-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση που δομείται με βάση μεγάλες μονοχρωματικές (κίτρινες ή καφέ, κόκκινες, μαύρες και μια μπλε) επίπεδες φόρμες (κυρίως ορθογώνια ή τετράπλευρα), που προβάλλονται εν μέρει αλληλοκαλυπτόμενες σε επάλληλη σειρά και σε ενιαίο ανοιχτό καφέ φόντο. Η επάλληλη διάταξή τους δημιουργεί την αίσθηση του βάθους.
-
Έγχρωμη γεωμετρική σύνθεση που δομείται από ένα μεγάλο ροζ σκαληνό τρίγωνο και τέσσερα (ένα πράσινο, ένα μπλε και δύο μαύρα) στενόμακρα ορθογώνια που προβάλλονται σε επάλληλη σειρά με το τρίγωνο αφενός να καλύπτει το ένα μαύρο ορθογώνιο και αφετέρου να καλύπτεται-τέμνεται από τα δύο άλλα έγχρωμα ορθογώνια. Η σύνθεση προβάλλεται σε ανοιχτόχρωμο (υπόλευκο ή ανοιχτό γκρι) φόντο. Χρονολογία όπισθεν από τη νύφη της ζωγράφου: “1916”.
-
Στο έργο μονοχρωματικές (μαύρες, πορτοκαλί και γκρι), τετράπλευρες και τραπεζοειδείς φόρμες διαφορετικών σχημάτων και μεγεθών, επικαλύπτουν η μια την άλλη και προβάλλονται στο μεγαλύτερο μέρος τους σε υπόλευκο φόντο.
-
Σχέδιο της καλλιτέχνιδας για το έμβλημα της ομάδας καλλιτεχνών "Супремусъ" ("Supremus".)
-
Ο Κλιούν σ'αυτό το ζωγραφικό σχέδιο συνδυάζει ένα παραλληλόγραμμο, ένα ορθογώνιο και μία γραμμή συνδυάζοντάς τα πάνω στον καμβά σαν να επρόκειτο για ένα από τα πρώιμα κολάζ του γαλλικού Συνθετικού Κυβισμού. Δε χρησιμοποιεί έντονα χρώματα, αλλά τα συμπληρωματικά, πράσινο και πορτοκαλί. Ο Κλιούν έχει φτιάξει πολλές τέτοιες σπουδές διευρύνοντας μ' αυτόν τον τρόπο τα όρια του σουπρεματιστικού κινήματος.
-
Ο Κλιούν μέσα στα πλαίσια του Σουπρεματισμού θα πειραματιστεί με όλα τα γεωμετρικά σχήματα σε όλα τα χρώματα και θα φτιάξει ζωγραφικά έργα και σπουδές συνδυάζοντας τα αντικείμενα της τέχνης του. Σ' αυτό το έργο έχει φτιάξει ένα πορτοκαλί παραλληλόγραμμο το οποίο εισέρχεται στο χώρο του καμβά από τη δεξιά επάνω γωνία αφήνοντας ίχνη της πορείας του. Αρκετά από τα σχέδια του Κλιούν θυμίζουν τα Ζωγραφικά Αρχιτεκτονήματα της Λιουμπόβ Ποπόβα.
-
Σ' αυτό το ζωγραφικό σχέδιο ο Ιβάν Κλιουν συνδυάζει μια έλλειψη με ένα παραλληλόγραμμο, το οποίο "σβήνει" στην άκρη του, καθώς εισέρχεται στα όρια του πίνακα και τοποθετείται πάνω στον καμβά. Το έργο μοιάζει με κολάζ, καθώς τα στοιχεία εφάπτονται το ένα πάνω στο άλλο και δημιουργούν διαφορετικά επίπεδα.
