-
Το έργο παρουσιάζει ένα τοπίο, με κοιλάδες και υψώματα και θυμίζει έντονα τους plein air πίνακες της Έντερ. Οι πίνακες αυτοί ζωγραφίστηκαν με τη μέθοδο της διευρυμένης όρασης. Στόχος τους ήταν να απεικονιστούν με οριζόντιες, κάθετες και καμπύλες συνθέσεις, η δυναμική κίνηση των ηχοχρωματικών στοιχείων, η ηχοχρωματική μετάβαση από τη μια τονικότητα στην άλλη, ενώ οι τόνοι τους είναι απλοί και αρμονικοί. Μέσα στα πλαίσια του Νέου Χωρικού Ρεαλισμού ο Ματιούσιν και οι μαθητές του δημιουργούν τις καινούριες εικόνες του διευρυμένου κόσμου, που παίρνει στοιχεία από το φυσικό κόσμο, αλλά επεκτείνει τη χρωματικότητα και τη δυναμική των εικόνων που παρουσιάζει. Οι πίνακες αυτοί θυμίζουν παιδική ζωγραφική, καθώς η ματιά με την οποία έχουν γίνει είναι πιο καθαρή, πιο απελευθερωμένη από τις συμβατικότητες και τους κανόνες ρεαλιστική απόδοσης του τοπίου.
-
Η Μαρία Έντερ συμμετείχε σε όλα τα πειράματα της οργανικής σχολής στο ΓΚΙΝΧΟΥΚ και ήταν η πιο σημαντική βοηθός του Ματιούσιν. Αναπόφευκτα οι συνεχείς παρατηρήσεις της στη φύση μετά από διαλογισμό και με άξονα τη διευρυμένη όραση προκάλεσαν αφαιρετικούς πίνακες, που αν και μας δίνουν την εντύπωση ότι παρουσιάζουν ένα τοπίο δεν αναγνωρίζουμε ούτε το χρόνο, ούτε το χώρο. Τα χρώματα συνδυάζονται με επιτυχία το ένα με το άλλο και χρησιμοποιούνται συνήθως τα βασικά με τα συμπληρωματικά και τα ενδιάμεσά τους.
-
Το έργο παρουσιάζει ένα τοπίο, με κοιλάδες και υψώματα και θυμίζει έντονα τους plein air πίνακες της Έντερ. Οι πίνακες αυτοί ζωγραφίστηκαν με τη μέθοδο της διευρυμένης όρασης. Στόχος τους ήταν να απεικονιστούν με οριζόντιες, κάθετες και καμπύλες συνθέσεις, η δυναμική κίνηση των ηχοχρωματικών στοιχείων, η ηχοχρωματική μετάβαση από τη μια τονικότητα στην άλλη, ενώ οι τόνοι τους είναι απλοί και αρμονικοί. Μέσα στα πλαίσια του Νέου Χωρικού Ρεαλισμού ο Ματιούσιν και οι μαθητές του δημιουργούν τις καινούριες εικόνες του διευρυμένου κόσμου, που παίρνει στοιχεία από το φυσικό κόσμο, αλλά επεκτείνει τη χρωματικότητα και τη δυναμική των εικόνων που παρουσιάζει. Οι πίνακες αυτοί θυμίζουν παιδική ζωγραφική, καθώς η ματιά με την οποία έχουν γίνει είναι πιο καθαρή, πιο απελευθερωμένη από τις συμβατικότητες και τους κανόνες ρεαλιστική απόδοσης του τοπίου.
-
Ο πίνακας είναι plein air. Ζωγραφίστηκε με τη μέθοδο της διευρυμένης όρασης. Στόχος είναι να απεικονιστούν με οριζόντιες, κάθετες και καμπύλες συνθέσεις, η δυναμική κίνηση ηχοχρωματικών στοιχείων, η ηχοχρωματική μετάβαση από τη μια τονικότητα στην άλλη. Οι τόνοι είναι απλοί και αρμονικοί. Ο υψηλός τόνος δίνει έμφαση στο κίτρινο χρώμα και την ψυχρότητά του, ενώ ο χαμηλός τόνος δυναμώνει το γαλάζιο. Διάφορα χρωματικά διάκενα, σε διαφορετικές τονικότητες και μεταβάσεις των χρωματικών συγχορδιών από τη μία τονικότητα στην άλλη, συντελούν στη χρωματική αρμονία. Το χρώμα έχει έκταση, όπως και στους άλλους πίνακες της Έντερ, διότι χρησιμοποιεί τόνους που παρατήρησε στη φύση και δοκίμασε πειραματικά. Οι τόνοι αυτοί γεμίζουν τα διάκενα ανάμεσα στους μείζονες τόνους, εντείνουν τη φωτεινότητά τους και τους συνδέουν με το περιβάλλον.
