-
Χαρτί με οδηγίες για την δημιουργία μιας διαφημιστικής κατασκευής. Μελάνι (τυπογραφημένο κείμενο) σε χαρτί. «Πραγματικό ύψος της διαφημιστικής κατασκευής: 2-3 φορές το ύψος του ανθρώπου. Η διαφήμιση προορίζεται ως παράδειγμα για την περιοχή γύρω από τη δημόσια βιβλιοθήκη. Μεμονωμένοι (ξεχωριστοί) κύλινδροι δείχνουν το δρόμο προς το διαφημισμένο
κατάστημα, το θέατρο κλπ. Επιπρόσθετα, μπορούν να γίνουν βέλη καθώς και ενδείξεις διευθύνσεων, λίστες αγαθών κλπ. Ένα μεγάφωνο για ραδιοφωνικές ανακοινώσεις τοποθετείται σε έναν από τους
κυλίνδρους».
-
Στον κατάλογο "Russian Avant-Garde. The George Costakis Collection" το ζωγραφικό αυτό σχέδιο αναφέρεται ως συμβολικό, χωρίς όμως να αναφέρεται το θέμα του. Εικονίζεται ένας πολεμιστής με μαύρη ενδυμασία να εναντιώνεται σε ένα "τέρας" που μοιάζει να κοιμάται. Δίπλα στον πολεμιστή υπάρχει μια άλλη μορφή με κόκκινα που παρακολουθεί ή παροτρύνει τον πολεμιστή να επιτεθεί. Ο πολεμιστής με το δόρυ του έχει τρυπήσει το δεξί αυτί του τέρατος, αλλά αυτό δεν κινείται. Την εικόνα συμπληρώνει ένα μολύβι που μοιάζει να είναι αφημένο πάνω στο σχέδιο και χρωματιστά σχέδια.
-
Τα σχέδια που μας έχει αφήσει ο Κλιούν δε γνωρίζουμε αν είναι μελέτες για πραγματικά έργα ή σπουδές που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν, αλλά είναι φανερό ότι η ύπαρξή τους ρίχνει φως στην αυθεντικότητα του έργου του Ιβάν Κλιουν. Τα σχέδια αυτά καλύπτουν ένα φάσμα από συμβολιστικές μελέτες μέχρι και σπουδές για σουπρεματιστικά γλυπτά. Δεν έχουμε πολλά στοιχεία για τον τρόπο που δούλευε ο Κλιουν και για τις μεθόδους που χρησιμοποιούσε και γι’ αυτό το λόγο αυτά τα σχέδια είναι πολύ σημαντικά για την περαιτέρω μελέτη του έργου του Κλιουν.
-
To 1922, ο Μαλέβιτς ολοκληρώνει το βιβλίο του "Σουπρεματισμός. Ο κόσμος χωρίς αντικείμενο" προωθώντας την ιδέα ότι η ύλη η ίδια γίνεται καθαρό αίσθημα, μια και δε γίνεται να συλλάβουμε μια καλλιτεχνική δραστηριότητα χωρίς αντικείμενο. Το αντικείμενο φορτίζεται με μια νέα σημασία, με μια παραστατική δύναμη, όχι πλέον αντικειμενική, αλλά πνευματική. Οι σουπρεματιστές γρήγορα πέρασαν στο σχεδιασμό όλων των γεωμετρικών σχημάτων και το χρωματισμό τους σε όλους τους συνδυασμούς. Με το χρώμα επιτυγχάνεται η εντύπωση τόσο της διαφορετικής απόστασης ανάμεσα στα γεωμετρικά μορφώματα όσο και της προσέγγισής τους στο θεατή ή της απομάκρυνσής τους. Δύο σχήματα στο ίδιο επίπεδο, αλλά με διαφορετική χρωματική ένταση, φαίνονται να απέχουν το ένα από το άλλο στο χώρο. Κόκκινα, κίτρινα και μαύρα ορθογώνια, τρίγωνα, κύκλοι και ρόμβοι οργανώνονται σε οριζόντιους, κάθετους ή διαγώνιους άξονες πάνω σε άσπρο φόντο, διαιρώντας έτσι το χώρο και δημιουργώντας ρυθμικές κινήσεις προς διάφορες κατευθύνσεις. O Κλιούν σ' αυτό το έργο τοποθετεί στα σχήματα το ένα πάνω στο άλλο, όχι με τη συνηθισμένη ψυχρή λογική της ανεικονικότητας, αλλά με μια διαφορετική χροιά, καθώς οι πινελιές είναι πιο μαλακές και τα σχήματα μοιάζουν να αναπαριστούν κάτι συγκεκριμένο, αν και το θέμα είναι αόριστο.
