήταν Το Μαγαζί (Μόσχα 1916), οργανωμένη από τον Τάτλιν. Η εξοικείωσή του με το σουπρεματισμό του Μαλέβιτς και της Ροζάνοβα, τα αντι-ανάγλυφα του Τάτλιν, όπως επίσης και οι θεωρίες του Καντίνσκι διαδραμάτισαν πρωταρχικό ρόλο στη διαμόρφωσή του ως καλλιτέχνη. Το 1918 πραγματοποίησε ατομική έκθεση στη Λέσχη της Αριστερής Ομοσπονδίας στη Μόσχα. Ξεκινώντας από το 1915 δημιούργησε σειρές ζωγραφικών έργων και σχεδίων εκφράζοντας τη θεωρία του για το λινεαρισμό, την οποία εφάρμοσε σε τρισδιάστατες αναδιπλωμένες και αιωρούμενες κινητές κατασκευές κατά το διάστημα 1920-1921. Από το 1918 εργάστηκε σε διάφορους τομείς του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης (IZO NΑΡΚΟΜΠΡΟΣ) και ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα στην οργάνωση της καλλιτεχνικής ζωής της Μόσχας. Το διάστημα 1919-1920 ήταν μέλος της ομάδας «ΖΙΒΣΚΟΥΛΠΤΑΡΧ» («Ένωση Ζωγραφικών, Γλυπτικών και Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων») και συμμετείχε στις δύο εκθέσεις που οργάνωσε η ομάδα στη Μόσχα το 1920. Επίσης συμμετείχε στην Δέκατη Κρατική Έκθεση: Μη-Αντικειμενική Δημιουργία και Σουπρεματισμός (1919), στην οποία ήταν ο πρώτος που παρουσίασε κατασκευές χώρου, και στην Έκθεση των Τεσσάρων στη Μόσχα το 1920. Την ίδια χρονιά έγινε ιδρυτικό μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (IΝΧΟΥΚ) και ένας από τους εμπνευστές (μαζί με τον Kαντίσκι κ.ά.) της δημιουργίας ενός δικτύου καλλιτεχνικών μουσείων σε ολόκληρη τη χώρα. Ήταν επίσης καθηγητής στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και στο Ανώτερο Κρατικό Καλλιτεχνικό και Τεχνικό Ινστιτούτο (ΒΧΟΥΤΕΪΝ), όπου δίδαξε για δέκα χρόνια (1920-1930). Ήταν μέλος της ομάδας των Παραγωγιστών. Συμμετείχε στη δεύτερη (1920) και στην τρίτη (1921) έκθεση της «Εταιρείας Νέων Καλλιτεχνών», στην έκθεση 5 x 5 = 25 (Mόσχα, 1921) και στην Πρώτη Έκθεση Ρωσικής Τέχνης στη «Γκαλερί βαν Ντίμεν» στο Βερολίνο (1922). Στην δεκαετία του 1920 συνεργάστηκε με το Βλαντιμίρ Μαγιακόφκσι στον τομέα της διαφήμισης, όπως επίσης και με τα περιοδικά ΛΕΦ (Αριστερό Μέτωπο των Τεχνών) και Νόβι ΛΕΦ (Νέο Αριστερό Μέτωπο των Τεχνών). Το 1925 σχεδίασε μια λέσχη εργατών, τα σχέδια της οποίας εξέθεσε στο σοβιετικό περίπτερο στη Διεθνή Έκθεση Σύγχρονων Διακοσμητικών και Βιομηχανικών Τεχνών στο Παρίσι. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920 ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη φωτογραφία, τη σκηνογραφία, την τυπογραφία και τις γραφικές τέχνες. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 έφτιαξε πολλά σχέδια για το περιοδικό Η Οικοδόμηση της ΕΣΣΔ και άρχισε να ζωγραφίζει. Στις αρχές της δεκαετίας του 1940 ζωγράφισε πίνακες αφηρημένης τεχνοτροπίας.
-
en
Liubov Sergeevna Popova (1889-1924) first studied in workshops in Moscow and then travelled to broaden her artistic education within Russia, Kiev and Italy (1910-1912), where she became acquainted with the Russian artistic tradition and Renaissance art. In 1912 she worked in Tatlin's studio in Moscow and continued her studies in Paris, along with other Russian artists such as Nadezhda Udalchova and Vera Pestel, at the La Palette Academy. From 1914 she participated in the exhibitions of the "Vales Caro" group and followed a steady exhibition career, making important contributions to the movements of Cubism, Suprematism - as an active member of Kazimir Malevich's "Supremus" group for the period 1916-1917 - and then Constructivism. She showed great artistic activity with a wide range of artistic production, being involved in the theatre, where she created the pioneering sets for Cromelinck's The Magnanimous Cuckold and Tretyakov's Earth in Turmoil, produced by Vsevolod Meyerhold, and worked on the design of fabrics for the First State Textile Printing Factory in Moscow. At the same time she became interested in graphic design and produced designs for posters, magazine covers, books and porcelain.