-
Η εξέταση ενός οργανικού εικαστικού συστήματος οφείλει να καταγράφει όλες τις σχέσεις που προκύπτουν ανάμεσα στο χρώμα και το χώρο, το χρόνο, τον ήχο και την κίνηση. Το εργαστήριο του Matiushin πράγματι μελέτησε και κατέγραψε τις παραπάνω παραμέτρους ακολουθώντας μια πορεία από τη ρεαλιστική απεικόνιση του πραγματικού αντικειμένου στην αντίληψη του έργου ως αυτόνομο οργανισμό, τη σχέση του με τη φύση μέσα από τις αντιδράσεις των χρωμάτων και των σχημάτων που το συνθέτουν και τη σύλληψη μιας θεωρίας συμβατής με την καθολική αντίληψη της τέχνης ως ζωντανό οργανισμό. Στο συγκεκριμένο έργο η Έντερ μοιάζει να αποτυπώνει την κίνηση διάφορων λάμψεων, που η μία διαδέχεται την άλλη, είτε την κίνηση χρωματιστών νερών που το ένα εισρέει μέσα στο άλλο. Οι διαρκείς παρατηρήσεις της Έντερ στη φύση είναι ορατές σε όλα τα έργα της.
-
Η εξέταση ενός οργανικού εικαστικού συστήματος οφείλει να καταγράφει όλες τις σχέσεις που προκύπτουν ανάμεσα στο χρώμα και το χώρο, το χρόνο, τον ήχο και την κίνηση. Το εργαστήριο του Matiushin πράγματι μελέτησε και κατέγραψε τις παραπάνω παραμέτρους ακολουθώντας μια πορεία από τη ρεαλιστική απεικόνιση του πραγματικού αντικειμένου στην αντίληψη του έργου ως αυτόνομο οργανισμό, τη σχέση του με τη φύση μέσα από τις αντιδράσεις των χρωμάτων και των σχημάτων που το συνθέτουν και τη σύλληψη μιας θεωρίας συμβατής με την καθολική αντίληψη της τέχνης ως ζωντανό οργανισμό. Στο συγκεκριμένο έργο η Έντερ μοιάζει να αποτυπώνει την κίνηση μιας λάμψης, μιας πύρινης σπίθας που διαγράφει μια τροχιά στον ουρανό και αφήνει τα ίχνη της. Οι διαρκείς παρατηρήσεις της Έντερ στη φύση είναι ορατές σε όλα τα έργα της.
-
Η Μαρία Έντερ παρουσιάζει ένα τοπίο, το οποίο έχει δομήσει με διάφορα μορφώματα, που προκύπτουν μέσα από τη θεώρηση του κόσμου με διευρυμένη όραση. Καμπύλες και ευθείες γραμμές, οριζόντιες και κάθετες συνθέτουν ένα καινούριο χωρικό τοπίο που επεκτείνεται και έξω από τα όρια του πίνακα, παρουσιάζοντας τις βασικές αρχές του Νέου Χωρικού Ρεαλισμού του δασκάλου Ματιούσιν.
