-
Στο εργαστήριο του ΓΚΙΝΧΟΥΚ πειραματίζονταν όχι με την πιστή αναπαραγωγή της φύσης, αλλά σκόπευαν στην κατανόηση των σχημάτων, των χρωμάτων, του όγκου και του βάθους των στοιχείων που τη συνθέτουν σε σχέση πάντοτε με το χώρο. Οι μαθητές εκτελούσαν τα πειράματα με μεγάλο ζήλο και παρουσίαζαν τα αποτελέσματα στο δάσκαλο.
Οι πίνακες της Ξένιας Έντερ που παρουσιάζουν διάφορα τοπία είναι plein air. Παρουσιάζουν οριζόντιες και καθετες εικόνες των τοπίων που παρατηρούσε η καλλιτέχνιδα με το σύστημα της «διευρυμένης όρασης» του Ματιούσιν. Τα χρώματα και οι μορφές όλων των φυσικών αντικειμένων (δέντρα, θάμνοι, αγροί, λίμνες κ.ά.) αλληλενεργούν και δημιουργούν έναν πολύχρωμο ρυθμό σε όλη την επιφάνεια. Τα ξεχωριστά αντικείμενα,που διακρίνονται στη συνήθη προοπτική, εξαφανίζονται και βλέπουμε το φως και το χρώμα που χαρακτηρίζουν ένα τοπίο, την εικόνα της φύσης, αυτό που αποκαλούσε ο Ματιούσιν «Νέο Ρεαλισμό του Χώρου». Η εικόνα της Λίμνης στους χαρακτηριστικούς πίνακές της επηρεάζεται από το χρόνο και την εποχή της παρατήρησης. Τα πρόσθετα χρώματα, που συνδέουν τα κύρια, δεν είναι ζωηρά, αλλά εντείνουντη φωτεινότητα και καθαρότητα των κύριων. Η Ξένια Έντερ έχει μια τάση για τον γεωμετρισμό και συχνά τα τοπία της μετατρέπονται σε μωσαϊκά πολύχρωμων σχημάτων.
-
Στο εργαστήριο του ΓΚΙΝΧΟΥΚ πειραματίζονταν όχι με την πιστή αναπαραγωγή της φύσης, αλλά σκόπευαν στην κατανόηση των σχημάτων, των χρωμάτων, του όγκου και του βάθους των στοιχείων που τη συνθέτουν σε σχέση πάντοτε με το χώρο. Οι μαθητές εκτελούσαν τα πειράματα με μεγάλο ζήλο και παρουσίαζαν τα αποτελέσματα στο δάσκαλο.
Οι πίνακες της Ξένιας Έντερ που παρουσιάζουν διάφορα τοπία είναι plein air. Παρουσιάζουν οριζόντιες και καθετες εικόνες των τοπίων που παρατηρούσε η καλλιτέχνιδα με το σύστημα της «διευρυμένης όρασης» του Ματιούσιν. Τα χρώματα και οι μορφές όλων των φυσικών αντικειμένων (δέντρα, θάμνοι, αγροί, λίμνες κ.ά.) αλληλενεργούν και δημιουργούν έναν πολύχρωμο ρυθμό σε όλη την επιφάνεια. Τα ξεχωριστά αντικείμενα,που διακρίνονται στη συνήθη προοπτική, εξαφανίζονται και βλέπουμε το φως και το χρώμα που χαρακτηρίζουν ένα τοπίο, την εικόνα της φύσης, αυτό που αποκαλούσε ο Ματιούσιν «Νέο Ρεαλισμό του Χώρου». Η εικόνα της Λίμνης στους χαρακτηριστικούς πίνακές της επηρεάζεται από το χρόνο και την εποχή της παρατήρησης. Τα πρόσθετα χρώματα, που συνδέουν τα κύρια, δεν είναι ζωηρά, αλλά εντείνουν τη φωτεινότητα και καθαρότητα των κύριων. Η Ξένια Έντερ έχει μια τάση για τον γεωμετρισμό και συχνά τα τοπία της μετατρέπονται σε μωσαϊκά πολύχρωμων σχημάτων.