-
Οι πρώτοι αφηρημένοι πειραματισμοί του Κλιουν ανάγονται στο διάστημα 1916-17 και μαρτυρούν ότι ο καλλιτέχνης μελετούσε προσεκτικά το νέο σουπρεματιστικό σύστημα: όπως και ο Μαλέβιτς, ο Κλιουν ασχολήθηκε με την αναζήτηση των πλαστικών δυνατοτήτων του γεωμετρικού σχήματος που είναι τοποθετημένο σε λευκό φόντο. Ο κύκλος των έργων, που έγιναν με μια αρκετά ασυνήθιστη τεχνική ζωγραφικής, με λάδι σε χαρτί, αποτελούνταν από αυτές τις συνθέσεις του ενός σχήματος όπως το μαύρο τετράπλευρο.
Τα έργο αυτό θυμίζει το έργο Κίτρινος Σουπρεματισμός του Καζιμίρ Μαλέβιτς του 1917. Εκ πρώτης όψεως οι σουπρεματιστικές μελέτες του Κλιουν διαφέρουν μεταξύ τους μόνο ως προς τη μορφή και το χρώμα των γεωμετρικών σχημάτων. Η προσεκτικότερη εξέτασή τους ωστόσο φανερώνει τις διαφορές στη διαμόρφωση της δομής των επιφανειών των επτά πινάκων. Οι υφές διαφέρουν από πολύ γυαλιστερές έως ματ. Το ενδιαφέρον του Κλιουν γαι την ποιότητα της επιφάνειας του πίνακα πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο μιας γενικότερης στροφής της Πρωτοπορίας προς την υλικότητα.
-
Οι πρώτοι αφηρημένοι πειραματισμοί του Κλιουν ανάγονται στο διάστημα 1916-17 και μαρτυρούν ότι ο καλλιτέχνης μελετούσε προσεκτικά το νέο σουπρεματιστικό σύστημα: όπως και ο Μαλέβιτς, ο Κλιουν ασχολήθηκε με την αναζήτηση των πλαστικών δυνατοτήτων των γεωμετρικού σχήματος που είναι τοποθετημένο σε λευκό φόντο. Ο κύκλος των έργων, που έγιναν με μια αρκετά ασυνήθιστη τεχνική ζωγραφικής, με λάδι σε χαρτί, αποτελούνταν από αυτές τις συνθέσεις του ενός σχήματος όπως το κίτρινο τετράπλευρο.
Τα έργο αυτό θυμίζει το έργο Κίτρινος Σουπρεματισμός του Καζιμίρ Μαλέβιτς του 1917. Εκ πρώτης όψεως οι σουπρεματιστικές μελέτες του Κλιουν διαφέρουν μεταξύ τους μόνο ως προς τη μορφή και το χρώμα των γεωμετρικών σχημάτων. Η προσεκτικότερη εξέτασή τους ωστόσο φανερώνει τις διαφορές στη διαμόρφωση της δομής των επιφανειών των επτά πινάκων. Οι υφές διαφέρουν από πολύ γυαλιστερές έως ματ. Το ενδιαφέρον του Κλιουν γαι την ποιότητα της επιφάνειας του πίνακα πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο μιας γενικότερης στροφής της Πρωτοπορίας προς την υλικότητα.
-
Οι πρώτοι αφηρημένοι πειραματισμοί του Κλιουν ανάγονται στο διάστημα 1916-17 και μαρτυρούν ότι ο καλλιτέχνης μελετούσε προσεκτικά το νέο σουπρεματιστικό σύστημα: όπως και ο Μαλέβιτς, ο Κλιουν ασχολήθηκε με την αναζήτηση των πλαστικών δυνατοτήτων των γεωμετρικού σχήματος που είναι τοποθετημένο σε λευκό φόντο. Ο κύκλος των έργων, που έγιναν με μια αρκετά ασυνήθιστη τεχνική ζωγραφικής, με λάδι σε χαρτί, αποτελούνταν από αυτές τις συνθέσεις του ενός σχήματος όπως το μαύρο τετράπλευρο.