-
Το έργο παρουσιάζει ένα τοπίο, πιθανόν θαλάσσιο και θυμίζει έντονα τους plein air πίνακες της Έντερ. Οι πίνακες αυτοί ζωγραφίστηκαν με τη μέθοδο της διευρυμένης όρασης. Στόχος είναι να απεικονιστούν με οριζόντιες, κάθετες και καμπύλες συνθέσεις, η δυναμική κίνηση των ηχοχρωματικών στοιχείων, η ηχοχρωματική μετάβαση από τη μια τονικότητα στην άλλη, ενώ οι τόνοι τους είναι απλοί και αρμονικοί. Μέσα στα πλαίσια του Νέου Χωρικού Ρεαλισμού ο Ματιούσιν και οι μαθητές του δημιουργούν τις καινούριες εικόνες του διευρυμένου κόσμου, που παίρνει στοιχεία από το φυσικό κόσμο, αλλά επεκτείνει τη χρωματικότητα και τη δυναμική των εικόνων που παρουσιάζει. Οι πίνακες αυτοί θυμίζουν παιδική ζωγραφική, καθώς η ματιά με την οποία έχουν γίνει είναι πιο καθαρή, πιο απελευθερωμένη από τις συμβατικότητες και τους κανόνες ρεαλιστική απόδοσης του τοπίου.
-
Το έργο ζωγραφίστηκε με τη μέθοδο της διευρυμένης όρασης. Στόχος είναι να απεικονιστούν με οριζόντιες, κάθετες και καμπύλες συνθέσεις, η δυναμική κίνηση ηχοχρωματικών στοιχείων, η ηχοχρωματική μετάβαση από τη μια τονικότητα στην άλλη. Στο ΓΚΙΝΧΟΥΚ ο Ματιούσιν και οι μαθητές του μέσα από την καθολική σύλληψη όγκων και σχημάτων, μέσα από τη διευρυμένη όραση, επιδιώκουν την ένωση του αντικειμένου με το σύμπαν. Σχεδιάζουν σχήματα είτε οριζόντια είτε κάθετα, αποτυπώνοντας τη θέση τους πάνω στο χαρτί και ιχνογραφώντας την πορεία και τις συνισταμένες τους.
-
Ο πίνακας είναι plein air. Ζωγραφίστηκε με τη μέθοδο της διευρυμένης όρασης. Στόχος είναι να απεικονιστούν με οριζόντιες, κάθετες και καμπύλες συνθέσεις, η δυναμική κίνηση ηχοχρωματικών στοιχείων, η ηχοχρωματική μετάβαση από τη μια τονικότητα στην άλλη. Οι τόνοι είναι απλοί και αρμονικοί. Ο υψηλός τόνος δίνει έμφαση στο κίτρινο χρώμα και την ψυχρότητά του, ενώ ο χαμηλός τόνος δυναμώνει το γαλάζιο. Διάφορα χρωματικά διάκενα, σε διαφορετικές τονικότητες και μεταβάσεις των χρωματικών συγχορδιών από τη μία τονικότητα στην άλλη, συντελούν στη χρωματική αρμονία. Το χρώμα έχει έκταση, όπως και στους άλλους πίνακες της Έντερ, διότι χρησιμοποιεί τόνους που παρατήρησε στη φύση και δοκίμασε πειραματικά. Οι τόνοι αυτοί γεμίζουν τα διάκενα ανάμεσα στους μείζονες τόνους, εντείνουν τη φωτεινότητά τους και τους συνδέουν με το περιβάλλον.
-
Ο πίνακας πιθανότατα είναι plein air και ζωγραφίστηκε με τη μέθοδο της διευρυμένης όρασης. Στόχος είναι να απεικονιστούν με οριζόντιες, κάθετες και καμπύλες συνθέσεις, η δυναμική κίνηση ηχοχρωματικών στοιχείων και η ηχοχρωματική μετάβαση από τη μια τονικότητα στην άλλη. Οι τόνοι είναι απλοί και αρμονικοί. Ο υψηλός τόνος δίνει έμφαση στο κίτρινο χρώμα και την ψυχρότητά του, ενώ ο χαμηλός τόνος δυναμώνει το γαλάζιο. Διάφορα χρωματικά διάκενα, σε διαφορετικές τονικότητες και μεταβάσεις των χρωματικών συγχορδιών από τη μία τονικότητα στην άλλη αποβλέπουν στη χρωματική αρμονία. Το χρώμα έχει έκταση, όπως και στους άλλους πίνακες της Έντερ, διότι χρησιμοποιεί τόνους που παρατήρησε στη φύση και δοκίμασε πειραματικά.
-
Επάλληλες γραμμές και καμπύλες δημιουργούν ένα σύνολο, έναν όγκο που, αν και δεν απεικονίζει κάτι παραστατικό, μοιάζει με στοιχείο του ορατού, οργανικού μας κόσμου, καθώς είναι αποτέλεσμα των αναρίθμητων παρατηρήσεων της Ξένιας στη φύση. Τα έντονα χρώματα ερεθίζουν την όραση του θεατή, ο οποίος προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια αυτού του πολύχρωμου μωσαϊκού.