-
Η Ξένια Έντερ μας παρουσιάζει ένα ανεικονικό, μη-παραστατικό θέμα που θυμίζει έντονα και τα υπόλοιπα ζωγραφικά σχέδιά της, καθώς είναι και αυτό ζωγραφισμένο στα πλαίσια της Οργανικής Παιδείας. Η καμπύλη γραμμή, και όχι η ευθεία, έγινε η βάση της εικαστικής δομής των έργων της, ενώ το χρώμα χρησιμοποιήθηκε σύμφωνα με τους οργανικούς νόμους της φύσης. Οι γραμμές αυτές αποτελούσαν το πρότυπο της δημιουργίας, η οποία δεν αποσκοπούσε στο να αντιγράψει τη φύση, αλλά στο να αποδώσει με τη βοήθεια των εικαστικών μέσων τις «χειρονομίες» της φύσης πάνω στον καμβά. Για τον Matiushin η ζωγραφική επιφάνεια αποτελεί τμήμα της φύσης, και τα στοιχεία που τη συνθέτουν –υφή, χρώμα, σχέδιο- λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες που τη διέπουν.
-
Η Ξένια Έντερ μας παρουσιάζει ένα ανεικονικό, μη-παραστατικό θέμα που θυμίζει έντονα και τα υπόλοιπα ζωγραφικά σχέδιά της, καθώς είναι και αυτό ζωγραφισμένο στα πλαίσια της Οργανικής Παιδείας. Η καμπύλη γραμμή, και όχι η ευθεία, έγινε η βάση της εικαστικής δομής των έργων της, ενώ το χρώμα χρησιμοποιήθηκε σύμφωνα με τους οργανικούς νόμους της φύσης. Οι γραμμές αυτές αποτελούσαν το πρότυπο της δημιουργίας, η οποία δεν αποσκοπούσε στο να αντιγράψει τη φύση, αλλά στο να αποδώσει με τη βοήθεια των εικαστικών μέσων τις «χειρονομίες» της φύσης πάνω στον καμβά. Για τον Matiushin η ζωγραφική επιφάνεια αποτελεί τμήμα της φύσης, και τα στοιχεία που τη συνθέτουν –υφή, χρώμα, σχέδιο- λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες που τη διέπουν.
-
Η Ξένια Έντερ μας παρουσιάζει ένα ανεικονικό, μη-παραστατικό θέμα που θυμίζει έντονα και τα υπόλοιπα ζωγραφικά σχέδιά της, καθώς είναι και αυτό ζωγραφισμένο στα πλαίσια της Οργανικής Παιδείας. Η καμπύλη γραμμή, και όχι η ευθεία, έγινε η βάση της εικαστικής δομής των έργων της, ενώ το χρώμα χρησιμοποιήθηκε σύμφωνα με τους οργανικούς νόμους της φύσης. Οι γραμμές αυτές αποτελούσαν το πρότυπο της δημιουργίας, η οποία δεν αποσκοπούσε στο να αντιγράψει τη φύση, αλλά στο να αποδώσει με τη βοήθεια των εικαστικών μέσων τις «χειρονομίες» της φύσης πάνω στον καμβά. Για τον Matiushin η ζωγραφική επιφάνεια αποτελεί τμήμα της φύσης, και τα στοιχεία που τη συνθέτουν –υφή, χρώμα, σχέδιο- λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες που τη διέπουν.