-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση εγγεγραμμένη σε ορθογώνιο, η οποία δομείται με βάση ευθείες διαγώνιας διεύθυνσης που αλληλοτέμνονται χιαστί σχηματίζοντας τριγωνικές και τετράπλευρες επιφάνειες διαφορετικής απόχρωσης.
-
Ο Κλιούν έχει ζωγραφίσει ένα φίδι το οποίο βγαίνει μέσα από ένα πολύχρωμο πιθάρι και κινείται πάνω σε ένα ροζ χαρτί, που έχει σημειώσεις πάνω του.
-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση που βασίζεται σε κυκλικά και καμπυλόγραμμα μοτίβα. Συγκεκριμένα στη σύνθεση κυριαρχεί μεγάλη κυκλικός δακτύλιος που θυμίζει σωσίβιο ή φινιστρίνι πλοίου, εντός του οποίου διαγράφεται άλλος κύκλος με κυματοειδή μοτίβα. Άλλος μικρότερος κύκλος που φέρει παρόμοιο κυματοειδές μοτίβο, εμφανίζεται κάτω δεξιά επικαλύπτοντας τμήμα των προηγούμενων. Η σύνθεση συμπληρώνεται από μικρά ορθογώνια, ακανόνιστες επιφάνειες και ευθύγραμμα μοτίβα, τα οποία τέμνουν σε σημεία ή διαπερνούν τους κύκλους διαγώνια. Η σύνθεση προβάλλεται συνολικά σε σκουρόχρωμο, σχεδόν τετράγωνο φόντο. Στο κάτω της τμήμα διακρίνεται λευκή οριζόντια λωρίδα, κατανεμημένη σε πέντε οριζόντια ορθογώνια, από τα οποία το μεσαίο γράφει “1920 Γ” και το διπλανό του προς τα αριστερά φέρει το μονόγραμμα του καλλιτέχνη (“Κ.Β.”).
-
Ολόσωμη ζωγραφική αναπαράσταση ενός όρθιου, γυμνού, μεσήλικα άνδρα με ημίψηλο καπέλο και γυαλιά που αποδίδεται κυρίως σε νατουραλιστική τεχνοτροπία, με τα πόδια ανοιχτά και το κεφάλι σε προφίλ κρατώντας με το αριστερό του χέρι μακρύ μπαστούνι. Η μορφή αποδίδεται σχεδιαστικά με έμφαση στις ανατομικές λεπτομέρειες του σώματος (μύες ποδιών, γεννητικά όργανα, αδένες λαιμού). Βαμμένα είναι μόνο ένα τμήμα του αριστερού χεριού της μορφής (λευκό), το μπαστούνι (κόκκινο) και το καπέλο της (κόκκινο και λιγότερο λευκό). Η μορφή προβάλλεται σε ενιαίο μονοχρωματικό φόντο στο χρώμα της ώχρας.