Στο ΓΚΙΝΧΟΥΚ ο Ματιούσιν και οι μαθητές του μέσα από την καθολική σύλληψη όγκων και σχημάτων, μέσα από τη διευρυμένη όραση, επιδιώκει την ένωση του αντικειμένου με το σύμπαν. Σχεδιάζουν σχήματα είτε οριζόντια είτε κάθετα, αποτυπώνοντας τη θέση τους πάνω στο χαρτί και ιχνογραφώντας την πορεία και τις συνισταμένες τους.
-
Οι μαθητές στο ΓΚΙΝΧΟΥΚ δούλευαν τα χρώματα προσπαθώντας να δημιουργήσουν καινούριες εικόνες που θα παραπέμπουν στο φυσικό κόσμο. Τα διάφορα χρωματιστά επίπεδα που δημιουργούνται εισέρχονται το ένα μέσα στο άλλο φτιάχνοντας τις νέες ρεαλιστικές εικόνες του χώρου.
-
Οι μαθητές στο ΓΚΙΝΧΟΥΚ δούλευαν τα χρώματα προσπαθώντας να δημιουργήσουν καινούριες εικόνες που θα παραπέμπουν στο φυσικό κόσμο. Τα διάφορα χρωματιστά επίπεδα που δημιουργούνται εισέρχονται το ένα μέσα στο άλλο φτιάχνοντας τις νέες ρεαλιστικές εικόνες του χώρου.
-
Η Ξένια Έντερ χρησιμοποιεί τις καμπύλες γραμμές και τα ελικοειδή σχήματα για να δημιουργήσει μια καινούρια εικόνα στο Χώρο, στα πλαίσια της Οργανικής Παιδείας. Δημιουργούνται εικόνες, που αν και παρουσιάζονται ανεικονικές θυμίζουν εικόνες από το φυσικό περιβάλλον. Τα γήινα χρώματα που χρησιμοποιεί η καλλιτέχνιδα κάνουν ακόμη πιο έντονους τους συνειρμούς για το φυσικό περιβάλλον.
-
Στο εργαστήριο του ΓΚΙΝΧΟΥΚ πειραματίζονταν όχι με την πιστή αναπαραγωγή της φύσης, αλλά σκόπευαν στην κατανόηση των σχημάτων, των χρωμάτων, του όγκου και του βάθους των στοιχείων που τη συνθέτουν σε σχέση πάντοτε με το χώρο. Οι μαθητές εκτελούσαν τα πειράματα με μεγάλο ζήλο και παρουσίαζαν τα αποτελέσματα στο δάσκαλο. Οι πίνακες της Ξένιας Έντερ που παρουσιάζουν διάφορα τοπία είναι plein air. Παρουσιάζουν οριζόντιες και καθετες εικόνες των τοπίων που παρατηρούσε η καλλιτέχνιδα με το σύστημα της «διευρυμένης όρασης» του Ματιούσιν. Τα χρώματα και οι μορφές όλων των φυσικών αντικειμένων (δέντρα, θάμνοι, αγροί, λίμνες κ.ά.) αλληλενεργούν και δημιουργούν έναν πολύχρωμο ρυθμό σε όλη την επιφάνεια. Τα ξεχωριστά αντικείμενα,που διακρίνονται στη συνήθη προοπτική, εξαφανίζονται και βλέπουμε το φως και το χρώμα που χαρακτηρίζουν ένα τοπίο, την εικόνα της φύσης, αυτό που αποκαλούσε ο Ματιούσιν «Νέο Ρεαλισμό του Χώρου».
-
Το σχέδιο μοιάζει σαν να είναι ένα μικρότερο κομμάτι από κολάζ της Ξένια Έντερ. Θυμίζει έντονα τη χρωματική και γεωμετρική μορφολογία του έργου MMA.CC22 που είχε δημιουργηθεί με σειρά άλλων για να αποτελέσει σχέδιο για την παραγωγή. Μοιάζει με ένα φυλλαράκι, με ένα κομμάτι από παζλ και τα χρώματά του είναι γήινα.