She was a member of INHOOK and taught at the BHOUTEMAS, pioneering the organization of a new system of art education. After her death in 1924, a major retrospective exhibition representative of the breadth of her artistic output was held in Moscow.
Aleksandr Aleksandrovich Vesnin (1883-1959) established himself as a painter, set designer and architect. He attended courses at the Moscow Practical Academy and the Institute of Civil Engineering in Petrograd between 1901-1904 and 1911-1912, while also studying in the workshops of Konstantin Yuon and Jan Tsiolkovsky. He began his exhibition activity in 1911 and entered avant-garde circles working in Vladimir Tatlin's studio (1912-1914). He made contacts with many artists such as Rochenko and Stepanova, had a particularly close relationship with Liubov Popova and participated with them in the exhibition 5x5=25. He was an active member of INHUK, where he formulated the principles of Constructivism in Architecture. He collaborated with Meyerhold in the theatre, creating Constructivist sets for theatre performances (1918-1923), and in the organisation of mass events, where together with Popova he designed the models of the City of the Future for the festival "The Struggle and Victory of the Soviets" (1921). In the period 1923-1925 he was a permanent contributor to the magazine Lef, together with a group of students of the BHOUTEMAS he created. He worked with his brothers Leonid and Victor in architectural design and in 1925 he formed the Union of Modern Architects (OSA), and in 1939-1949 he was president of the Academy of Architecture.
Aleksandr Mikhailovich Rodchenko (St.Petersburg, November 23rd, 1891; Moscow, December 3rd, 1956) attended the School Fine Arts in Kazan (1910-1914), where he met his future wife Varvara Stepanova. After his graduation he moved to Moscow and attended the Stroganov Art and Industry Institute. The first major exhibition in which he participated was The Store (Moscow, 1916), organized by Vladimir Tatlin. His familiarity with the Suprematism of Malevich and Rozanova, as well as with Tatlin’s counter-reliefs and Kandinsky’s theories, played an important role in his evolution and integration as an artist. In 1918 he had a one-man show at the “Club of the Leftish Federation” in Moscow. From 1915 onwards, he executed a series of compass-and-ruler paintings and drawings, on the basis of his theory of Linearism, which he applied upon three-dimensional folding and hanging mobile constructions during the years 1920-1921. From 1918 onwards he worked on various sections of The Visual Arts Department of the People’s Commissariat for Enlightenment (IZO NARKOMPROS) and played an important role in the artistic life of Moscow. He was also member (1919-1920) of a group called “Zhivskulparkh” (“Commission of Painterly-Sculptural-Architectural Synthesis”) and participated in two exhibitions in Moscow in 1920. He also exhibited at the Tenth State Exhibition: Non-objective Creation and Suprematism (Moscow, 1919), where he was the first to show spatial constructions as well as in the Exhibition of Four (with Kandinsky, Stepanova and Sinezubov) in Moscow (1920). He was a founding member of the Institute of Artistic Culture (INKHUK) in 1920 and at the same year was one of the instigators (with Kandinsky and others) of a network of art museums throughout the country. He became professor at the Higher State Art-Technical Studios (VKHUTEMAS) and at the Higher State Art-Technical Institute (VKHUTEIN), where he taught for ten years (1920-1930). He was a member of the Productivist group. He participated in the second (1920) and the third (1921) exhibition of the “Society of Young Artists”, in the exhibition 5 x 5 =25 in Moscow (1921) and in the First Russian Art Exhibition at the “Galerie van Diemen” in Berlin (1922). In the 1920s he worked with Vladimir Maiakovskii in the field of advertising and in close association with the magazines LEF (Left Front of the Arts) and Novyi LEF (New Left Front of the Arts). In 1925 he made the designs for a worker’s club, which were exhibited at the Soviet Pavilion at the Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes in Paris. In the late 1920s he laid stress on photography, stage design, typography and graphic design. During the 1930s he executed numerous designs for the magazine USSR in Construction and started painting. In the early 1940s he produced paintings in an abstract style.