-
Έγχωμη, γεωμετρική σύνθεση κατασκευής όπου κυριαρχούν δύο κυκλικά σχήματα, ένα οριζόντιο κεκλιμένο (βάση) και ένα κατακόρυφο (κορμός). Μια κατακόρυφη ευθεία που πατάει στο κέντρο του οριζόντιου κύκλου διαπερνά τον κατακόρυφο χωρίζοντάς τον σε δύο ημικύκλια που φαίνεται να στηρίζονται στην καμπύλη «υποτείνουσα» δύο ορθογώνιων τριγωνικών κατασκευών. Εκατέρωθεν του άξονα και εντός του κατακόρυφου εμφανίζεται σειρά στενόμακρων όρθιων ορθογωνίων, από τα οποία ξεχωρίζουν τα δύο ψηλότερα, σκιασμένα μαύρα. Στο πάνω μέρος και δεξιά διακρίνεται σκιασμένη ορθή γωνία και αριστερά επιγραφή γραμμένη στη ρωσική γλώσσα και κατανεμημένη σε δύο οριζόντιες σειρές.
Μεταξύ 1923-1924 ο Vialov εργάστηκε ως σκηνογράφος στην παραγωγή του V. Kamensky: Stenka Razin, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με το σχεδιασμό βιβλίων και αφισών.
-
Γεωμετρική σύνθεση, στην οποία κυριαρχεί όρθιο κυλινδρικό στερεό με καμπύλες απολήξεις. Εκατέρωθεν και εφαπτόμενα με τις κατακόρυφες πλευρές του είναι σχεδιασμένα δύο ζεύγη παράλληλων ευθειών σε πυκνή διάταξη και διαγώνια διεύθυνση. Το όλο σχέδιο προβάλλεται σε ανοιχτόχρωμο και σκούρο φόντο (recto).
Μεταξύ 1923-1924 ο Vialov εργάστηκε ως σκηνογράφος στην παραγωγή του V. Kamensky: Stenka Razin, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με το σχεδιασμό βιβλίων και αφισών.
-
Ο Κλιουν έχει φτιάξει μια σειρά από τέτοιες παραστατικές τοπιογραφίες που αποδίδουν το χωριό του, το Γκόρκι. Στο συγκεκριμένο έργο εικονίζεται ο περίβολος μιας φάρμας, μέσα στον οποίο υπάρχουν διάφορα ζώα και δέντρα. Στο φόντο βλέπουμε μια σειρά από αγροτόσπιτα.
-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση εγγεγραμμένη σε ορθογώνιο πλαίσιο, η οποία δομείται με βάση δύο μεγάλες ομάδες μονοχρωματικών και αλληλοκαλυπτόμενων εν μέρει ή εφαπτόμενων τετράπλευρων και τριγωνικών επιφανειών σε διαγώνια διεύθυνση που συναντώνται στο μέσον και αριστερό άκρο της ζωγραφικής επιφάνειας σχηματίζοντας γωνία (ψαλιδωτό άνοιγμα). Επίσης κυριαρχεί έντονη καμπύλη γραμμή, που καταλαμβάνει το κέντρο και το αριστερό και κάτω τμήμα της σύνθεσης. Ευθύγραμμα, καμπύλα και τεθλασμένα μοτίβα που σχηματίζουν επιμέρους τετράπλευρες, ακανόνιστες, ημικυκλικές ή τριγωνικές επιφάνειες, σε αχνή απόδοση εν είδη χαράξεων, συμπληρώνουν τη σύνθεση.
Μεταξύ 1923-1924 ο Vialov εργάστηκε ως σκηνογράφος στην παραγωγή του V. Kamensky: Stenka Razin, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με το σχεδιασμό βιβλίων και αφισών.