-
Το 1932 τυπώθηκε η χρωματική θεωρία του Matiushin «Οι νόμοι που κυβερνούν την ποικιλία των χρωματικών συνδυασμών: Εγχειρίδιο χρώματος». (Spravochnik po tsvety). Το εγχειρίδιο χρώματος δημιουργήθηκε για να χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή και ειδικότερα στην αρχιτεκτονική, στην κλωστοϋφαντουργία, στις πορσελάνες, στις ταπετσαρίες, στον πολύγραφο και αλλού. Οι μαθητές του Ματιούσιν υπό την καθοδήγηση του δασκάλου τους έφτιαχναν διάφορες σπουδές συνδυάζοντας τα βασικά με τα συμπληρωματικά χρώματα και τα μετεικάσματά τους, επιδιώκοντας αρμονικούς συνδυασμούς. Τα χρώματα επηρέαζαν τα αντικείμενα και διαφορετικά αντιδρούσαν σε κίνηση από ότι σε ηρεμία. Τα κολάζ της Έντερ αποτελούν μέρος αυτών των προσπαθειών, καθώς τα σχέδια αυτά προορίζονταν για την παραγωγή, πιθανότατα για την κλωστοϋφαντουργία, καθώς σαφής στόχος της τέχνης την εποχή αυτή ήταν να μπει στην υπηρεσία του σοβιετικού πολίτη.
-
Το 1932 τυπώθηκε η χρωματική θεωρία του Matiushin «Οι νόμοι που κυβερνούν την ποικιλία των χρωματικών συνδυασμών: Εγχειρίδιο χρώματος». (Spravochnik po tsvety). Το εγχειρίδιο χρώματος δημιουργήθηκε για να χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή και ειδικότερα στην αρχιτεκτονική, στην κλωστοϋφαντουργία, στις πορσελάνες, στις ταπετσαρίες, στον πολύγραφο και αλλού. Οι μαθητές του Ματιούσιν υπό την καθοδήγηση του δασκάλου τους έφτιαχναν διάφορες σπουδές συνδυάζοντας τα βασικά με τα συμπληρωματικά χρώματα και τα μετεικάσματά τους, επιδιώκοντας αρμονικούς συνδυασμούς. Τα χρώματα επηρέαζαν τα αντικείμενα και διαφορετικά αντιδρούσαν σε κίνηση από ότι σε ηρεμία. Τα κολάζ της Έντερ αποτελούν μέρος αυτών των προσπαθειών, καθώς τα σχέδια αυτά προορίζονταν για την παραγωγή, πιθανότατα για την κλωστοϋφαντουργία, καθώς σαφής στόχος της τέχνης την εποχή αυτή ήταν να μπει στην υπηρεσία του σοβιετικού πολίτη.
-
Στο εργαστήριο του ΓΚΙΝΧΟΥΚ πειραματίζονταν όχι με την πιστή αναπαραγωγή της φύσης, αλλά σκόπευαν στην κατανόηση των σχημάτων, των χρωμάτων, του όγκου και του βάθους των στοιχείων που τη συνθέτουν σε σχέση πάντοτε με το χώρο. Οι μαθητές εκτελούσαν τα πειράματα με μεγάλο ζήλο και παρουσίαζαν τα αποτελέσματα στο δάσκαλο. Οι πίνακες της Ξένιας Έντερ που παρουσιάζουν διάφορα τοπία είναι plein air. Παρουσιάζουν οριζόντιες και καθετες εικόνες των τοπίων που παρατηρούσε η καλλιτέχνιδα με το σύστημα της «διευρυμένης όρασης» του Ματιούσιν. Τα χρώματα και οι μορφές όλων των φυσικών αντικειμένων (δέντρα, θάμνοι, αγροί, λίμνες κ.ά.) αλληλενεργούν και δημιουργούν έναν πολύχρωμο ρυθμό σε όλη την επιφάνεια. Τα ξεχωριστά αντικείμενα,που διακρίνονται στη συνήθη προοπτική, εξαφανίζονται και βλέπουμε το φως και το χρώμα που χαρακτηρίζουν ένα τοπίο, την εικόνα της φύσης, αυτό που αποκαλούσε ο Ματιούσιν «Νέο Ρεαλισμό του Χώρου».