-
Η Ξένια Έντερ μας παρουσιάζει ένα ανεικονικό θέμα, μια σπουδή πιθανόν ενός τοπίου. Το έργο θυμίζει τη σειρά "Λίμνες" της καλλιτέχνιδας, καθώς χρώματα και γραμμές έχουν την ίδια διάταξη. Η Σχολή του Matiushin έδωσε τα καλύτερα αποτελέσματά της τη δεκαετία του 1920. Οι μη-αντικειμενικές αρχές και ιδιότητες της θεωρίας του, τόσο διαφορετικές από εκείνες του Σουπρεματισμού, πήραν μορφή μέσα από τα έργα των Enders και του ίδιου. Η καμπύλη γραμμή, και όχι η ευθεία, έγινε η βάση της εικαστικής δομής του έργου του, ενώ το χρώμα χρησιμοποιήθηκε σύμφωνα με τους οργανικούς νόμους της φύσης. Οι γραμμές αυτές αποτελούσαν το πρότυπο της δημιουργίας του, η οποία δεν αποσκοπούσε στο να αντιγράψει τη φύση, αλλά στο να αποδώσει με τη βοήθεια των εικαστικών μέσων τις «χειρονομίες» της φύσης πάνω στον καμβά. Για τον Matiushin η ζωγραφική επιφάνεια αποτελεί τμήμα της φύσης, και τα στοιχεία που τη συνθέτουν –υφή, χρώμα, σχέδιο- λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες που τη διέπουν.
-
Τα έργα της Έντερ μοιάζουν με τα νερά ενός καταρράκτη που έχουν βαφτεί με όλες τις χρωματικές κλίμακες. Η ικανότητά της να συνδυάζει όλα τα χρώματα και παράλληλα να σχηματίζει φόρμες που παραπέμπουν στη φύση είναι εξαιρετική.
Οι μη-αντικειμενικές αρχές και ιδιότητες της Οργανικής θεωρίας του Ματιούσιν, τόσο διαφορετικές από εκείνες του Σουπρεματισμού, πήραν μορφή μέσα από τα έργα των Enders και του ίδιου. Η καμπύλη γραμμή, και όχι η ευθεία, έγινε η βάση της εικαστικής δομής του έργου του, ενώ το χρώμα χρησιμοποιήθηκε σύμφωνα με τους οργανικούς νόμους της φύσης. Οι γραμμές αυτές αποτελούσαν το πρότυπο της δημιουργίας του, η οποία δεν αποσκοπούσε στο να αντιγράψει τη φύση, αλλά στο να αποδώσει με τη βοήθεια των εικαστικών μέσων τις «χειρονομίες» της φύσης πάνω στον καμβά. Για τον Matiushin η ζωγραφική επιφάνεια αποτελεί τμήμα της φύσης, και τα στοιχεία που τη συνθέτουν –υφή, χρώμα, σχέδιο- λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες που τη διέπουν.
-
Aνεικονικό θέμα, πιθανόν σπουδή ενός τοπίου. Η Σχολή του Matiushin έδωσε τα καλύτερα αποτελέσματά της τη δεκαετία του 1920. Οι μη-αντικειμενικές αρχές και ιδιότητες της θεωρίας του, τόσο διαφορετικές από εκείνες του Σουπρεματισμού, πήραν μορφή μέσα από τα έργα των Enders και του ίδιου. Η καμπύλη γραμμή, και όχι η ευθεία, έγινε η βάση της εικαστικής δομής του έργου του, ενώ το χρώμα χρησιμοποιήθηκε σύμφωνα με τους οργανικούς νόμους της φύσης. Οι γραμμές αυτές αποτελούσαν το πρότυπο της δημιουργίας του, η οποία δεν αποσκοπούσε στο να αντιγράψει τη φύση, αλλά στο να αποδώσει με τη βοήθεια των εικαστικών μέσων τις «χειρονομίες» της φύσης πάνω στον καμβά. Για τον Matiushin η ζωγραφική επιφάνεια αποτελεί τμήμα της φύσης, και τα στοιχεία που τη συνθέτουν –υφή, χρώμα, σχέδιο- λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες που τη διέπουν.