Τα έργο αυτό θυμίζει το έργο Κίτρινος Σουπρεματισμός του Καζιμίρ Μαλέβιτς του 1917. Εκ πρώτης όψεως οι σουπρεματιστικές μελέτες του Κλιουν διαφέρουν μεταξύ τους μόνο ως προς τη μορφή και το χρώμα των γεωμετρικών σχημάτων. Η προσεκτικότερη εξέτασή τους ωστόσο φανερώνει τις διαφορές στη διαμόρφωση της δομής των επιφανειών των επτά πινάκων. Οι υφές διαφέρουν από πολύ γυαλιστερές έως ματ. Το ενδιαφέρον του Κλιουν γαι την ποιότητα της επιφάνειας του πίνακα πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο μιας γενικότερης στροφής της Πρωτοπορίας προς την υλικότητα.
-
Οι πρώτοι αφηρημένοι πειραματισμοί του Κλιουν ανάγονται Το διάστημα 1916-17 ο Κλιουν πραγματοποιεί τους πρώτους πειραματισμούς του, οι οποίοι μαρτυρούν ότι ο καλλιτέχνης μελετούσε προσεκτικά το νέο σουπρεματιστικό σύστημα: όπως και ο Μαλέβιτς, ο Κλιουν ασχολήθηκε με την αναζήτηση των πλαστικών δυνατοτήτων των γεωμετρικού σχήματος που είναι τοποθετημένο σε λευκό φόντο. Ο κύκλος των έργων, που έγιναν με μια αρκετά ασυνήθιστη τεχνική ζωγραφικής, με λάδι σε χαρτί, αποτελούνταν από αυτές τις συνθέσεις του ενός σχήματος όπως το κίτρινο τρίγωνο.
Τα έργο αυτό θυμίζει το έργο Κίτρινος Σουπρεματισμός του Καζιμίρ Μαλέβιτς του 1917. Εκ πρώτης όψεως οι σουπρεματιστικές μελέτες του Κλιουν διαφέρουν μεταξύ τους μόνο ως προς τη μορφή και το χρώμα των γεωμετρικών σχημάτων. Η προσεκτικότερη εξέτασή τους ωστόσο φανερώνει τις διαφορές στη διαμόρφωση της δομής των επιφανειών των επτά πινάκων. Οι υφές διαφέρουν από πολύ γυαλιστερές έως ματ.Το ενδιαφέρον του Κλιουν για την ποιότητα της επιφάνειας του πίνακα πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο μιας γενικότερης στροφής της Πρωτοπορίας προς την υλικότητα.
-
Οι πρώτοι αφηρημένοι πειραματισμοί του Κλιουν ανάγονται στο διάστημα 1916-17 και μαρτυρούν ότι ο καλλιτέχνης μελετούσε προσεκτικά το νέο σουπρεματιστικό σύστημα: όπως και ο Μαλέβιτς, ο Κλιουν ασχολήθηκε με την αναζήτηση των πλαστικών δυνατοτήτων των γεωμετρικού σχήματος που είναι τοποθετημένο σε λευκό φόντο. Ο κύκλος των έργων, που έγιναν με μια αρκετά ασυνήθιστη τεχνική ζωγραφικής, με λάδι σε χαρτί, αποτελούνταν από αυτές τις συνθέσεις του ενός σχήματος όπως το μαύρο τραπέζιο.
Τα έργο αυτό θυμίζει το έργο Κίτρινος Σουπρεματισμός του Καζιμίρ Μαλέβιτς του 1917. Εκ πρώτης όψεως οι σουπρεματιστικές μελέτες του Κλιουν διαφέρουν μεταξύ τους μόνο ως προς τη μορφή και το χρώμα των γεωμετρικών σχημάτων. Η προσεκτικότερη εξέτασή τους ωστόσο φανερώνει τις διαφορές στη διαμόρφωση της δομής των επιφανειών των επτά πινάκων. Οι υφές διαφέρουν από πολύ γυαλιστερές έως ματ. Η ανάλυση του έργου με το μαύρο τραπέζιο μας δείχνει ότι το λευκό φόντο χρησιμοποιήθηκε από τον Κλιουν ως επιφάνεια, παράλληλα προς την οποία κινούνταν γλιστρώντας τα αυστηρώς γεωμετρικά σχήματα. Συχνά η απεικόνιση ξέφευγε ελαφρώς από το πλαίσιο ή εφάπτονταν σ' αυτό, φανερώνοντας την επιθυμία του καλλιτέχνη να προσδώσει στη σύνθεση κάποια δυναμική επιτάχυνση. Το ενδιαφέρον του Κλιουν γαι την ποιότητα της επιφάνειας του πίνακα πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο μιας γενικότερης στροφής της Πρωτοπορίας προς την υλικότητα.