-
Στο εργαστήριο του ΓΚΙΝΧΟΥΚ πειραματίζονταν όχι με την πιστή αναπαραγωγή της φύσης, αλλά σκόπευαν στην κατανόηση των σχημάτων, των χρωμάτων, του όγκου και του βάθους των στοιχείων που τη συνθέτουν σε σχέση πάντοτε με το χώρο. Οι μαθητές εκτελούσαν τα πειράματα με μεγάλο ζήλο και παρουσίαζαν τα αποτελέσματα στο δάσκαλο. Ο Ματιούσιν και οι μαθητές του μέσα από την καθολική σύλληψη όγκων και σχημάτων, μέσα από τη διευρυμένη όραση, επιδιώκει την ένωση του αντικειμένου με το σύμπαν. Σχεδιάζουν σχήματα είτε οριζόντια είτε κάθετα, αποτυπώνοντας τη θέση τους πάνω στο χαρτί και ιχνογραφώντας την πορεία και τις συνισταμένες τους.
-
Στο εργαστήριο του ΓΚΙΝΧΟΥΚ πειραματίζονταν όχι με την πιστή αναπαραγωγή της φύσης, αλλά σκόπευαν στην κατανόηση των σχημάτων, των χρωμάτων, του όγκου και του βάθους των στοιχείων που τη συνθέτουν σε σχέση πάντοτε με το χώρο. Οι μαθητές εκτελούσαν τα πειράματα με μεγάλο ζήλο και παρουσίαζαν τα αποτελέσματα στο δάσκαλο.
Οι πίνακες της Ξένιας Έντερ που παρουσιάζουν διάφορα τοπία είναι plein air. Παρουσιάζουν οριζόντιες και καθετες εικόνες των τοπίων που παρατηρούσε η καλλιτέχνιδα με το σύστημα της «διευρυμένης όρασης» του Ματιούσιν. Τα χρώματα και οι μορφές όλων των φυσικών αντικειμένων (δέντρα, θάμνοι, αγροί, λίμνες κ.ά.) αλληλενεργούν και δημιουργούν έναν πολύχρωμο ρυθμό σε όλη την επιφάνεια. Τα ξεχωριστά αντικείμενα,που διακρίνονται στη συνήθη προοπτική, εξαφανίζονται και βλέπουμε το φως και το χρώμα που χαρακτηρίζουν ένα τοπίο, την εικόνα της φύσης, αυτό που αποκαλούσε ο Ματιούσιν «Νέο Ρεαλισμό του Χώρου». Η εικόνα της Λίμνης στους χαρακτηριστικούς πίνακές της επηρεάζεται από το χρόνο και την εποχή της παρατήρησης. Τα πρόσθετα χρώματα, που συνδέουν τα κύρια, δεν είναι ζωηρά, αλλά εντείνουν τη φωτεινότητα και καθαρότητα των κύριων. Η Ξένια Έντερ έχει μια τάση για τον γεωμετρισμό και συχνά τα τοπία της μετατρέπονται σε μωσαϊκά πολύχρωμων σχημάτων.
-
Στο εργαστήριο του ΓΚΙΝΧΟΥΚ πειραματίζονταν όχι με την πιστή αναπαραγωγή της φύσης, αλλά σκόπευαν στην κατανόηση των σχημάτων, των χρωμάτων, του όγκου και του βάθους των στοιχείων που τη συνθέτουν σε σχέση πάντοτε με το χώρο. Οι μαθητές εκτελούσαν τα πειράματα με μεγάλο ζήλο και παρουσίαζαν τα αποτελέσματα στο δάσκαλο.