-
Zωγραφικό σχέδιο που παραπέμπει στο φυσικό περιβάλλον. Είτε πρόκειται για μια ανατολή ηλίου, είτε για τις φλόγες μιας φωτιάς, είναι ένα έργο στα πλαίσια της Οργανικής Παιδείας και των πειραμάτων που διεξάγονταν στα εργαστήρια. Επάλληλες γραμμές και καμπύλες δημιουργούν ένα σύνολο, έναν όγκο που, αν και δεν απεικονίζει κάτι παραστατικό, μοιάζει με στοιχείο του ορατού, οργανικού μας κόσμου, καθώς είναι αποτέλεσμα των αναρίθμητων παρατηρήσεων της καλλιτέχνιδας στη φύση.
-
Ζωγραφικό έργο με φλογόμορφα σχέδια, που άλλοτε θυμίζουν σπηλιές μέσα στις οποίες καίει άσβεστη η φλόγα της ενέργειας του σύμπαντος και άλλοτε κατασκευές πάνω στην άμμο, καθώς η εικόνα παραπέμπει σε ένα θαλάσσιο τοπίο. Επάλληλες γραμμές και καμπύλες δημιουργούν ένα σύνολο, έναν όγκο που, αν και δεν απεικονίζει κάτι παραστατικό, μοιάζει με στοιχείο του ορατού, οργανικού μας κόσμου, καθώς είναι αποτέλεσμα των αναρίθμητων παρατηρήσεων της Ξένιας Έντερ στη φύση.
-
Πρόκειται για ζωγραφικό σχέδιο που θυμίζει τη σειρά Λίμνες της καλλιτέχνιδας, αποτέλεσμα των πειραμάτων που διεξάγονταν στα εργαστήρια. Επάλληλες γραμμές και καμπύλες δημιουργούν ένα σύνολο, έναν όγκο που, αν και δεν απεικονίζει κάτι παραστατικό, μοιάζει με στοιχείο του ορατού, οργανικού μας κόσμου, καθώς είναι αποτέλεσμα των αναρίθμητων παρατηρήσεων της Ξένιας στη φύση.
-
Zωγραφικό σχέδιο που θυμίζει τη σειρά Λίμνες της καλλιτέχνιδας, αποτέλεσμα των πειραμάτων που διεξάγονταν στα εργαστήρια. Επάλληλες γραμμές και καμπύλες δημιουργούν ένα σύνολο, έναν όγκο που, αν και δεν απεικονίζει κάτι παραστατικό, μοιάζει με στοιχείο του ορατού, οργανικού μας κόσμου, καθώς είναι αποτέλεσμα των αναρίθμητων παρατηρήσεων της Ξένιας στη φύση.
-
Ζωγραφικό σχέδιο που θυμίζει τη σειρά Λίμνες της καλλιτέχνιδας, αποτέλεσμα των πειραμάτων που διεξάγονταν στα εργαστήρια. Επάλληλες γραμμές και καμπύλες δημιουργούν ένα σύνολο, έναν όγκο που, αν και δεν απεικονίζει κάτι παραστατικό, μοιάζει με στοιχείο του ορατού, οργανικού μας κόσμου, καθώς είναι αποτέλεσμα των αναρίθμητων παρατηρήσεων της Ξένιας Έντερ στη φύση.
-
Ζωγραφικό σχέδιο που παρουσιάζει ένα τοπίο, αποτέλεσμα των πειραμάτων που διεξάγονταν στα εργαστήρια. Επάλληλες γραμμές και καμπύλες δημιουργούν ένα σύνολο, έναν όγκο που, αν και δεν απεικονίζει κάτι παραστατικό, μοιάζει με στοιχείο του ορατού, οργανικού μας κόσμου, καθώς είναι αποτέλεσμα των αναρίθμητων παρατηρήσεων της Ξένιας στη φύση.