-
Έγχρωμη σύνθεση που απεικονίζει κατασκευή με δύο ραδιοφωνικά μεγάφωνα που στις δύο ορατές πλευρές της βάσης τους φέρουν τον αριθμό 7 σε πορτοκαλί ή λευκό χρώμα και λευκό ή μαύρο φόντο αντίστοιχα. Η κατασκευή σκελετού τετράεδρης πυραμίδας με βάση είναι τοποθετημένη σε διαγώνια διεύθυνση. Οι ακμές της πυραμίδας ενώνονται στην κορυφή της σε μικροσκοπικό ορθογώνιο στερεό. Στην προέκταση του κάθετου άξονα της νοητής πυραμίδας αναπτύσσονται συμμετρικά και εν είδη πανό τέσσερις ορθογώνιες επιφάνειες, με πιθανή δυνατότητα περιστροφής, δύο από τις οποίες φέρουν από μια λέξη η καθεμιά. Τα ρωσικά γράμματα των λέξεων (РАДИО και ОРАТОР αντίστοιχα) εκτείνονται σε όλο το μήκος και πλάτος των ορθογώνιων επιφανειών, σε επαφή μεταξύ τους και είναι επιμηκυσμένα. Το κωνικό σχήμα του μεγαφώνου αποδίδεται με μαύρο τρίγωνο που έχει καμπύλη τη μια του πλευρά, επί της οποίας εφάπτεται κυκλικός δίσκος πορτοκαλί εξωτερικά και με μικρότερα τρίγωνα εσωτερικά, εναλλάξ μαύρα και λευκά και ακτινωτά διατεταγμένα γύρω από μικρότερο κόκκινο κύκλο.
Το 1922 ο Γκούσταβ Κλούτσις δημιουργεί μια ενότητα σχεδίων για υπαίθρια, πτυσσόμενα, επεκτεινόμενα και εύκολα μετακινούμενα στον χώρο περίπτερα. Οι κατασκευές αυτές θα πλαισίωναν το τέταρτο συνέδριο της Κομιντέρν και τους εορτασμούς της πέμπτης επετείου της Επανάστασης και υποβλήθηκαν για έγκριση στο Κρεμλίνο. Επρόκειτο για κατασκευές «άμεσης κοινωνικής χρησιμότητας», προπαγάνδας και απεύθυνσης, με έντονα χρώματα (κόκκινο, λευκό, μαύρο), γεωμετρία και ελαφρά, φυσικά δομικά υλικά. Συνδύαζαν τον ήχο, την εικόνα και την κίνηση, έφεραν μεγάφωνα που μετέδιδαν τις αναγγελίες του κόμματος, εξέδρες ομιλητών, τρισδιάστατα συνθήματα και γραπτά μηνύματα, οθόνες για την προβολή κινηματογραφικών ταινιών και ντοκουμέντων, επιφάνειες για την έκθεση φωτογραφικού υλικού και αφισών.
-
Μελέτη για σύνθημα για το σκηνικό του προπαγανδιστικού έργου “Γη σε Αναβρασμό” βασισμένου στη “Νύχτα” του Μαρσέλ Μαρτίν σε μετάφραση του Σεργκέι Γκοροντέτσκι και επιμέλεια του Σεργκέι Τρετιακόφ και σκηνοθεσία του Βσέβολοντ Μέγιερχολντ, GosTIM, Μόσχα. 1923. Αυτά τα πολιτικά σλόγκαν υπήρξαν ουσιώδες στοιχείο της παραγωγής του έργου Ζέμλια ντίμπομ (Γη σε Αναβρασμό). Υπογράμμιζαν τον πολιτικά ριζοσπαστικό χαρακτήρα του έργου και την επικαιρότητά του. Πολλά από τα σλόγκαν ήταν καινούργια αλλά υπήρχαν και παλιά, όπως Ζήτω η Ένωση των εργατών και των αγροτών και Όποιος δεν δουλεύει δεν τρώει. Είχαν το ίδιο μέγεθος και ήταν γραμμένα με τα παχιά ευθύγραμμα στοιχεία, τα σανσέριφ, που χαρακτηρίζουν την κονστρουκτιβιστική τυπογραφία διότι εθεωρούντο ότι εκφράζουν μια μηχανική αισθητική. Οι τεχνολογικοί απόηχοι είναι ισχυρότεροι από όσο ήταν στα σχέδια της το 1921, για το λάβαρο της Πανρωσικής Ένωσης Ποιητών, με γράμματα που μοιάζουν με αυτά του πολύγραφου, διατεταγμένα άτακτα με φόντο αφηρημένα σχήματα. Τηρώντας αυστηρή οικονομία των μέσων (γράμματα, στοιχεία, αράδες και ενίοτε χρώμα) η Ποπόβα δημιούργησε μια τεράστια ποικιλία γραφικών λύσεων. Έδωσε ζωντάνια στα σλόγκαν που σχεδίασε, με την ασυμετρική διαστημάτωση, την απομόνωση και το κορνιζάρισμα λέξεων, την έμφαση ορισμένων στοιχείων, χρησιμοποιώντας οριζόντιες και κάθετες γραμμές ποικίλου πάχους (συνήθως μαύρες αλλά κάποτε κόκκινες). Ακόμη, χρησιμοποίησε διαφορετικά μεγέθη γραμμάτων στο ίδιο σλόγκαν, επιμηκύνοντας ή πυκνώνοντας τα.