-
Οι πρώτοι αφηρημένοι πειραματισμοί του Κλιουν ανάγονται στο διάστημα 1916-17 και μαρτυρούν ότι ο καλλιτέχνης μελετούσε προσεκτικά το νέο σουπρεματιστικό σύστημα: όπως και ο Μαλέβιτς, ο Κλιουν ασχολήθηκε με την αναζήτηση των πλαστικών δυνατοτήτων των γεωμετρικού σχήματος που είναι τοποθετημένο σε λευκό φόντο. Ο κύκλος των έργων, που έγιναν με μια αρκετά ασυνήθιστη τεχνική ζωγραφικής, με λάδι σε χαρτί, αποτελούνταν από αυτές τις συνθέσεις του ενός σχήματος όπως ο κόκκινος κύκλος.
Τα έργο αυτό θυμίζει το έργο Κίτρινος Σουπρεματισμός του Καζιμίρ Μαλέβιτς του 1917. Εκ πρώτης όψεως οι σουπρεματιστικές μελέτες του Κλιουν διαφέρουν μεταξύ τους μόνο ως προς τη μορφή και το χρώμα των γεωμετρικών σχημάτων. Η προσεκτικότερη εξέτασή τους ωστόσο φανερώνει τις διαφορές στη διαμόρφωση της δομής των επιφανειών των επτά πινάκων. Οι υφές διαφέρουν από πολύ γυαλιστερές έως ματ. Η τραχιά, πλαστική υφή θυμίζει την τεχνική grottage του Μαξ Ερνστ. Το ενδιαφέρον του Κλιουν γαι την ποιότητα της επιφάνειας του πίνακα πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο μιας γενικότερης στροφής της Πρωτοπορίας προς την υλικότητα.
-
Ο Κλιουν μελέτησε προσεκτικά το νέο σουπρεματιστικό σύστημα του Καζιμίρ Μαλέβιτς και το διάστημα 1916-1917 πραγματοποίησε του πρώτους αφηρημένους πειραματισμούς του, ασχολούμενος με την αναζήτηση των πλαστικών δυνατοτήτων του γεωμετρικού σχήματος που είναι τοποθετημένο σε λευκό φόντο. Ο κύκλος των έργων, που έγιναν με μια αρκετά ασυνήθιστη τεχνική ζωγραφικής, με λάδι σε χαρτί, αποτελούνταν από αυτές τις συνθέσεις του ενός σχήματος, όπως η ροζ έλλειψη.
Τα έργο αυτό θυμίζει το έργο Κίτρινος Σουπρεματισμός του Καζιμίρ Μαλέβιτς του 1917. Εκ πρώτης όψεως οι σουπρεματιστικές μελέτες του Κλιουν διαφέρουν μεταξύ τους μόνο ως προς τη μορφή και το χρώμα των γεωμετρικών σχημάτων. Η προσεκτικότερη εξέτασή τους ωστόσο φανερώνει τις διαφορές στη διαμόρφωση της δομής των επιφανειών των επτά πινάκων. Οι υφές διαφέρουν από πολύ γυαλιστερές έως ματ. Ο πίνακας με την έλλειψη δίνει την εντύπωση ενός ροζ παγωμένου ωκεανού σε μινιατούρα. Η τραχιά, πλαστική υφή θυμίζει την τεχνική grottage του Μαξ Ερνστ. Το ενδιαφέρον του Κλιουν γαι την ποιότητα της επιφάνειας του πίνακα πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο μιας γενικότερης στροφής της Πρωτοπορίας προς την υλικότητα.