-
Ζωγραφικό σχέδιο που παρουσιάζει ένα τοπίο, αποτέλεσμα των πειραμάτων που διεξάγονταν στα εργαστήρια. Επάλληλες γραμμές και καμπύλες δημιουργούν ένα σύνολο, έναν όγκο που, αν και δεν απεικονίζει κάτι παραστατικό, μοιάζει με στοιχείο του ορατού, οργανικού μας κόσμου, καθώς είναι αποτέλεσμα των αναρίθμητων παρατηρήσεων της Ξένιας στη φύση.
-
Έντονες καμπυλοειδείς γραμμές διατρέχουν τη ζωγραφική επιφάνεια σχηματίζοντας χρωματιστά μορφώματα.
-
Πολύχρωμες καμπύλες γραμμές κινούνται άτακτα και δυναμικά στο χώρο, σχηματίζοντας διάφορα μορφώματα. Το χρώμα που επικρατεί είναι το μπλε. Η διάταξη του έργου θυμίζει την πυραμιδωτή των ραφαηλικών έργων της Αναγέννησης.
-
Μια μεγάλη κοκκινόμαυρη κηλίδα επεκτείνεται στο χώρο δημιουργώντας αυλάκια και αφήνοντας το χρώμα να διαρρεύσει, να αλλοιωθεί και να νερωθεί αποκτώντας μια ροζ - πορτοκαλί απόχρωση. Το μόρφωμα αιωρείται μέσα στο αγαπημένο μπλε του Μπορίς. Το έργο θυμίζει έντονα ένα ωάριο, θυμίζει μια έκλειψη ηλίου, το μαύρο χρώμα όταν στάζει πάνω στο κόκκινο. Αν και το έργο δεν περιγράφει κάτι παραστατικό θυμίζει έντονα κάτι από το φυσικό περιβάλλον, κάτι που έχουμε ξαναδεί.
-
Πρόκειται για ένα σχέδιο με μολύβι, που θυμίζει τα ανάλογα χρωματικά έργα του Μπορίς. Είναι μια σπουδή όπου σχήματα και σκιοφωτισμοί δημιουργούν μορφώματα και εικόνες.
-
Πρόκειται για ένα ζωγραφικό σχέδιο που παρουσιάζει ένα οργανικό μόρφωμα, το οποίο μοιάζει να αγκαλιάζει τον ίδιο του τον εαυτό. Επάλληλες καμπύλες δημιουργούν ένα σύνολο, έναν όγκο που, αν και δεν απεικονίζει κάτι παραστατικό, μοιάζει με στοιχείο του ορατού, οργανικού μας κόσμου, καθώς είναι αποτέλεσμα των αναρίθμητων παρατηρήσεων του Μπορίς Έντερ στη φύση.
-
Ο Μπορίς Έντερ στο ζωγραφικό σχέδιό του απεικονίζει μια οργανική φόρμα, που θυμίζει έντονα αμοιβάδα. Η κίνηση αυτού του οργανισμού είναι κεντρόφυγη και τα όριά της επεκτείνονται πάνω στο χαρτί. Το ζωγραφικό σχέδιο παραπέμπει και στη διαδικασία της κύησης, καθώς ο οργανισμός αυτός μοιάζει να βρίσκεται σε ένα προστατευμένο, υδάτινο χώρο. Ρεύματα αέρα δίνουν κίνηση στον περιβάλλοντα χώρο της οργανικής μορφής. Θυμίζει τα μορφώματα του Salvador Dali που απεικονίζουν ταυτόχρονα ψάρια, ανθρώπινα προφίλ και έντομα.