-
Μελέτη για σύνθημα για το σκηνικό του προπαγανδιστικού έργου "
Γη σε Αναβρασμό', βασισμένου στη "Νύχτα" του Μαρσέλ Μαρτίν (σε μετάφραση του Σεργκέι Γκοροντέτσκι και επιμέλεια του Σεργκέι Τρετιακόφ) Σκηνοθεσία του Βσέβολοντ Μέγιερχολντ. GosTIM, Μόσχα 1923. Αυτά τα πολιτικά σλόγκαν υπήρξαν ουσιώδες στοιχείο της παραγωγής του έργου Ζέμλια ντίμπομ (Γη σε Αναβρασμό). Υπογράμμιζαν τον πολιτικά ριζοσπαστικό χαρακτήρα του έργου και την επικαιρότητά του. Πολλά από τα σλόγκαν ήταν καινούργια αλλά υπήρχαν και παλιά, όπως Ζήτω η Ένωση των εργατών και των αγροτών και Όποιος δεν δουλεύει δεν τρώει. Είχαν το ίδιο μέγεθος και ήταν γραμμένα με τα παχιά ευθύγραμμα στοιχεία, τα σανσέριφ, που χαρακτηρίζουν την κονστρουκτιβιστική τυπογραφία διότι εθεωρούντο ότι εκφράζουν μια μηχανική αισθητική. Οι τεχνολογικοί απόηχοι είναι ισχυρότεροι από όσο ήταν στα σχέδια της το 1921, για το λάβαρο της Πανρωσικής Ένωσης Ποιητών, με γράμματα που μοιάζουν με αυτά του πολύγραφου, διατεταγμένα άτακτα με φόντο αφηρημένα σχήματα. Τηρώντας αυστηρή οικονομία των μέσων (γράμματα, στοιχεία, αράδες και ενίοτε χρώμα) η Ποπόβα δημιούργησε μια τεράστια ποικιλία γραφικών λύσεων. Έδωσε ζωντάνια στα σλόγκαν που σχεδίασε, με την ασυμμετρική διαστημάτωση, την απομόνωση και το κορνιζάρισμα λέξεων, την έμφαση ορισμένων στοιχείων, χρησιμοποιώντας οριζόντιες και κάθετες γραμμές ποικίλου πάχους (συνήθως μαύρες αλλά κάποτε κόκκινες). Ακόμη, χρησιμοποίησε διαφορετικά μεγέθη γραμμάτων στο ίδιο σλόγκαν, επιμηκύνοντας ή πυκνώνοντας τα.