-
Κατά τις δεκαετίες του 1910 και του 1920 πολλοί Ρώσοι καλλιτέχνες της πρωτοπορίας άρχισαν να αναζητούν επισταμένα μια τέχνη που θα συνδύαζε ταυτόχρονα το νέο με το καθολικό. Το φως και το χρώμα, που από πολύ καιρό όριζαν το αισθητικό πεδίο ενός ασαφούς συμβολισμού, ερμηνεύονταν εκ νέου από την οπτική της ηλεκτρομαγνητικής και της ενέργειας.
Το ενδιαφέρον του Ιβάν Κλιουν για τα χρώματα ξεκίνησε το 1916 και συνεχίστηκε καθόλη τη διάρκεια της ζωής του. Διάβασε και συνόψισε το έργο Επιστήμη των χρωμάτων του Όστβαλντ και άλλα σύγχρονα βιβλία για τη θεωρία των χρωμάτων, ενώ, συχνά τα αναγνώσματά του αποτέλεσαν έμπνευση για τη ζωγραφική του και του άνοιξαν δρόμο για να διδάξει στα ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ.
Ο Κλιουν αντιμετώπισε από πολύ νωρίς το χρώμα και τα χρώματα της μπογιάς ως στοιχεία που θα πρέπει να εξετάζονται χωριστά, το καθένα σύμφωνα με τους κανόνες που το διέπουν. Θα μπορούσαν πλέον να «αποκτήσουν τη δική του υπόσταση» έγραφε, «να αναπτυχθούν ελεύθερα, και να αποκαλυφθούν σε μια Νέα Τέχνη του Χρώματος». Στα τέλη του 1917, στην έκθεση Βαλές Καρό, ο Κλιουν παρουσίασε σειρές πινάκων που αποτελούσαν 33 χρωματικές μελέτες, υπό τον τίτλο «Διερευνήσεις στο Χρώμα» (Iskaniia v tsvete). Οι πέντε σειρές που παρουσιάστηκαν διακρίνονταν σε συνθέσεις με ένα, δύο, τρία χρώματα, αλλά και πολύχρωμα στοιχεία.
-
Κατά τις δεκαετίες του 1910 και του 1920 πολλοί Ρώσοι καλλιτέχνες της πρωτοπορίας άρχισαν να αναζητούν επισταμένα μια τέχνη που θα συνδύαζε ταυτόχρονα το νέο με το καθολικό. Το φως και το χρώμα, που από πολύ καιρό όριζαν το αισθητικό πεδίο ενός ασαφούς συμβολισμού, ερμηνεύονταν εκ νέου από την οπτική της ηλεκτρομαγνητικής και της ενέργειας.
Το ενδιαφέρον του Ιβάν Κλιουν για τα χρώματα ξεκίνησε το 1916 και συνεχίστηκε καθόλη τη διάρκεια της ζωής του. Διάβασε και συνόψισε το έργο Επιστήμη των χρωμάτων του Όστβαλντ και άλλα σύγχρονα βιβλία για τη θεωρία των χρωμάτων, ενώ, συχνά τα αναγνώσματά του αποτέλεσαν έμπνευση για τη ζωγραφική του και του άνοιξαν δρόμο για να διδάξει στα ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ.
Ο Κλιουν αντιμετώπισε από πολύ νωρίς το χρώμα και τα χρώματα της μπογιάς ως στοιχεία που θα πρέπει να εξετάζονται χωριστά, το καθένα σύμφωνα με τους κανόνες που το διέπουν. Θα μπορούσαν πλέον να «αποκτήσουν τη δική του υπόσταση» έγραφε, «να αναπτυχθούν ελεύθερα, και να αποκαλυφθούν σε μια Νέα Τέχνη του Χρώματος». Στα τέλη του 1917, στην έκθεση Βαλές Καρό, ο Κλιουν παρουσίασε σειρές πινάκων που αποτελούσαν 33 χρωματικές μελέτες, υπό τον τίτλο «Διερευνήσεις στο Χρώμα» (Iskaniia v tsvete). Οι πέντε σειρές που παρουσιάστηκαν διακρίνονταν σε συνθέσεις με ένα, δύο, τρία χρώματα, αλλά και πολύχρωμα στοιχεία.