-
Ασπρόμαυρη γεωμετρική σύνθεση που δομείται από αλληλοκαλυπτόμενα ή εφαπτόμενα γεωμετρικά σχήματα (κύκλο και κυκλικό τομέα, ορθογώνια, στενόμακρα ορθογώνια, καμπύλες επιφάνειες και ακανόνιστα σχήματα) καθώς και ευθείες γραμμές διαγώνιας κυρίως διεύθυνσης. Ο Μπάμπιτσεφ ήταν ανάμεσα στους καλλιτέχνες που έλαβε μέρος το 1921 στη συζήτηση με θέμα «Η ανάλυση των εννοιών της κατασκευής και της σύνθεσης και η οριοθέτησή τους», η οποία διήρκησε τέσσερις μήνες και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο πρώιμο στάδιο της διαμόρφωσης του κονστρουκτιβισμού. Υπήρξε υπέρμαχος της άποψης πως οι συνθέσεις αποτελούν συνδυασμό επίπεδων στοιχείων, ενώ οι κατασκευές είναι σύνθετες δομήσεις στον χώρο με τη χρησιμοποίηση κάποιων τεταμένων ελασμάτων, γεγονός που αποτυπώνεται στα δύο σχέδια που σώζονται στη Συλλογή Κωστάκη με τίτλο «Κατασκευή» και «Σύνθεση».
-
Πατριωτική αφίσα εναντίον των Τούρκων, τυπωμένη από τον εκδοτικό οίκο "Το Λουμπόκ Σήμερα", Μόσχα 1914. Πρόκειται για έγχρωμη λιθογραφία που απεικονίζει στα αριστερά τον Τούρκο σουλτάνο και αξιωματικούς του και στα δεξιά έναν κοζάκο. Στο κέντρο διακρίνεται θάλασσα και πλοία σε μικρή κλίμακα. Συνοδεύεται από λεζάντα στο κάτω μέρος με δίστιχο του Μαγιακόφσκι: "Α, ο Σουλτάνος κάθησε στο λιμάνι και όλα τα βαπόρια αναποδογύρισαν". Σημείωση στα δεξιά: Το Λουμπόκ σήμερα, Μόσχα, οδ. Τβέρσκαγια 29, διαμ. 30, τηλ. 27864. Σημείωση κάτω αριστερά: τυπογραφείο-λιθογραφείο Σ.Μουχάρσκι, Μόσχα, Μπολσάγια Νικίτσκαγια 22.
-
Πατριωτική αφίσα κατά των Γερμανών, τυπωμένη από οτον εκδοτικό οίκο "Το Λουμπόκ Σήμερα", Μόσχα 1914. Πρόκειται για έγχρωμη λιθογραφία που απεικονίζει ρωσικικά στρατεύματα να πλήττουν το Βερολίνο και να τρέπουν τους Γερμανούς σε φυγή. Στο βάθος αριστερά ο πύργος του Άιφελ. Κάτω από την εικόνα λεζάντα με δύο δίστιχα του Μαγιακόφσκι: "Αχ έλα εσύ Γερμανέ έλα. Ποτέ δε θα φτάσεις στο Παρίσι", "Κι όσο πηγαίνεις σιγά σιγά στο Παρίσι φίλε μου, εμείς θα πάμε στο Βερολίνο".
-
Πατριωτική αφίσα κατά των Τούρκων τυπωμένη στο λιθογραφείο "Το λουμπόκ σήμερα", Μόσχα 1914. Πρόκειται για έγχρωμη λιθογραφία με δύο εικόνες, εκ των οποίων η πρώτη απεικονίζει πλοίο του τουρκικού ναυτικού και η δεύτερη το ίδιο πλοίο να πλήττεται από κανόνια. Τις εικόνες συνοδεύουν τα εξής δίστιχα, πιθανόν του Μαγιακόφσκι: Εικόνα Α: Έπλευσαν αυτό το μήνα οι Τούρκοι με το μισοφέγγαρο". Εικόνα Β: "Πώς θα γίνει στη Σινώπη να μη δουν στεριά". Η εκτύπωση έγινε στο λιθογραφείο-τυπογραφείο Σ.Μουχάρσκι, οδός Μπολσάγια Νικίτσκαγια 22, Μόσχα.