-
Έγχρωμη σύνθεση που απεικονίζει μεγα-κατασκευή με οθόνη, βήμα ομιλητή και προπαγανδιστικό σταντ. Η κατασκευή στηρίζεται βασικά σε ζεύγη σταυροειδώς ή χιαστί τεμνόμενων ευθύγραμμων στοιχείων (σύρματα ή τεντωμένα σκοινιά) που συγκρατούν ή συμπληρώνουν την κατασκευή (τις πλευρικές δοκούς). Η κατασκευή περιλαμβάνει μεγάλη ορθογώνια οθόνη σε διαγώνια θέση που φέρει τη λέξη ЭКРАН (άνω μέρος) καθώς και ορθογώνιο πλαίσιο οριζόντια διατεταγμένο από κάτω της. Επίσης κόκκινο ορθογώνιο στερεό, κενό εσωτερικά, το οποίο αποτελείται από επιμέρους μικρά όμοια μεταξύ τους και επάλληλα τοποθετημένα στενόμακρα ορθογώνια (βήμα ομιλητή εν είδη άμβωνα) ενώ τέλος κάτω από αυτό διακρίνεται σειρά πέντε επάλληλα τοποθετημένων σε κατακόρυφη διάταξη ορθογώνιων επιφανειών εν είδη σανίδων για ράφια και πίσω τους ορθογώνια επιφάνεια (ίσως στερεό) διακοσμημένο με πυκνή διαγράμμιση (σκάλα ανόδου;). Στο κάτω μέρος της ζωγραφικής επιφάνειας, κάτω από την κατασκευή και δεξιά διακρίνεται υπογραφή και χρονολογία.
Το 1922 ο Γκούσταβ Κλούτσις δημιουργεί μια ενότητα σχεδίων για υπαίθρια, πτυσσόμενα, επεκτεινόμενα και εύκολα μετακινούμενα στον χώρο περίπτερα. Οι κατασκευές αυτές θα πλαισίωναν το τέταρτο συνέδριο της Κομιντέρν και τους εορτασμούς της πέμπτης επετείου της Επανάστασης και υποβλήθηκαν για έγκριση στο Κρεμλίνο. Επρόκειτο για κατασκευές «άμεσης κοινωνικής χρησιμότητας», προπαγάνδας και απεύθυνσης, με έντονα χρώματα (κόκκινο, λευκό, μαύρο), γεωμετρία και ελαφρά, φυσικά δομικά υλικά. Συνδύαζαν τον ήχο, την εικόνα και την κίνηση, έφεραν μεγάφωνα που μετέδιδαν τις αναγγελίες του κόμματος, εξέδρες ομιλητών, τρισδιάστατα συνθήματα και γραπτά μηνύματα, οθόνες για την προβολή κινηματογραφικών ταινιών και ντοκουμέντων, επιφάνειες για την έκθεση φωτογραφικού υλικού και αφισών.
-
Χωρίς τίτλο. Χωρίς χρονολογία. Γκουάς και μελάνι σε χαρτί. 35.4 x 22. Κονστρουκτιβισμός.
-
Γραφιστικό σχέδιο με τίτλους στα ρωσικά εγκιβωτισμένους σε γεωμετρικό σχήμα ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου που στις δύο στενές του πλευρές καταλήγει σε οξεία γωνία. Οι λέξεις είναι κατανεμημένες πάνω και κάτω από την οριζόντια γραμμή που συνδέει τις κορυφές των δύο γωνιών.
Στην περίοδο 1922-1923 η Popova φιλοτέχνησε πλήθος σχεδίων για βιβλία, περιοδικά και άλλα γραφιστικά προϊόντα όπως αφίσες. Σε αυτά επικρατεί μια λιτή χρωματική και σχεδιαστική γκάμα που ωστόσο χρησιμοποιείται με απεριόριστη εφευρετικότητα από την καλλιτέχνιδα, ενώ σε αυτή διακρίνεται – παρά το περιορισμένο χρονολογικό διάστημα – και μια προοδευτική εξέλιξη του γραφιστικού της σχεδιασμού. Οι γραφιστικές εργασίες της Popova επηρέασαν βαθιά το κονστρουκτιβιστικό, τυπογραφικό σχέδιο.