-
Πρόκειται για μια έγχρωμη λιθογραφία που προοριζόταν για διαφημιστικό φυλλάδιο των ποιητικών βιβλίων του Α. Κρουτσόνιχ: Εκρηκτισμός (νεολογισμός), ΕΟΥΥ, Α. Πετρούπολη 1913, 31 σελίδες, 350 αντίτυπα. Στη διαφήμιση αναγράφεται η φράση "Απογειώθηκαν νέα βιβλία". Οι τρεις συνολικά λιθογραφίες της Συλλογής Κωστάκη διαφέρουν ως προς τους χρωματισμούς. Η τρίτη είναι πράσινη-γκρίζα-μαύρη.
-
I.1913. Νέα βιβλία του Α. Κρουτσόνιχ. Διαφήμιση (ίσως οπισθόφυλλο) για τις ποιητικές συλλογές του Κρουτσόνιχ “Φωλίτσα πάπιας με κακές λέξεις” σε ποίηση Α. Κρουτσόνιχ και εικονογράφηση Ο. Ροζάνοβα, ΕΟΥΥ, Αγία Πετρούπολη, 1913, 24 σελ., σε 500 αντίτυπα, 17.5 x 12, “Δάσινο Μπαμ”, (νεολογισμός), σε ποίηση Α. Κρουτσόνιχ και Β. Χλέμπνικοφ και εικονογράφηση Ο. Ροζάνοβα, ΕΟΥΥ, Αγία Πετρούπολη, 1913, 22 σελ. Σε 400 αντίτυπα, 14.5 x 10.5, “Εκρηκτισμός”, (νεολογισμός), σε ποίηση Α. Κρουτσόνιχ και εικονογράφηση Ο. Ροζάνοβα, Κ. Μαλέβιτς, Ν. Γκοντσαρόβα, εξωφ. Ν. Κούλμπιν, ΕΟΥΥ, Αγία Πετρούπολη, 1913, 31 σελ., σε 350 αντίτυπα, 17.7 x 12.2. Έγχρωμη λιθογραφία (χρυσό-μαύρο) σε χαρτί 18.6 x 24.5. Φουτουριστικό Βιβλίο.
-
Πρόκειται για μια έγχρωμη λιθογραφία που προοριζόταν πιθανόν για διαφημιστικό φυλλάδιο (ή ίσως οπισθόφυλλο) των ποιητικών συλλογών του Α. Κρουτσόνιχ : Φωλίτσα πάπιας με κακές λέξεις, ΕΟΥΥ, Α. Πετρούπολη 1913, 24 σελίδες, 500 αντίτυπα. Στη σύνθεση αναγράφεται η φράση "Απογειώθηκαν νέα βιβλία". Οι τρεις συνολικά λιθογραφίες της Συλλογής Κωστάκη διαφέρουν ως προς τους χρωματισμούς. Η πρώτη είναι μπλε-κόκκινη-μαύρη.
-
Ο Κυβισμός και ο Φουτουρισμός εισήχθησαν στη Ρωσία στις αρχές του 20ου αιώνα και οι Ρώσοι πρωτοπόροι εκτίμησαν ιδιαίτερα τις νέες ανακαλύψεις των δύο κινημάτων, ενώ στη συνέχεια προωθήθηκε το αυτόνομο κυβοφουτουριστικό κίνημα. Οι Ρώσοι κυβοφουτουριστές άντλησαν από το φουτουρισμό την κίνηση και το ταυτόχρονο και από τον κυβισμό, τη γεωμετρία και τη στατικότητα. Η Βέρα Πέστελ που είχε τη δυνατότητα να επισκεφτεί το Παρίσι και να δει από κοντά τις κυβιστικές, αναλυτικές και συνθετικές, συνθέσεις των Πικάσο, Μπρακ, Λε Φωκονιέ και Μετσενζέ, εντύπωσε τη στάση των ζωγράφων απέναντι στον καμβά και το χειρισμό του ως ένα πεδίο γεωμετρικοποίησης και ανασύνταξης της εικόνας. Στο έργο της επίσης υιοθετεί την τεχνική του κολάζ χρησιμοποιώντας μια εφημερίδα απαντώντας και εκείνη στο ερώτημα "Γιατί να ζωγραφίσω κάτι που μπορώ να τοποθετήσω αυτούσιο πάνω στον καμβά".