Οι πίνακες της Ξένιας Έντερ που παρουσιάζουν διάφορα τοπία είναι plein air. Παρουσιάζουν οριζόντιες και καθετες εικόνες των τοπίων που παρατηρούσε η καλλιτέχνιδα με το σύστημα της «διευρυμένης όρασης» του Ματιούσιν. Τα χρώματα και οι μορφές όλων των φυσικών αντικειμένων (δέντρα, θάμνοι, αγροί, λίμνες κ.ά.) αλληλενεργούν και δημιουργούν έναν πολύχρωμο ρυθμό σε όλη την επιφάνεια. Τα ξεχωριστά αντικείμενα,που διακρίνονται στη συνήθη προοπτική, εξαφανίζονται και βλέπουμε το φως και το χρώμα που χαρακτηρίζουν ένα τοπίο, την εικόνα της φύσης, αυτό που αποκαλούσε ο Ματιούσιν «Νέο Ρεαλισμό του Χώρου». Η εικόνα της Λίμνης στους χαρακτηριστικούς πίνακές της επηρεάζεται από το χρόνο και την εποχή της παρατήρησης. Τα πρόσθετα χρώματα, που συνδέουν τα κύρια, δεν είναι ζωηρά, αλλά εντείνουν τη φωτεινότητα και καθαρότητα των κύριων. Η Ξένια Έντερ έχει μια τάση για τον γεωμετρισμό και συχνά τα τοπία της μετατρέπονται σε μωσαϊκά πολύχρωμων σχημάτων.
-
Στο ΓΚΙΝΧΟΥΚ ο Ματιούσιν και οι μαθητές του μέσα από την καθολική σύλληψη όγκων και σχημάτων, μέσα από τη διευρυμένη όραση, επιδιώκει την ένωση του αντικειμένου με το σύμπαν. Σχεδιάζουν σχήματα είτε οριζόντια είτε κάθετα, αποτυπώνοντας τη θέση τους πάνω στο χαρτί και ιχνογραφώντας την πορεία και τις συνισταμένες τους. Η Σχολή του Matiushin έδωσε τα καλύτερα αποτελέσματά της τη δεκαετία του 1920. Οι μη-αντικειμενικές αρχές και ιδιότητες της θεωρίας του, τόσο διαφορετικές από εκείνες του Σουπρεματισμού, πήραν μορφή μέσα από τα έργα των Enders και του ίδιου. Η καμπύλη γραμμή, και όχι η ευθεία, έγινε η βάση της εικαστικής δομής του έργου του, ενώ το χρώμα χρησιμοποιήθηκε σύμφωνα με τους οργανικούς νόμους της φύσης. Οι γραμμές αυτές αποτελούσαν το πρότυπο της δημιουργίας του, η οποία δεν αποσκοπούσε στο να αντιγράψει τη φύση, αλλά στο να αποδώσει με τη βοήθεια των εικαστικών μέσων τις «χειρονομίες» της φύσης πάνω στον καμβά. Για τον Matiushin η ζωγραφική επιφάνεια αποτελεί τμήμα της φύσης, και τα στοιχεία που τη συνθέτουν –υφή, χρώμα, σχέδιο- λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες που τη διέπουν.
Μέσα στο γενικότερο κλίμα των κοινωνικών αλλαγών και πολιτικο-ιδεολογικών αντιθέσεων στη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα στη Ρωσία, λειτουργούσαν διάφορα καλλιτεχνικά και τεχνικά εργαστήρια, τα οποία προωθούσαν την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και εικαστικών προτάσεων. Η διδασκαλία του Ματιούσιν, δασκάλου της Ξένια Έντερ έγκειται στην απόδοση των οργανισμών με χρώμα και φόρμες. Μαθητές και δάσκαλος πειραματίζονταν καθημερινά στην απόδοση της φύσης μέσα από τακτικά και αυστηρά χρονομετρημένα πειράματα, τα οποία εκτελούνταν με μεγάλη προσοχή και συνέπεια και τα αποτελέσματά τους παρουσιάζονταν προφορικά. Σε περίπτωση μεγάλων αποκλίσεων το πείραμα εκτελούνταν από την αρχή. Έτσι λοιπόν οι μαθητές εξασκούνταν καθημερινά στην παρατήρηση της φύσης και των στοιχείων που την απαρτίζουν.
-
Στο ΓΚΙΝΧΟΥΚ ο Ματιούσιν και οι μαθητές του μέσα από την καθολική σύλληψη όγκων και σχημάτων, μέσα από τη διευρυμένη όραση, επιδιώκει την ένωση του αντικειμένου με το σύμπαν. Σχεδιάζουν σχήματα είτε οριζόντια είτε κάθετα, αποτυπώνοντας τη θέση τους πάνω στο χαρτί και ιχνογραφώντας την πορεία και τις συνισταμένες τους.