-
Χωρίς τίτλο. Χωρίς χρονολογία. Γκουάς και κραγιόν σε χαρτί. 29.5 x 17.8. Μεταπρωτοπορία.
-
Εξώφυλλο για το “Δέλτα”. Χωρίς χρονολογία. Γκουάς σε χαρτί. 34.7 x 26.2. Παραγωγισμός.
-
Τρεις φιγούρες (δύο καθιστές και μια με καλάθι). 1930. Γκουάς σε χαρτί. 30.3 x 21.9. Μεταπρωτοπορία.
-
-
Ο Αλεξάντρ Ρότσενκο που εξερεύνησε τις δυνατότητες του κονστρουκτιβισμού τόσο στη ζωγραφική όσο και στη γλυπτική με τις τρισδιάστατες κατασκευές του, πειραματίστηκε και σε ένα άλλο είδος χρωματικής έξαρσης, που θυμίζει έντονα είτε τον αμερικάνικο αφηρημένο εξπρεσιονισμό του Barnett Newmann είτε το σουρεαλισμό του Juan Miro. Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η ταύτιση των πειραματισμών ζωγράφων που δεν είδαν έργα των ομότεχνών τους, αλλά κινήθηκαν πάνω στην ίδια σφαίρα εξερεύνησης και ανακάλυψης. Μεταπρωτοπορία.
-
Τα διαχρονικά επιτεύγματα του Ιμπρεσιονισμού στην κατανόηση της ζωγραφικής φύσης, που συνίστανται στην αποκάλυψη του χρώματος, στην ανάλυση των χρωμάτων και την οπτική τους μείξη, οδήγησαν σε μια ζωγραφική καθαρών χρωμάτων, γεγονός που υπήρξε η αφετηρία για ολόκληρη τη νεότερη τέχνη. Από την άλλη ο συμβολισμός υπονοούσε και εγκεφαλικά την εικόνα και επιδίωκε τη συνάντηση του θεατή με το έργο τέχνης. Ο Κλιούν παρουσιάζει ένα κιόσκι στο κέντρο ενός ειδυλλιακού, ολάνθιστου τοπίου. Τα λουλούδια, τα δέντρα, τα νερά έχουν ζωγραφιστεί με συνδυασμούς του μοβ και του πράσινου και ο καλλιτέχνης έχει πετύχει να φτιάξει μια μαγευτική εικόνα, που προκαλεί το θεατή να την επισκεφτεί. Το κιόσκι αντανακλάται στο νερό και μοιάζει να καθρεφτίζεται στα νερά της λίμνης Σοκόλνικι.
-
Ο Κλιούν μας παρουσιάζει μια άποψη του χωριού Γκόρκι κατά τη διάρκεια του πρωινού φωτός, όταν η μέρα ξημερώνει και ο ήλιος φωτίζει με τις ακτίνες του τα σπίτια και το φυσικό περιβάλλον του χωριού. Στην παραστατική τέχνη είναι έντονη η ανάγκη των ζωγράφων να αποδώσουν την αίσθηση που προκαλούν τα αντικείμενα που αναπαριστούν, κάτι που λείπει τελείως από την ανεικονική τέχνη. Ο Κλιούν πετυχαίνει να συλλάβει την πρωινή υγρασία μέσα από τα παστέλ χρώματα που χρησιμοποιεί και τις απαλές γραμμές με τις οποίες δούλεψε το έργο. Ο πίνακας μοιάζει σαν να έχει μπροστά του ένα τούλι, μέσα από το οποίο ο θεατής προσπαθεί να διακρίνει την εικόνα. Ο καλλιτέχνης "βλέπει" το χωριό μέσα από ένα δρομάκι, στη μια πλευρά του οποίου υπάρχουν σπίτια και δεξιά υπάρχει πρασινάδα. Ο πίνακας έχει προοπτική και ο καλλιτέχνης πετυχαίνει να μας δώσει μια ρεαλιστική τοπιογραφία.