-
Πρόκειται για ένα προσχέδιο τμήματος του έργου του Αεροπόρος, το οποίο ολοκλήρωσε το 1914 και το οποίο δεν σώζεται. Κυβοφουτουρισμός.
-
Το έργο δομείται στη βάση μιας έντονης συμπλοκής καμπυλόγραμμων ή σπειροειδών μοτίβων και τριγωνικών σχημάτων. Κυριαρχεί, στο κέντρο του πίνακα, μια μεγάλη όρθια σχεδόν ισοσκελής τριγωνική επιφάνεια που έχει ως βάση της τη βάση του πίνακα και ύψος όλο το ύψος του πίνακα, η οποία τέμνεται από ένα ρομβοειδές τετράπλευρο. Στο έργο η ένταση των τεμνόμενων προς κάθε κατεύθυνση γεωμετρικών στοιχείων, που ξεπερνά εμφατικά τα όρια του πίνακα, ενισχύεται και από την κυρίαρχη χρωματική σχέση μεταξύ κόκκινου και μαύρου. Αν και δε λείπουν κάποιες αποδομημένες παραστατικές αναφορές (σκαλιά, σχηματοποιημένα μαλλιά, χέρι, κιθάρα ή βιολί, σκακιέρα, γράμματα), κάθε αναπαραστατική λειτουργία τους έχει χαθεί καθώς αυτά αναδεικνύονται σε αυτόνομα συνθετικά στοιχεία του συνόλου.
-
Ψαράς που ξαπλώνει. 1910- αρχές 1912. Μελάνι και αραιωμένο χρώμα σε χαρτί. Διάμετρος 32.5 (οβάλ σε ορθογώνιο χαρτί). Όπισθεν: βεβαίωση γνησιότητας από τη χήρα του ζωγράφου Α. Μ. Κορσακόβα.
Ασπρόμαυρο σκίτσο που απεικονίζει ντυμένη και με καπέλο μορφή, η οποία παρουσιάζεται εγγεγραμμένη σε οβάλ περίγραμμα, ξαπλωμένη μπρούμυτα και με ανασηκωμένο το πάνω μέρος του κορμού. Δεξιά της και στο πάνω τμήμα εικονίζεται ζεύγος ιχθύων.
-
Η Γκουρό ξεκίνησε με ρεαλιστικά σχέδια για να στραφεί στη συνέχεια στον Ιμπρεσιονισμό. Η Γκουρό αυτοσχεδίαζε με τα πινέλα της προσπαθώντας να αιχμαλωτίσει τη φύση και τους οργανισμούς της. Χρησιμοποιούσε μελάνια διαφόρων χρωμάτων με έναν απόλυτα ελεύθερο τρόπο, όπως θα τα χρησιμοπούσαν τα παιδιά λαο αυτός ο ζωντανός τρόπος έκφρασης με απλά, σχεδόν πρωτόγονα χαρακτηριστικά προοιωνίζει, κατά τον Marcade, τους Αμερικανούς εξπρεσιονιστές, ιδιαιτέρως τον Barnett Newman. Η Γκουρό προχωρά πέρα από τον Ιμπρεσιονισμό και προσπαθεί να κατανοήσει τους οργανικούς νόμους της φύσης και στη συνέχεια να τους αποδώσει με τα πινέλα της.
-
Ασπρόμαυρο σκίτσο δύο ισοπαχών κλαδιών δέντρου και των φυλλωμάτων τους με έμφαση στη σκίαση καθώς και τη στερεομετρική απόδοση των όγκων. Στο κάτω μέρος τους αλλά και ψηλότερα διακρίνονται τμήματα άλλων μικρότερων κλαδιών.
